Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӑвасшӑн (тĕпĕ: ту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн тӑвасшӑн эсир манпа тата ман юлташсемпе?

 — Что вы собираетесь делать со мной и моими спутниками?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Автобус шоферӗ пӑрать-пӑрать машинине сылтӑмалла, бензовоза ыткӑнса иртме епле те пулин уҫӑлӑх тӑвасшӑн тӑрӑшать.

Шофер автобуса, опомнившись, отчаянно пытался взять правее, чтобы как-то разойтись с бензовозом.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах «Пилигрим» ҫинчи ҫынсемпе вӑл мӗн тума шутланине Гаррис тавҫӑраймарӗ-ха, ҫавӑнпа: — Кала-ха тата, мӗн тӑвасшӑн эсӗ хӑвӑн унчченхи юлташусемпе? — тесе ыйтрӗ.

Но что он собирается предпринять в отношении потерпевших крушение на «Пилигриме», Гаррис еще не знал, а потому спросил: — А теперь скажи: что ты сделаешь со своими бывшими спутниками?

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Форт стени ҫинчен пӑхса тӑракан часовоя вӑл, тинӗспе каҫхи ӗнтрӗк ҫак пӗртен пӗр пӗчӗк кимме юриех хӑратмалла, хӑйӗн капмар хумӗсем айне, вилӗм айне тӑвасшӑн васканӑн туйӑнать.

Часовому, который глядел на нее со стены форта, казалось, что сумерки и море с грозной сознательностью торопятся покрыть это единственное суденышко мглою, гибелью, плеском своих пустынных валов.

I // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Эпӗ ҫавӑн пек тӑвасшӑн та; пирӗн авалхи юханшыв ҫыранӗ патне, тахҫан шыв пулнӑ вырӑн хӗррине тухмалла.

Я именно этого и хочу, чтобы мы прошлись берегом древнего потока; около когда-то бывшей воды…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Мӗн тӑвасшӑн вӗсем?

Что здесь сокрыто?

Шпион // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Хӑнана саламласа хӑна курки тыттарнӑ, ҫунакан кӑвайт умне лартнӑ, вара тин вӑл ӑҫта кайни, мӗн тӑвасшӑн пулни ҫинчен ыйтса пӗлнӗ.

Приветствуя, он предлагал гостю специальный напиток, и только после того, как гость проходил и садился у горящего очага, хозяин спрашивал, куда он держит путь и каковы его намерения.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мана тӗп тӑвасшӑн тӑрӑшсах тӑрӑшатӑр иккен.

как вы все заодно стали, стараетесь сжить меня со свету.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эп тесен, ултавлӑ ӗҫ тӑвасшӑн мар.

Я, к примеру, нечестное дело не хочу и не стану делать.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗп урайне ирӗкрех тӑвасшӑн ҫав та, ҫурт айӗнче ҫурт пултӑр тесе мар-и, пулнӑ-пулнӑ — Чӗмпӗр купсисенни пек тӑвар терӗмӗр… тата миҫе лав тӑм турттарса тӑкмалла пулать-ши?

Подпол-то посвободней хочу сделать, чтоб под домом еще был дом, а, как у симбирских купцов, слышь, Эндюк, еще сколько надобно выкопать да вывезти глины-то, а?

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрӑ та хурах тӑвасшӑн мар вӑл ӑна, ирсӗр те тискер ӗҫе вӗренесрен ик куҫпа сыхлать.

А не вором или насильником, потому она смотрит за ним сызмальства в оба глаза.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тата мӗн тӑвасшӑн вӑл?

Что же делать, что делать?

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Апла пулсан, — терӗ вӑл, ури ҫине тӑрса тата Сергее пуҫӗнчен лӑпкаса, — эсӗ ун пек тӑвасшӑн пулсан… хӑвӑн пӗлӗшӳсем патне пурин патне те кӗрсе тухӑпӑр.

— Ну что ж, — сказал он, вставая и гладя Сергея по голове, — раз такое твое желание… заедем ко всем твоим…

9 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Мӗн тӑвасшӑн эсир?

— Ваша цель?

Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шура мӗншӗн ҫапла тӑвасшӑн пулнине пӗлмерӗмӗр, анчах вӑл сӗннӗ пек тума килӗшрӗмӗр.

Право, не знаю, почему это ему пришло в голову, но так и порешили.

Татьяна Соломаха // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шура урай варринче шакмаксенчен темскер тӑвасшӑн аппаланать, Зоя ҫук.

С этим решением мы и вернулись в гостиницу — и видим: Шура на полу мастерит что-то из кубиков, а Зои нет.

«Ҫынсене пӗлме, тӗнче курма» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл ывӑлне вӗрентес тесе, пуҫлӑхсем патне кайса, ӑна хысна шучӗпе пурӑнтармалла тӑвасшӑн тархасларӗ.

Она готова была на все — ходила к начальству, унижалась, просила принять сына в гимназию на казенный счет, — лишь бы он продолжал учиться.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем кӗлленнӗ ҫурт вырӑнне шӑлса тикӗслеҫҫӗ, йӗркеллӗрех тӑвасшӑн.

Чтобы помочь Шерккею выровнять пепелище.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл хӑйӗн ҫемйине тӑн-тӑнрах пурӑнтаракан тӑвасшӑн.

Он заботится для семьи!

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пурсӑр та пӗр майлӑ иккен, — халь-халь йӗрсе ярас пек хурланса каласа хучӗ Шерккей, — пурсӑр та мана тӗп тӑвасшӑн эсӗр.

— Все вы, значит, заодно, — горестно, готовый вот-вот заплакать, проговорил Шерккей, — все хотите меня подрубить под корень.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней