Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

казаксем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Казаксем тыткӑнри хӗҫпӑшалсӑр ҫынсене хӑваласа килчӗҫ те, кусем вӗсене кӳсексемпе хӗнесе вӗлерчӗҫ.

Казаки пригнали в хутор, а они кольями побили пленных, обезруженных людей.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сидоровпа юнашар пырса тӑнӑ ҫӳллӗ те типшӗм кӗлеткеллӗ акӑлчан полковникӗ куҫӗ таранах антарса лартнӑ шлем айӗпе казаксем ҫинелле сиввӗн йӳпсӗнсе пӑхрӗ.

Стоявший рядом с Сидориным высокий поджарый английский полковник из-под низко надвинутого на глаза шлема с холодным любопытством рассматривал казаков.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Службине те тата ҫавнашкаллине тупнӑ: ытти казаксем пек йӗркеллӗ чаҫсенче вӑрҫас вырӑнне — кур-ха епле! — вӗлерсе ҫӳрекенсен утретне кӗрӗшнӗ-иҫ!

И службу-то себе такую нашел: нет чтобы, как и другие казаки, в верных частях служить, а он — вишь! поступил в казнительный отряд!

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксем выртакан окопсем талккӑшпех ҫав тусанпа мӑкӑрланнӑн туйӑнать.

На всем протяжении казачьи окопы как бы дымились, заштрихованные пылью.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксем вырнаҫнӑ кукӑр-макӑр окопсен хӑмӑр тусанӗ ҫине пур ҫӗре те пульӑсем чвиклете-чвиклете тӑрӑнчӗҫ.

Впереди и позади изломанной линии казачьих окопов пули схватывали бурую пыль.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Атту шикленетӗп сире ман казаксем лӑскаса тӑкасран… —

— А то боюсь, как бы вас мои казаки не потрепали… —

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксем мар, тӗрлӗ йӑх-ях!

Отребье, а не казаки!

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Е ак тата лайӑхрах тӗслӗх: астӑватӑн-и пӗрре хӗлле Каргинскинче упӑшкине казаксем арестленӗ пӗр интеллигентла хӗрарӑмпа калаҫнине?

Или еще лучше: помнишь, зимой как-то в Каргинской разговаривал ты при мне с одной интеллигентной женщиной, у которой мужа арестовали казаки?

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий винтовкӑна ҫӗнӗ обойма кӗртсе лартать те, самантлӑха йӗри-тавралла пӑхса илсе, юнашар окопсенчен казаксем сике-сике тӑнине курать.

Григорий вгоняет в винтовку новую обойму и, на секунду глянув по сторонам, — видит: из соседних окопов вскакивают казаки.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Копылов чӑн-чӑн офицертан ытла офицер майлӑ тумланнӑ, самӑрӑлса-кӳпшесе кайнӑ мещенлӗрех ҫынна аса илтерет, анчах ҫапах та казаксем ӑна хисеплеҫҫӗ, штаб канашлӑвӗсенче ун сӑмахӗсене тӑна хурса итлеҫҫӗ.

Больше походил Копылов на разжиревшего обывателя, переодетого офицером, нежели на подлинного офицера, но, несмотря на это, казаки относились к нему с уважением, к его слову прислушивались на штабных совещаниях.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксем союзниксем пулӑшма килеҫҫӗ тесе сӳпӗлтетеҫҫӗ те, тӗрӗс-и ку?

— Казаки болтают, будто союзники идут, верно это?

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сӑмахран, ман полкри виҫҫӗмӗш сотньӑра казаксем пурӗ те вӑтӑр саккӑрӑн кӑна, — терӗ 4-мӗш полк командирӗ Дударев подхорунжи.

— К примеру, у меня в полку в третьей сотне только тридцать восемь казаков, — сказал командир 2-го полка подхорунжий Дударев.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна хутор хӗррине тӑратнӑ 3-мӗш полк застави тытса чарчӗ, анчах казаксем, хӑйсен дивизи командирне ҫавӑнтах палласа илчӗҫ те Григорие дивизи штабӗ ҫак хутортах тӑни тата штаб начальникӗ Капылов сотник ӑна кашни сехетрех кӗтни ҫинчен хыпарларӗҫ.

Выставленная на краю хутора застава 3-го полка задержала его, но, опознав по голосу своего командира дивизии, казаки, на вопрос Григория, сообщили, что штаб дивизии находится в этом же хуторе и что начальник штаба сотник Копылов ждет его с часу на час.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксем вӗсене ыттисене малалла йӗрлесе кайма тивнӗрен ҫеҫ хывӑнтарма ӗлкӗреймен пулас.

Казаки не успели их раздеть, очевидно, лишь потому, что не прекращали преследования.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хӑйне аслашшӗ казаксем нихҫан та макӑрмаҫҫӗ, казаксем макӑрни — тӳсме ҫук намӑс тесе каланӑ сӑмахсене ҫирӗп астуса пурӑнать.

Он крепко помнил дедовы слова, что казаки никогда не плачут, что казакам плакать — великий стыд.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапла пулмаллаччӗ те вӑл. Халӗ тытӑнаҫҫӗ ак казаксем сӑмсасене пӑркалама!

Так оно и должно было получиться. То-то казаки теперь носами закрутят!

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑшт аяккарахра тӑракан казаксем, ҫурма сасӑпа калаҫкаласа, чылайччен ӑна пӑхса ӑсатрӗҫ:

Стоявшие поодаль казаки провожали его долгими взглядами, вполголоса переговаривались:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫул ҫӳресе начарланнӑ, типшӗмкке Дон урхамахӗсем ҫине утланнӑ анатри казаксем урамсем тӑрӑх вӗҫӗ-хӗррисӗр вӗркӗшсе ҫӳрерӗҫ.

По улицам разъезжали на поджарых, истощенных переходом дончаках низовские казаки.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вихорь вара ӑна тӳрех казаксем патне сӗтӗрсе кайнӑ.

Вихорь его и примчал прямо к казакам в руки.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑнпа мар-и Вихорь хӗрлӗармееца казаксем патне сӗтӗрсе кайнӑ?

Ништо ж не притянул Вихорь красного к казакам?

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней