Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

килӗшӳллӗ сăмах пирĕн базăра пур.
килӗшӳллӗ (тĕпĕ: килӗшӳллӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аякра та мар тимӗрленӗ урапа кустӑрмисем килӗшӳллӗ те пӗр тикӗс сасӑпа кӑлтӑртатса кусрӗҫ, утсем тулхӑрса кӗҫенчӗҫ, ҫын сассисем янӑрашрӗҫ; сӑмсана ҫӑкӑр, утӑ, лаша тарӗн шӑршисем кӑтӑклантарчӗҫ.

Неподалеку согласно и размеренно выстукивали колеса железного хода, фыркали и ржали лошади, звучали людские голоса; резко пахло печеным хлебом, сеном, конским потом.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лейтенант, Григорий ҫинелле туслӑн пӑхкаласа, килӗшӳллӗ ҫемҫе хулӑн сасӑпа темскер каларӗ.

Лейтенант что-то говорил приятным глухим баском, дружелюбно поглядывая на Григория.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Манӑн хама ҫын ҫинче сирӗн пек килӗшӳллӗ те йӗркеллӗ тытас манерсене вӗренме кӑмӑл ҫук.

— Не желаю учиться вашим обхождениям и приличиям.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ килӗшӳллӗ тытмалли манерсене пӗлместӗн, сӑмахсене тӗрӗс мар, тӳрккесле каласа хуратӑн, йӗркеллӗ ӑслӑ-тӑнлӑ ҫыншӑн кирлӗ енсем санра пачах та ҫук.

Ты не знаешь приличных манер, неправильно и грубо выражаешься, лишен всех тех необходимых качеств, которые присущи воспитанному человеку.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫийӗнчи кӑвак ҫӑм юбки, кӑкӑрӗн икӗ енӗпе пурҫӑн шӑтӑкпа ҫӗленӗ, ҫанӑ вӗҫӗсене чӗнтӗр тыттарнӑ кофти ытла та килӗшӳллӗ курӑнаҫҫӗ.

На ней ловко сидели синяя шерстяная юбка и поплиновая голубенькая кофточка с прошивкой на груди и с кружевными манжетами.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл пӗтӗм пичӗ-куҫӗпе йӑлкӑшса кулать, хулпуҫҫийӗсене вылятать, хӑйӑлтирех пулин те, килӗшӳллӗ ҫинҫе сасӑпа савӑнӑҫлӑ юрӑ сӑмахӗсене такмакласа, тӑпӑр-тӑпӑр ташлакаласа илет:

Он широко улыбался, поводил плечами, приплясывал, выговаривал хриповатым, но приятным тенорком слова веселой песни:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Никодимӑн пурте улӑпӑнни пек пулнӑ — пуҫӗ те, ҫӑра та хура ҫӳҫӗсем те, сарлака хулпуҫҫийӗсем те, темӗн пысӑкӑш аллисем те (вӑл вӗсене ниҫта хума пӗлмесӗр хуҫлатса кӑкӑр патӗнче тытса тӑнӑ), кӗрнек кӗлеткипе килӗшӳллӗ урисем те.

Все в Никодиме было крупным, богатырским — и голова в густой шапке темных волос, и мощный, широкий разворот плеч, и огромные руки, которым он, казалось, не находил моста и держал полусогнутыми, па весу, у самой груди, и толстые ноги под стать могучему туловищу.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна ҫавӑн пек е йӑм хӗрлӗ е сип-симӗс, е чӑпар кӗпесем килӗшнӗ, ыттисене килӗшмен, ыттисем ҫинче ларман тум ун ҫинче яланах килӗшӳллӗ пулнӑ.

Ей всегда шли пестрые, яркие наряды, и то, что на других выглядело бы кричащим и грубым, казалось на ней естественным и простым.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ӑна пур енчен те кӑмӑлланӑ — вӑл хӑйне яланах тӑп-тӑп та ҫирӗп тыткаланӑ, аллисене хӑвӑрт та кӑшт ҫеҫ сула-сула илнӗ, сӑмахӗсене виҫсе, тӗрӗс те кӗскен каланӑ — ытлашши нимӗн те ҫук, пурте хай вырӑнӗнче, пурте килӗшӳллӗ.

Все в нем было ей по душе — всегдашняя подобранность и строгость, с какой он держался, и скуповатые решительные жесты, и предельно взвешенные и точные слова и формулировки — ничего лишнего, все естественно и просто.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫитменнине, Пробатов хӑй те, ҫӳҫӗсем кӑвакарнӑ пулин те, писевлӗ хастар сӑн-пичӗпе, савӑнӑҫлӑ куллипе, вӑйлӑ аллисемпе, пӗтӗм тачкарах та килӗшӳллӗ кӗлеткипе питӗ сывӑ ҫын пек курӑнчӗ.

Да и сам Пробатов в этой обстановке выглядел вызывающе здоровым, несмотря на седину, почти молодым со своим румяным, энергичным лицом, жизнерадостной улыбкой, сильными руками, всей полноватой и ладной фигурой.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем пӑлхануллӑ вичкӗн сасӑпа шӑхӑрни ҫеҫенхирте хуҫаланакан асамлӑ шӑплӑхпа темле ытла та килӗшӳллӗ янӑрать.

Их резкий предостерегающий посвист странным образом гармонировал с величайшим безмолвием, господствовавшим в степи.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья хӑйӗн мӑнаҫлӑ сӑн-пичӗшӗн пачах килӗшӳллӗ мар мӗскӗн те тӗлсӗр кулӑпа ейӗлчӗ те, Григорий чӗри вара ӑна шелленипе тата юратнипе хыттӑн кӑртлатса илчӗ.

Аксинья улыбнулась такой жалкой, растерянной улыбкой, так не приставшей ее гордому лицу, что у Григория жалостью и любовью дрогнуло сердце.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Влаҫа та пырса ан тив, ма тесен — эпӗ председатель, ҫавӑнпа мана санпа тавлашса тӑни килӗшӳллӗ мар.

Власти тоже дюже не касайся, потому — я председатель, и мне тут с тобой негоже спорить.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Тем-ха курӑнмастӑн эс, тӑванӑм, — чарса хунӑ чакӑр куҫ хӳрипе Дарья ҫине ясаррӑн пӑха-пӑха илсе, сӑмахӗсене килӗшӳллӗ хулӑн сасӑпа тӑсарах каларӗ те Фомин, мӑйӑхне мӑнкӑмӑллӑн пӗтӗрме пуҫларӗ.

— Ты что-то, односум, и глаз не кажешь, — говорил Фомин протяжно, приятным баском, искоса поглядывая на Дарью широко поставленными голубыми глазами женолюба, и с достоинством закручивал ус.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец вӑрахчен совет влаҫӗпе Хӗрлӗ Ҫар ҫинчен, казаксемпе килӗшӳллӗ те туслӑ пурӑнасси ҫинчен калаҫрӗ.

Красноармеец долго говорил о Советской власти, о Красной Армии и взаимоотношениях с казачеством.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк француз лейтенанчӗсен пӑхма килӗшӳллӗ манерӗпе ӑша лӗклентермелле французла ҫепӗҫлӗхӗ айӗнчен казак генералсемпе калаҫнӑ вӑхӑтра хӑйсене вӗсем умӗнче асла хурса мӑн кӑмӑллӑ тытни сивлеккӗн сӑрхӑнса тӑма пуҫлать.

У молодых французских лейтенантов сквозь внешний лоск приличия и приторной французской любезности уже начали пробиваться в разговорах с казачьими генералами холодные нотки снисходительности и высокомерия.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений Николаевич яп-яка хырӑннӑ; симӗсрех тӗслӗ шукӑль френчӗ ун ҫинче килӗшӳллӗ ларать; ҫапах та пушӑ ҫанӑ ӑна канӑҫ памасӑр асаплантарчӗ, — бинтпа ҫыхнӑ пӗчӗкҫӗ алӑ татӑкӗ ҫанӑ ӑшӗнче шӑнар туртнӑ чухнехи пек хуллен хускалкаласа илчӗ.

Евгений Николаевич был тщательно выбрит, защитный щегольский френч сидел на нем по-прежнему безукоризненно, но пустой рукав мучительно тревожил судорожно шевелился внутри его крохотный забинтованный обрубок руки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн килӗшӳллӗ пӗвӗ-сийӗнче те, сӑнӗ-питӗнче те вӑтӑрмӗш кӗр пурӑнса ирттернӗ хӗрарӑмӑн сӳнсе пыракан чиперлӗхӗ уҫӑмсӑррӑн ҫуталса ҫунать.

И в ладной фигуре ее и в лице была та гаснущая, ущербная красота, которой неярко светится женщина, прожившая тридцатую осень.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Килӗшӳллӗ тӑрса тухнӑ колоннӑсем, параппансемпе, юрӑсем юрласа, штурмламалли чикмексем йӑтса пыраҫҫӗ, тупписене ҫавӑраҫҫӗ.

Идут солдаты стройными колоннами с барабанным боем, с песнями, тащат штурмовые лестницы, разворачивают пушки.

Мӑнастир стенисем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Йӳнӗ картинӑсемпе сӑн ӳкерчӗксем те, хам гимназистка пулнӑ майӗпе килӗшӳллӗ пек туйӑнма пултарнӑ ытти япаласем те пачах ҫук.

Ни дешевых картин, ни фотографий, ничего такого, что бы приличествовало мне по положению гимназистки.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней