Корпус чувашского языка

— Тархасшӑн ан асӑн ун ятне, Тӗмеркке.

— Не упоминай ее имя, Тимеркке, умоляю тебя!

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Каҫар, Тӗмеркке.

— Прости дурака, Тимеркке…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тӗмеркке лаҫран тухса кайрӗ.

— Тимеркке встал и пошел прочь из лася.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫук, килӗшместӗп эп унпа, Тӗмеркке.

— Нет, не согласен с тобой, Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ку ман валли те нимӗн илсе килмен-ши вара? — тесе ҫӗтӗлсе ларчӗ Тӗмеркке.

«Неужто и ко мне пришел с пустыми руками? — расстроенно подумал Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эп сан шухӑшна каларӑм, — терӗ Тӗмеркке кулкаласа.

— Я только твои мысли сказал, — с усмешкой проговорил Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Утлас стена ҫумне йӑванчӗ, кӑвакарса кайса Тӗмеркке ҫине пӑхрӗ.

Утлас пошатнулся, лицо его побагровело, в глазах застыл неподдельный ужас.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке чарӑнса итлесе тӑчӗ те Утлас хӑлхинчен пӑшӑлтатрӗ: «Сан тӑшманусене тавӑрса ҫӳреме йытӑ-им вӑл — киремет?» — терӗ.

Тимеркке помолчал, потом прошептал Утласу на ухо: — Киреметь, он кто, собака, что ли, чтобы поразить твоих врагов?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Камсем-ха вӗсем? — ухмаха печӗ Тӗмеркке.

— Кто ж они такие? — прикинулся дурачком Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗмеркке тӗлӗнсе хытса кайрӗ.

Тимеркке так и застыл от удивления.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Малтанах ҫавӑн евӗрлӗ сӑмах илтессе кӗтсе ларнӑ Тӗмеркке тарӑхнӑ пекки туса кӑтартма шутларӗ.

Заранее ожидавший эту просьбу, Тимеркке попытался изобразить обиду.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр кӗтӳ шӑна хускатса сӗтел ҫине Тӗмеркке кӑвас икерчи татӑкӗпе тӑвара хурса пачӗ, тӑм куркапа эрех тыттарчӗ.

Согнав со стола целый рой мух, Тимеркке поставил солонку, разрезал блин, наполнил глиняную чарку самогоном.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр утӑм турӗ те вӑл пахча карти ҫумне таянчӗ, аллисене усрӗ, ҫунса тӑракан куҫӗсемпе Тӗмеркке питне юратмасӑр тӗллерӗ.

Тогда он сделал шаг и оперся-таки о забор и уставился горящими глазами в ненавистное лицо Тимеркке.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пушанкаласа вӑрмана чупрӗ Тӗмеркке — вӗҫкӗн матка пӑрахса кайнӑ пулчӗ.

Когда же наконец Тимеркке освободился от него и примчался к месту моленья, красотки и след простыл — ушла.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗҫех Тӗмеркке киремет пӑхакана ҫитрӗ.

Слава за ним шла по пятам, и вскоре он стал смотрителем киреметя.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла чапа тухрӗ Тӗмеркке.

А Тимеркке прослыл умелым лекарем.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй ӗшенсе ҫитсен мунчара кӗтекен хӗр патне пӗр каҫхине Тӗмеркке хӑйсен ҫамрӑк тарҫине тӗксе кӗртсе ячӗ.

Когда Тимеркке изнемог от бесконечных ласк Эрнеслу, в один из вечеров он послал вместо себя к ждавшей его в бане девушке своего молодого работника.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепӗр сехетрен Тӗмеркке пахчари мунча ҫенӗкне канма тухса ларнӑччӗ, Эрнеслу ӑна унта та шыраса тупрӗ…

Утомившись, Тимеркке зашел перевести дух в предбанник, но Эрнеслу нашла его и там…

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Те минтерне тӳрлетме пӗшкӗннӗччӗ Тӗмеркке хӗр ҫине, те хӑйне тытса чараймарӗ вӑл — вӗсен тутисем сасартӑк пӗрлешрӗҫ.

Тимеркке склонился над девушкой, чтобы поправить подушку, и не сдержался — припал губами к губам Эрнеслу.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӳртре Тӗмеркке Эрнеслу выртакан ҫӗре пырса пӑхрӗ.

Вернувшись в дом, Тимеркке прошел к кровати, на которой лежала Эрнеслу.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.