Корпус чувашского языка

Иккӗмӗш ҫынни вара, пачӑшки, ҫут тӗнче ҫине хӑйӗн нӳрлӗ куҫӗсемпе тӗлӗнсе-тӗлӗнсе пӑхнӑ май вӗҫсӗр йӑлкӑшса кулать, ытлашши хытӑ йӑлкӑшнипе унӑн кулли шӗлепке ҫунаттисем ҫинех ӳкнӗн туйӑнать; пичӗ унӑн хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ тата шӑннӑ евӗр туйӑнать.

Второй же влажными глазками удивленно глядел на мир божий и улыбался так широко, что, казалось, улыбка захватывала даже поля цилиндра; лицо его было красно и имело озябший вид.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ун куҫӗнче тем пек савса тӑни те вилме хатӗрри йӑлкӑшса тӑчӗ!

И столько скорби, любви и жертвенной преданности светилось в ее глазах!

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновӑн куҫӗ йӑлкӑшса илчӗ.

Глаза Огнянова засняли.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Гинка пичӗ хӗрелсе кайрӗ, куҫӗнче вут-хӗм йӑлкӑшса илчӗ.

Лицо у Гинки разгорелось, в глазах ее блеснул огонек.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ирхи хӗвел ҫутипе ҫуталнӑ тӳпе хаваслӑн кӑвакарнӑ, ту тӑррисем йӑлкӑшса ҫиҫеҫҫӗ.

Небо весело голубело, залитое лучами утреннего солнца, которое уже озарило вершины гор.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫӑкӑрне антӑхса ҫирӗ, куҫӗ хӑйӗн ҫаплах тӑранаймасть, вӑл ҫаплах ҫиес килнипе йӑлкӑшса пӑхать.

Огнянов быстро и с аппетитом уплетал хлеб, и глаза его горели от жадности, голод придал его огненному взгляду тупой, звериный отблеск.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хурахсен хул пуҫҫийӗсем ҫинче пӑшалсем те ҫурласем, пуртӑсемпе, сӑнӑсем хӗвел ҫинче йӑлкӑшса ҫуталса курӑнчӗҫ.

На солнце сверкали ружья, косы, топоры, пики, торчавшие за плечами и над чалмами башибузуков.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн пек илӗртсе пуҫларӗ софта хӑй сӑмахне… сӑмахӗ вӑраха пычӗ, кӗл тӑвакансем ӑна тимсӗлсе итлерӗҫ, вӗсен пит-куҫӗсем те йӑлкӑшса кӑна тӑчӗҫ.

В таком духе начал разглагольствовать софта… проповедь длилась долго, и сотни молящихся слушали ее с напряженным вниманием и пылающими глазами.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пуҫне ҫӗклесе Иеротей ашшӗн халь йӑлкӑшса пӑхакан куҫне тӳрех пӑхмашкӑн та хӑяймарӗ.

Он по смел поднять голову и посмотреть отцу Иеротею прямо в глаза, теперь ярко блестевшие.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Симӗс енчӗкре ылтӑн йӑлкӑшса кайрӗ.

В зеленой сумке блеснуло золото.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ак унӑн куҫӗ йӑлкӑшса илчӗ, ҫамкине тарӑн йӗрсем каркаларӗҫ, тути виртлешнӗ чухнехи пек хаяррӑн кулкаларӗ.

Но вот глаза его загорелись, две глубокие морщины прорезали лоб, а на губах появилась жестокая усмешка.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Куҫӗ унӑн кураймасӑр йӑлкӑшса илчӗ.

Его глаза загорелись злобой.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫурма тӗттӗм пӳлӗмре унӑн куҫӗ кӑвар пек ҫунса йӑлкӑшса тӑрать.

В полумраке его глаза горели, как угли.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ӗнтӗ куҫа курӑнман вӗтӗ тумлам кӑна хӗвелпе ялкӑшса йывӑҫ ҫинчен анать, ҫӗр кӗрхи эрешмен картипе йӑлкӑшса ҫуталнӑн йӑлтӑртатать.

Теперь только мелкие, почти невидимые капли еще висели в воздухе, сверкая на солнце, точно блещущая сеть осенней паутины.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка пурин ҫине те мӑнаҫлӑн пӑхса илчӗ, мӗн асне илнипе куҫӗ йӑлкӑшса пӑхма тытӑнчӗ, каласа памашкӑн та хатӗрленчӗ.

Боримечка торжествующе и гордо окинул всех глазами, заблестевшими от воспоминаний, и приготовился рассказывать.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Багдадри султан арӑмӗн кӗпине алмаз сапнӑ пек, вӑл хӗвел ҫинче пин те пин хӗлхемпе йӑлкӑшса йӑлтӑртата пуҫларӗ.

Оно сверкало на солнце миллиардами трепещущих искр, как осыпанная алмазами сорочка багдадской султанши.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Куҫӗ йӑлкӑшса кӑна тӑрать.

Глаз его сверкал.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗвви вӗсен малтанласа ачашшӑн та салхуллӑн пуҫланчӗ, каярахпа вӑй илсе, ҫӗкленнӗҫемӗн ҫӗкленсе пычӗ; вӑйӑҫисен куҫӗсем йӑлкӑшса пӑхма тытӑнчӗҫ, сӑнарӗсем хавхаланнӑн курӑнчӗҫ.

Мелодия, вначале нежная и грустная, постепенно крепла и ширилась; глаза музыкантов заблестели, лица их загорелись воодушевлением.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ак, пӗрне-пӗри курнӑ хушӑра, Мунчон хӗпӗртесе савӑннӑ сӑнарӗ курӑнчӗ, ниҫтан ӑнкармалла мар хавасланнипе унӑн куҫӗ те йӑлкӑшса пӑхать.

Сейчас, когда их взгляды встретились, лицо Мунчо расплылось в еще более блаженной улыбке, а глаза заблестели от необъяснимого и бессмысленного восторга.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗлмен пулсан, эпир пӗрне пӗри савман пулӑттӑмӑр, — пӑшӑлтатрӗ Рада, куҫӗ хӑйӗн йӑлкӑшса пӑхать.

Иначе мы не полюбили бы друг друга, — шептала Рада, глядя на него большими блестящими глазами.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.