Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ятлӑ сăмах пирĕн базăра пур.
ятлӑ (тĕпĕ: ятлӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла, Расщепей сӑмахӗсем тӑрӑх, пурне те астума тӑрӑшса, тата хӑш-пӗр чух унӑн диктовкипе эпӗ хамӑн тетрадь ҫине «Хаяр мужик» ятлӑ картина пирки тӑтӑшах ҫырса пыратӑп.

Так со слов Расщепея, стараясь все запомнить, а иногда под его диктовку веду я в своей тетрадке запись по картине «Мужик сердитый».

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗнтӗ мана килтисем те ятлӑ ҫын вырӑнне хураҫҫӗ.

Дома меня считали влиятельным лицом.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кинофабрика дирекцийӗ шкула ман пирки ятарласах ҫыру ҫырчӗ, вара юлашки урокран эпӗ кулленех «Хаяр мужик» ятлӑ кинофильм группин сборӗсене ҫӳреме пуҫласан, класри ачасем тинех ӗненчӗҫ.

После того как дирекция кинофабрики прислала в школу письмо с просьбой отпустить меня с последнего урока на сбор группы фильма «Мужик сердитый», в классе уверовали.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унтан, ятлӑ хӑнасем ыйтнине кӑмӑл туса, вӑл хӑйӗн салам сӑввисенчен пӗрне вуласа пачӗ:

А потом, уступая просьбам почтенных гостей, он читает одно из своих известных залетных посланий:

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Партизан, Устя ятлӑ хӗр.

Устя-партизанка.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, пакӑлтатнӑ май, кӗсйинчен пӗр пӗчӗк чӗркем хут кӑларчӗ, унтан, ӑна салатса, мана пӗчӗкҫӗ флакон «фиалка» ятлӑ духи тыттарчӗ.

Он вынул из кармана сверточек, развернул бумагу и вручил мне маленький флакон духов «Фиалка».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ман ҫуралнӑ кун ячӗпе анне курага кукӑлӗ пӗҫернӗ, атте пӗр бутылка «Облепиха» ятлӑ тутлӑ эрех илнӗ.

Ради дня моего рождения мать испекла пирог с курагой, а отец купил бутылку сладкой «Облепихи».

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Атте пенси ҫине куҫрӗ, халь вӑл инвалидсен «Технокнопка» ятлӑ юлташлӑхне ҫӳрет ӗнтӗ; унта кантурсенче кирлӗ скрепкӑсем, хӗскӗчсем, кнопкӑсем, пушмак кантӑри лапчӑкӗсем тӑваҫҫӗ.

Отец получал пенсию и работал теперь в инвалидном товариществе «Технокнопка»; там делали конторские скрепки, зажимчики, кнопки, ляпсики для башмачных шнурков.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн театрӑн пӗрремӗш сезонӗ «Вӑхӑт ҫитрӗ» ятлӑ трагеди кӑтартса панипе уҫӑлчӗ, унта мӗн ҫинчен каланине ӗнтӗ эпӗ астусах каймастӑп.

К сожалению, я плохо помню трагедию «Настал час», которой был открыт первый сезон нашего театра.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав кӗнекене вуличчен, кушака та Васена тесе ҫеҫ йыхӑратчӗҫ, Катя ӑна Иптакчухуатль ят пачӗ — Мексикӑра ҫавӑн пек ятлӑ ту тӑрри пур иккен.

Кошку, которую до «столетия открытий» звали просто Васеной, она переименовала в Иптакчухуатль — в Мексике есть, оказывается, такая горная вершина.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Часах вӑл-ку иртрӗ, Катя «Столетие открытий» ятлӑ кӗнеке вулама тытӑнчӗ.

Вдруг взрывы кончились. Катя засела читать «Столетие открытий».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуринчен ытла Кирен ятлӑ хӗрачана вара хушса кӑна тӑратчӗ — Кирен теекенне Татариновсем пурте ҫаплах чӗнетчӗҫ.

Особенно командовала она одной девочкой, которая называла себя Кирен, — впрочем, у Татариновых все ее так называли.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайнӑ чух Катя мана «Елена Робинзон» ятлӑ кӗнеке парса ячӗ, эпӗ ҫав кӗнекене тирпейлӗ тытӑп терӗм, страницисене хуратмӑп терӗм.

На прощанье я получил от Кати книгу «Елена Робинзон», а в залог оставил честное слово — переплет не перегибать и страницы не пачкать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн ятлӑ эсӗ?

 — Как тебя звать?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑваттӑмӗш шкул-коммунӑран каярахпа паллӑ та хисеплӗ ятлӑ пулнӑ ҫынсемех вӗренсе тухрӗҫ.

Из четвертой школы-коммуны вышли впоследствии известные и уважаемые люди.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑн пек анӑш-тавӑш залра ҫӳле кӑна постаментсем ҫинче грексен — Аполлон, Диана, Геркулес ятлӑ туррисем, гипсран тунӑскерсем, шап-шурӑ та ним курман куҫӗсемпе пӗр шухӑшсӑр пӑхса тӑраҫҫӗ.

И среди этого дикого развала на высоких постаментах стояли и равнодушно смотрели белыми слепыми глазами гипсовые фигуры греческих богов — Аполлона, Дианы и Геркулеса.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаер пӗр вӗҫӗмрен «Артурец дневникӗнчен» ятлӑ кӗнекене вулатчӗ.

Гаер читал всегда одну и ту же книгу: «Из дневника артурца»,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн ятлӑ вӑл.

– Как его зовут?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Атте кантӑк умӗнче хӑй ҫулленех илсе тӑракан «Придворный Календарь» ятлӑ кӗнекине вуласа ларатчӗ.

Батюшка у окна читал Придворный календарь, ежегодно им получаемый.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ пӗр ватӑ уретник патӗнче пурӑнаттӑм, ӑна ырӑ кӑмӑлӗшӗн, уйрӑмах тата Настя ятлӑ лайӑх хӗрӗшӗн юрататтӑм.

Я жил у одного старого урядника, которого любил за добрый его нрав, а особенно за хорошенькую дочку Настю.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней