Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫырӑва (тĕпĕ: ҫыру) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урӑх лару-тӑрура эпӗ ҫак ҫырӑва ву… вуламастӑмччӗ.

При других обстоятельствах я не… не читал бы письмо.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

— Тата эсир ку ҫырӑва вуланӑ…

— И вы еще читали это письмо…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Хӗр ҫырӑва картах туртса илчӗ, вуларӗ те — тӑнӑҫлӑхран тухрӗ.

Она резко взяла письмо, прочла и вышла из равновесия.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Кӗске кӗрешӳ хыҫҫӑн вӑл акӑш-макӑш астарӑва парӑнчӗ-парӑнчех, ҫырӑва пӗрремӗш хут вӑрланӑ чухнехи тӗрӗс мар куҫӑмпа ҫурчӗ.

После короткой борьбы он уступил неимоверному искушению и разорвал конверт неверным движением первого воровства.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Инстинкт ҫырӑва уҫма хистет.

Инстинкт требовал вскрыть письмо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Акӑ тепӗр ҫырӑва ҫӗклерӗ, ӑна куҫӗ умӗнче тытнӑ хальлӗнех каялла чакрӗ, унтан пуҫтарнӑ мӗн пур ҫырӑва пӑрахрӗ те юлашкине кӑна хӑварчӗ, вара сывлӑшра куҫӗсемпе татӑклӑ кӑтартусем шыраса — хӑй пач кӗтмен ҫӗртен ҫакланнӑ ҫак ӗҫре мӗн тумалла? — самаях вӗчӗрхенчӗ.

Он поднял еще одно письмо, внезапно отступил, продолжая держать его перед глазами, затем бросил все собранные письма, кроме последнего, и, поискав взглядом в воздухе решительного указания, как поступить в этом непредвиденном случае, стал очень нервен.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Вӑл камин хӗскӗчне ҫӗклерӗ те — виҫӗ хутчен сулмаклӑн ҫапса хӑйӗн моделӗнчен тӑм купи туса хучӗ, — пӗр сӑмахсӑр, тискер ахӑлтатусӑр, хӑйне ухмаха ернӗн тытмасӑр, килӗшмелле мар ҫырнӑ ҫырӑва ҫунтарса янӑ евӗр — ҫӑмӑллӑн та тӗплӗн.

Он взял каминные щипцы и тремя сильными ударами обратил свою модель в глину, — без слез, без дикого смеха, без истерики, — так толково и просто, как уничтожают неудавшееся письмо.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Ҫырӑва парса ярсан Эскирос Битт-Бой аллине тытса чӑмӑртарӗ.

Отослав записку, Эскирос пожал руку Битт-Бою.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Хальлӗхе ҫырман хӳхӗм ҫак ҫырӑва Гнорӑн епле те пулин хӑвӑртрах вулас килет.

Это прекрасное, не написанное еще письмо Гнор желал прочесть как можно скорее.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫак ҫырӑва Иосиф Скоррейре хӑваратпӑр, унӑн ҫырӑва мӗнле те пулин карапа е пӑрахута памалли май ҫитиччен упрамалла.

Настоящее письмо поручено сохранить Иосифу Скоррею до тех пор, пока не наступит возможность вручить его какому-нибудь кораблю или пароходу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вӑл вилетӗп тесе пӗлтернӗ, урайне выртнӑ та йынӑшма пикеннӗ, унран Лие каланӑ: «Ҫырӑва ылтӑн тӳмеллӗ ҫынна пар»; вӗсем, ачасем, урӑх нимӗн те пӗлмеҫҫӗ.

После этого он сказал, что умирает, лег на пол и застонал, а затем сказал Ли: «Отдай письмо человеку с золотыми пуговицами», — и больше они, дети, ничего не знают.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

— Чӑнах, — терӗ капитан арҫын ачалла хӗрелсе кайса, — ҫырӑва вӑрланӑ Варнава тӑван! —

— Ну-да, — сказал капитан, краснея как мальчик, — украл письмо брат Варнава! —

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Аллисемпе шанӑҫа ҫухатнӑн ҫатӑлтаттара-ҫатӑлтаттара — йӗпеннӗ ҫырӑва Варнава шыв кӳлленчӗкӗнчен вӑр-вар кӑларчӗ, унтан ҫакӑн пекскере хуҫине пани тӗлӗнмеллерех пулать терӗ-тӗр те — конверта хыпалансах ҫурчӗ, текста ҫиелтен пӑхкаларӗ те — хута чӳрече янахӗ ҫине, пуҫне хӑвӑрт пӗшкӗртнӗ капитан сӑмси тӗлнех, хучӗ, вара коридора ластӑк илме чупса тухрӗ.

Отчаянно всплеснув руками, Варнава проворно выхватил из лужи мокрое письмо, затем, решив, что адресату возвращать его в таком виде все равно странно, поспешно разорвал конверт, бегло просмотрел текст и, сунув листок на подоконник, почти к самому носу быстро нагнувшего голову капитана, побежал в коридор за тряпкой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ҫав ҫырӑва ӑнлантӑр-и?

— Поняли вы это письмо?

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫакӑнпа ҫырӑва вӗҫлетӗп.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫавӑнпа вӑл пӗррехинче кӑна малтанах ҫырса хунӑ кӗске ҫырӑва, ыттисем асӑрхаман чухне, урампа пыракан ачана почта ещӗкне яртарма пултарчӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑна кӗтсе илсе, ҫавӑнпа ячӗ вара ҫырӑва.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегин ҫырӑва конверта чиксе ҫыпӑҫтарчӗ, урама тухрӗ, анчах пӑртак шухӑшласа тӑчӗ те ӑна почта ещӗкне пӑрахмарӗ, чугун ҫул станцине утрӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ӑхӑ, апла иккен, — терӗ юлашкинчен, ҫырӑва шухӑшлӑн хуҫлатнӑ май.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Халичченхинчен урӑхларах пуҫларӗ вӑл ӑна — пирвай аякри ялтан янӑ ҫырӑва вуласа пачӗ:

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней