Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫиҫсе (тĕпĕ: ҫиҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Саида пичӗ ҫинче савӑнӑҫ ҫиҫсе илчӗ.
Счастье светилось на лице Саиды.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Завод тӑрӑх тӑмана, Куҫлӑхпа ҫиҫсе ҫӳрет.
Ходит дятел по заводу, Смотрит в светлые очки.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ачаш та шурӑ ӳтлӗ питӗнче улшӑнми хӗрлӗ тӗс тӑмасть ун, чун-чӗрен кашни хускалӑвне палӑртса, ҫиҫсе илсе хӗрелеҫҫӗ унӑн питҫӑмартийӗсем.
По нежному белому цвету кожи лица не стоял, а вспыхивал, выдавая все движения души, полнокровный молодой румянец.

6 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сирӗн асӑрта вара сасартӑк пӗр-пӗр шӑп та савӑк асилӳ ҫиҫсе илет; эсир тавралӑха сӑнассипе мар, хӑвӑрпа ытларах интересленме пуҫлатӑр; таврари япаласем ҫине эсир сахалрах пӑхма пуҫлатӑр, темӗнле аван мар, иккӗлентерекен сисӗм тыткӑна илет сире.
Какое-нибудь тихо-отрадное воспоминание вдруг блеснет в вашем воображении; собственная ваша личность начнет занимать вас больше, чем наблюдения; у вас станет меньше внимания ко всему окружающему, и какое-то неприятное чувство нерешимости вдруг овладеет вами.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Сирӗн таврара ӗнтӗ халь ирхи хӗвелпе йӑлкӑшса, ҫиҫсе выртакан тинӗс, малта — тӗве тирӗнчен ҫӗлетнӗ пальто тӑхӑнса янӑ ватӑ матроспа сарӑрах ҫӳҫ-пуҫлӑ ача, ачи — пӗр чӗнмесӗр, тимлӗн, кӗсменсемпе ишет.
Кругом вас блестящее уже на утреннем солнце море, впереди — старый матрос в верблюжьем пальто и молодой белоголовый мальчик, которые молча усердно работают веслами.

Сасартӑк йӑлтӑр-ялтӑр ҫиҫӗм ҫиҫсе ячӗ те, куҫӑмсем йӑмӑхса, ыратса кайрӗҫ; чӑтаймасӑр куҫа хупрӑм.
Блеснула молния такая светлая, что мне глазам больно стало, и я зажмурился.

Пӗр ача вӑрманта аслатиллӗ ҫумӑра ҫакланни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑвак та йывӑр хумсем, хӗвел ҫинче ҫуттӑн та савӑнӑҫлӑн ҫиҫсе, чулсем ҫумне хулленрех те хулленрех пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ.
Синие, тяжелые волны все тише бились о камни, сверкая на солнце яркими, веселыми брызгами.

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Форт стени ҫинче вут ҫути ҫиҫсе илет, унтан татах ҫиҫсе илет.
В стенке форта вспыхнул огонек, другой, третий.

I // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Париж чупать, мана ӑсатса, пӗтӗм калама ҫук илемпе ҫиҫсе.
Париж Бежит, Провожая меня, Во всей Невозможной красе.

Сывпуллашни // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 102 с.

Юрӑ юрланӑ май ун куҫӗсем ҫиҫсе ҫеҫ тӑнӑ: сарлака та ырхан хулӗсем ҫине ҫӗтӗлсе пӗтнӗ кивӗ пальто ҫеҫ ҫакса янӑ пулин те, вӑл патриарх пекех мӑнаҫлӑн курӑнса тӑнӑ.
Он пел, и глаза его сияли; и хотя на его худых широких плечах было накинуто старое, рваное пальто, он был величествен, как патриарх.

5. Ватӑ ҫарҫынни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Володя сасартӑк ялт ҫиҫсе илчӗ, унӑн питҫӑмартийӗсем хӗрелчӗҫ, куҫӗсем ялкӑша пуҫларӗҫ.
Володя вдруг весь вспыхнул, зарделись щеки, заискрились глаза.

Чи лайӑх паллӑ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Тавтапуҫ, хаклӑскерӗмсем, тавтапуҫ! — Амӑшӗн сасси татӑлнӑ пек пулать, куҫӗнче куҫҫулӗ ҫиҫсе илет.
— Спасибо, дорогие мои, спасибо! — И у мамы срывается голос и в глазах блестят слезы.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ашшӗ уявра тӑхӑнакан сюртукӗпе, амӑшӗн пуканӗ хыҫӗнче хӑпартланса йӑл-ял ҫиҫсе тӑрать.
Папа в парадном сюртуке стоит за стулом мамы, сияющий, торжественный.

Сашӑн хӗсӗк те тӗксӗм куҫӗсем ҫиҫсе илчӗҫ.
Темные прищуренные глаза у Саши блеснули.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Апла пулин те, вӗсем пионер галстукӗсене питӗ тирпейлӗ ҫыхнӑ, тин ҫеҫ ҫунӑ питҫӑмартийӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, пичӗсем ҫинче тулли телей ҫиҫсе тӑрать.
Зато красные пионерские галстуки были повязаны с особой тщательностью, свежевымытые щеки ребят блестели, и на лицах было написано безграничное счастье.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Савӑннӑ пирки куҫӗсем ҫиҫсе кӑна тӑраҫҫӗ.
От радости у них глаза так и сверкали.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тӗрлӗ тӗслӗ капӑр елка ҫиҫсе тӑрать.
Разноцветными огнями сияла разряженная елка.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Наташӑн ҫӗмӗрт пек хура куҫӗсем ҫиҫсе кӑна тӑраҫҫӗ, ҫӳҫӗсем ҫилпе варкӑшаҫҫӗ.
Черные глаза Наташи трели, волосы трепетали на ветру, когда он мчался под уклон к реке.

Ҫӑра куҫхаршийӗсем айӗнчен куҫӗсем ҫиҫсе тӑраҫҫӗ.
Глаза у него поблескивали из-под густых бровей.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унӑн кӑвак куҫӗсем савӑнӑҫлӑн ҫиҫсе йӑлтӑртатаҫҫӗ.
Голубые глаза его радостно сияли.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика