Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

татрӗ (тĕпĕ: тат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Килӗшес, пӗтӗмпех каятпӑр! — сӑмах татрӗ Пиктимӗр.

Ладно, вместе так вместе! — решительно проговорил Биктемир.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ун калаҫуне комбайн ҫинчен паракан сигнал — темиҫе хутчен вӑрӑммӑн кӑшкӑртса илни — татрӗ.

Сигнал с комбайна — несколько длинных, протяжных гудков один за другим — прервал его рассказ.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Тӑшманӑн ҫурӑлса кайнӑ снарячӗ пирӗншӗн те ҫав тери хаклӑ Александр Анатольевич Космодемьянский пурнӑҫне ӗмӗрлӗхе татрӗ.

Разорвавшийся вражеский снаряд навсегда оборвал жизнь дорогого и для нас Александра Анатольевича Космодемьянского.

Геройла вилӗм // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Мӗн вӑхӑтраччӗ-ши пучаха ларса тикесленнӗ ҫуртри пуссинчен иртрӗҫ, ҫӗртме урлӑ каҫрӗҫ; хӗреслӗ ҫула тухнӑ чух пӗр тулли лав иртсе пыратчӗ, Кантюк ӑна ҫул таттарасшӑн пулмарӗ, хӑй лашине туртрӗ те ҫав лавран, аскӑн ҫил пек ӗрӗхтерсе иртсе, лешин ҫулне пӳлсе татрӗ, — лав хуҫи чарӑнса кӑн-кан пӑхса юлчӗ, Кантюк хыҫҫӑн ыттисем те вирхӗнтерсе иртсе кайрӗҫ.

В мгновение ока проскочили мимо колосящейся ржи, пересекли яровые и выехали на перекресток дорог, здесь наперерез поезду двигался одинокий груженый воз, и Кандюк решил не дать позднему вознице пересечь им дорогу — вихрем пронесся перед самым его носом, возница очумело остановил лошадь, испуганно поглядел вслед промчавшимся подводам.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫкӳлӗм вӑл лавккине кӗчӗ, чӗлхемӗр уҫӑлтӑр тесе, кӗсйине эрех чикрӗ, ҫур хӑпарту илчӗ, пахчине кӗрсе ешӗл сухан татрӗ.

Под вечер, зайдя в лавку, он сунул в карман бутылку водки — для завязки разговора, отломил пол-лепешки, в огороде нарвал зеленого луку.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунӗ хӑвӑртрах ирттӗр тесе вӑл витери тислӗкне тасатрӗ, Тимрукӗпе пӗрле вутӑ татрӗ, ӑна ҫурса пӗтерчӗ, купаласса Ильяс купаларӗ.

Чтоб хоть как-то убить время, он вычистил конюшню, вместе с Тимруком напилили и накололи дров, а Ильяс их укладывал в поленницу.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑмака айӗнче шӑшисем тӗпӗртетсе ҫӳрени Шерккейӗн шухӑшне татрӗ.

Мысль Шерккея прервала мышиная возня под печкой.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Палюк, вӑл пынине асӑрхасан, пуҫланӑ сӑмахне вӑхӑтсӑр татрӗ.

Палюк, заметив его, прервал речь.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ халь Шерккей — унӑн упӑшки — тӑван хӗрӗн телейне пӗр кӗтмен ҫӗртен татрӗ.

И вот Шерккей — ее муж! — внезапно оборвал все мечты дочери…

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халь, акӑ, темиҫе лав хӑма ҫуртарса сутса укҫа йӳнеҫтернӗ хыҫҫӑн, Шерккей хӑйӗн аллӑ тенкӗ парӑмне те парса татрӗ.

И вот сейчас, продав несколько возов теса, Шерккей сколотил деньжонок, расплатился с долгами.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Манӑн-и? — вӑрӑм чечек тунине чӗрнипе касса татрӗ Тухтар.

— Мой? — Тухтар ловко оборвал длинный стебель цветка ногтем.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пурне те тӗрӗссипех каласа парсан, Тёма хӑйӗн калавне хурлӑхлӑн татрӗ те кӳренсе пуҫне усрӗ.

Передав истину, Тёма горько оборвал рассказ и униженно опустил голову.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Алӑк шӑнкӑравӗ шӑнкӑртаттарни вӗсен калаҫуне татрӗ.

Звонок прервал дальнейшие разговоры.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Асӑрханарах ҫӳресен, шыва кӗме юрать, тесе татрӗ ҫак ыйтӑва Тёма.

Тёма решил, что если принять некоторые меры предосторожности, то можно.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл пӗр ҫӗклем сӗтеклӗ, тутлӑ шӑршӑллӑ курӑк татрӗ те Дуксис умне пырса хучӗ:

Он нарвал целую охапку сочной, душистой травы и положил перед Дуксисом:

Пӗрремӗш аслати // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 10–11 с.

Мазин ним шарламасӑр пулла касса татрӗ те татӑкне ҫӳхен касса вакларӗ, тӑвар сапрӗ, унтан юлташӗ патне шутарса лартрӗ.

Мазин молча отхватил ножом кусок рыбы, нарезал ее тонкими ломтиками, посолил и подвинул товарищу.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫак ӗмӗтсене сасартӑк Лена сасси татрӗ; Воропаев ҫаплах ҫав ирӗке кӑларнӑ хулараччӗ-ха.

Голос Лены вдруг оборвал эти видения; Воропаев был еще где-то там, в освобожденном городе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Старик шуралса кайрӗ те, трибуна ҫинчен каланӑ пекех, ҫакӑн пек касса татрӗ:

Старик, побледнев, рубил, как с трибуны:

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫак сӑмахсемпе вӑл ӑна кассах татрӗ.

И как пронзил этими словами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпир хамӑр та пӗлетпӗр, — касса татрӗ вӑл кӗскен, аллипе сулса.

Я сам с усам, — коротко рубил он, помогая себе рукой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней