Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Кондратьев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ, Кондратьев ӗнтӗ цемент тултарнӑ шурӑ каткасене те, пӗренесене те курмасть, дамба пулнӑ вырӑнта кӳле пулса тӑчӗ — симӗс рамӑпа карса илнӗ пек лартса тухнӑ хӑвасем хушшинче шыв хӗвел ҫинче тӗкӗр евӗр йӑлтӑртатать.

Вот Кондратьев уже не видит ни белых кадок, заполненных цементом, ни бревен, а на месте дамбы образовалось озеро — словно зеркало на солнце, ее вода сияла среди расставленных, словно зеленая рама, ветел.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев лайӑх астӑвать: ҫак пӗтӗмпех планраччӗ, вара ҫавӑн ҫинчен шутласанах ун умӗнчен ҫула якатакан кустӑрмасем те мӑкӑрланса ларакан хурансем те ҫухалчӗҫ, айккисене тирек лартса тухнӑ шоссе станицӑсемпе хуторсем ҫумӗпе хӑйӗн асфальтне йӑлтӑртаттарса чупса иртрӗ.

Кондратьев хорошо помнил: все это было запланировано, и, подумав об этом, перед ним исчезли и обкатывающие дороги колеса и дымящие котлы, и пробежало шоссе с рассаженными по краям тополями, блестя свои асфальтом между хуторов и станций.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта унӑн ӗмӗт-шухӑшӗ, анлӑлӑха туйса, ҫунаттисене саркаланӑ та, вӑхӑта ҫӑмӑллӑнах хӑваласа иртнӗ: вара Кондратьев ҫак кунсенче мӗнпе пурӑнни, унӑн илентернӗ ӗмӗчӗ мӗн пулни сасартӑк чӑн-чӑн картина пулса тӑнӑ — вӑл пӗтӗм ҫеҫенхир сип-симӗс вӑрмансем хупласа илнине курнӑ.

Здесь его мечты, чувствуя простор, распростерли крылья и легко обогнали время: и недавняя жизнь, прожитая в эти дни Кондратьевым, его соблазнительные мечты, все это вдруг стало настоящей картиной — он видел, как вся степь стала покрытой зелеными лесами.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗррехинче тул ҫутӑлнӑ чухне Кондратьев сӑртлӑ вырӑнта тӑнӑ: тӑвайкки хӗрринче Кубанӗн пӗтӗм ҫӳлти тӑрӑхӗ ун умне тухса тӑнӑ…

Однажды на рассвете Кондратьев стоял на холмистой местности: на склоне холма перед ним простиралась вся верхняя область Кубани…

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫаплах ҫав, ҫаплах, Кондратьев астӑвать-ха: ҫакна пӗтӗмпех планра кӑна, чертежсенче кӑна палӑртнӑччӗ-ха, протоколсенче ҫеҫ ҫырнӑччӗ; халӗ ун умӗнче плансем мар, чертежсем мар выртаҫҫӗ, чӑн-чӑн курӑнса тӑракан ӗҫсем…

Да, и все же Кондратьев помнил, что все это было только в плане, только в чертежах, было только записано в протоколах; теперь перед ним лежали не планы, не чертежи, а настоящие видимые дела…

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ Кондратьев сӑрталла улӑхнӑ чухне час-часах машинӑран тухнӑ та, хӑйне илӗртекен инҫелӗхе нумайччен пӑхнӑ, анчах ниепле те пӑхса тӑранайман.

Поэтому, подымаясь на возвышенность, Кондратьев выходил из машины и подолгу смотрел вдаль, что так его притягивала, но никак не мог наглядеться.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Арҫынсемпе хӗрарӑмсем юрлани ҫеҫенхирте янраса кайса, тусем хушшине ҫитсе каялла янраса килнине итлеме, ҫынсем шавлӑн калаҫни-кулнине, лавҫӑсем кӑшкӑрашнине, сӳсмен чӗриклетнине, урапасем шӑкӑртатнине итлеме питех те кӑмӑллӑ — кунта Кондратьев умне мӗн пурри пурте, художниксем калашле, пысӑк планпа тухса тӑраҫҫӗ.

Очень приятно слушать, как песнь мужчин и женщин, раздававшаяся в степи, уходила в горы, а после возвращалась обратно, слышать как люди громко шумели и смеялись, крики извозчиков, скрип хомутов, равномерный стук колес — все здесь перед Кондратьевым, как говорят художники, представало большим планом.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйсен аллисемпе ҫеҫенхире ҫӗнетекенсем патӗнче пулма Кондратьев юратать; вӗсен ӗҫне урасемпе вӑйлӑн пуснӑ пиншер кӗреҫесем сухаласа пӑрахнӑ нӳрлӗ те йӑлтӑркка хура тӑпра ӑшне кӗнине те; хӗрарӑмсем, алтса хунӑ шӑтӑксем умне чӗркуҫленсе ларса, ҫип пек ҫинҫе хура тымарсене тӑрӑшса тӳрлетнипе, йывӑҫсем яштака ӳсчӗр тесе, туратсене ирте-ирте пӑрахнине те; ҫеҫенхир тӑрӑх сарӑрах йывӑҫ тӗмисене тиенӗ лавсем вӗҫӗ-хӗррисӗр иртсе пынине те; тӗмесем хыҫӗнче лавҫӑсен ҫӗлӗкӗсем мӗлтлетсе пынине те ҫывӑхран курма аван та кӑмӑллӑ.

Кондратьев любит бывать у степняков, что обновляют степь своими руками; тысячи лопат врезались в распаханную, мокрую почву, — она блестела черным глянцем, женщины все так же, наклонившись над лунками, расправляли темные ниточки корешков, а натруженные их ладони сжимали стебельки, желая, чтоб росли они стройно; двигалась по степи вереница подвод, а на подводах желтели кусты, а за кустами торчали шапки погонычей.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Николай Петрович Кондратьев пуринчен ытларах ҫу кунӗсене, тӗплӗнрех каласан, тырпулсем пухнӑ чухнехи ӗҫ вӑхӑтне юратнӑ.

Николай Петрович Кондратьев больше всего любил летние дни, точнее, время сбора урожая.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун ҫинчен Кондратьев хӑйӗн пӗчӗк кӗнеки ҫине ҫапла ҫырса хунӑ:

Обо всем этом в своей маленькой записной книжке Кондратьев записал следующее:

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев ҫырмалли пӗчӗк кӗнеке кӑларчӗ.

Кондратьев вытащил маленькую записную книжку.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Ҫак ҫылӑхлӑ, анчах хӑйӗн ҫылӑхне йышӑнакан ҫынпа мӗн тӑвас-ха манӑн? — шухӑшларӗ Кондратьев, ывӑннӑ чухнехи пек куҫне хупса тата шинасем ҫинчи сӑнчӑрсем чӑнкӑртатнине итлесе.

«И что мне делать с этим кающимся грешником, — подумал Кондратьев, устало закрывая глаза и прислушиваясь к звяканью цепей на шинах.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев алӑка уҫрӗ те чӗнмесӗр ларакан Алешӑн сивлерех сӑнӗ ҫине пӑхса илчӗ.

— Кондратьев приоткрыл дверку, посмотрел на молчаливо-строгое лицо Алеши.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Уй-хирти услови пирки тӑхта-ха эсӗ, — чарчӗ Кондратьев, кула-кула, — районӗпех иккӗмӗш кун вӑрмансем лартни паллӑ-и сана?

— Погоди, погоди с полевыми условиями, — перебил Кондратьев усмехнувшись, — известно ли тебе, что по всему району второй день идет посадка леса?

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сирӗн «Рассвет» вӑрман лартма пуҫларӗ-и? — хыттӑн ыйтрӗ Кондратьев.

— Ваш «Рассвет» начал посадку леса? — спросил громко Кондратьев.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Каллех каҫару ыйтать ӗнтӗ — алла чӑмӑртанинчен куратӑп», — шухӑшларӗ Кондратьев, куҫхаршисене ҫилленчӗклӗн сиктеркелесе.

«Опять будет каяться, по рукопожатию вижу», — подумал Кондратьев, сердито хмуря брови.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чӗлпӗрне вӑл Санькӑна пачӗ, хӑй ӑшӑ та нӳрлӗ икӗ аллипе те Кондратьев аллине ярса илчӗ те: — Чи малтан сирӗн алӑра чӑмӑртатӑп, Николай Петрович, — терӗ.

Повод он передал Сеньке, а сам схватил руку Кондратьева обеими руками, теплыми и влажными, и сказал: — Прежде всего — жму вашу руку, Николай Петрович.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑна такамӑн курӑнман алли ҫӗклесе Кондратьев патне тӑратрӗ тейӗн.

Точно чья-то невидимая рука сняла его и поставила перед Кондратьевым.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пур ҫынсем те Рощенскинчен каяҫҫӗ, эсир Рощенскине-и? — ыйтрӗ Кондратьев, куҫӗсене чеен хӗссе илсе, Алешкин лаши ҫинчен тӗлӗнмелле ҫӑмӑллӑн сиксе анчӗ.

— Все люди едут из Рощенской, а вы в Рощенскую? — спросил Кондратьев, хитро прищурив глаза, Алешкин соскочил с коня так умело и так легко.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сывӑ-и, юланутҫӑсем! — Кондратьев, бурка аркисене ҫӗклесе, машинӑран тухрӗ.

— Здорово, кавалеристы! — Кондратьев, подбирая полы бурки, вышел из машины.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней