Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайра сăмах пирĕн базăра пур.
Сайра (тĕпĕ: сайра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сайра хутра ҫеҫ киле таврӑнакан пултӑм.

Всё реже я возвращалась домой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна вӑл халиччен сайра ҫынна кӑтартнӑ.

Он редко кому ее показывал до этого.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Чӑнах, ытла та сайра хутра курнӑҫатпӑр-ҫке, мӗн тесен те тахҫанхи юлташсем ӗнтӗ.

— В самом деле, жаль, что мы так редко встречаемся. Все-таки старые товарищи.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла хулара эпӗ сайра — пӗрре кӑна пулкалатӑп, хуларах пулсан, сана кураттӑмах ӗнтӗ.

— Ну да, я редко бываю в городе, а то бы я тебя встретил.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑтрисем те ӗнтӗ ӗлӗкхи мар — сайра, таса мар, кӑвакарнӑ тата.

И кудри были уже не те — редкие, грязные, седые.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Расщепей экран умне тухрӗ, ларакансем енне ҫаврӑнса, малти рет умӗпе нимен чӗнмесӗр пӗрре хутларӗ, вара, сӑмах пуҫласа яриччен, пуҫне хиврен ухса илчӗ, сайра кӑвак ҫӳҫӗ ҫӗкленсе, ҫаплипех тӑрса юлчӗ.

Расщепей вышел к экрану, обернулся лицом к сидящим, молча прошелся перед рядами, потом резко тряхнул головой, так что редкие седые волосы его взлетели и не упали.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сайра хутран ҫеҫ лаша ури сасси илтӗнкелет.

Только изредка топот копыт.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей ман пата пырса тӑчӗ, ман хулпуҫҫисем ҫине аллисене хучӗ, вара куҫран тинкерсе пӑхса: — Кивӗ ҫатан эпӗ! — терӗ те, кӑвакарас майне кайнӑ сайра ҫӳҫӗсене тӑрмаласа илчӗ…

Расщепей подошел ко мне, положил обе руки мне на плечи и внимательно посмотрел в глаза: — Старый я уже тарантас! — И он взъерошил свои редкие, седеющие волосы.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сайра хутра ҫеҫ тӗл пулакан чӗлхесӗр, — терӗ доктор.

— Редкий случай немоты, — сказал доктор.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кун пекки питӗ сайра пулать.

 — Просто редкая штука.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тавӑратӑп сайра, анчах питӗ авра.

Мщу редко, но метко.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пугачев, хӑйӗн чее ултавлӑхпа мӑшкӑллӑха палӑртакан сулахай куҫне сайра хутран хӗскелесе, ман ҫине тинкерсе пӑхать.

Пугачев смотрел на меня пристально, изредка прищуривая левый глаз с удивительным выражением плутовства и насмешливости.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тул ҫутӑлса ҫитрӗ, халӗ ӗнте Мускав лайӑхах курӑнать: ҫуртсем, ҫуртсем (маншӑн вӗсем пурте вокзал пек туйӑнаҫҫӗ), темӗн пысӑкӑш юр кӗрчӗсем тӑсӑлаҫҫӗ, трамвайсем сайра пӗрре кӑна иртеҫҫӗ.

Совсем рассвело, и Москва была теперь видна: дома, дома (мне казалось, что все это — вокзалы), огромные кучи снега, редкие трамваи.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька калать: ҫыру яманни нимӗне те пӗлтермест, вӑл ҫыру сайра пӗрре кӑна ҫырать, пичче ҫав поездсем ҫинчех ӗҫлет, юлашки ҫырӑвӗ те Самартан килчӗ, тет.

Но Петька говорил, что это ничего не значит, потому что дядя всегда редко писал, а работает он на тех же самых поездах, тем более что последнее письмо пришло из Самары.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та пирӗн кун пек савӑнӑҫлӑ вӑхӑтсем сайра пӗрре кӑна пулчӗҫ.

К сожалению, мы очень редко так хорошо проводили время.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вӑл, тӑванӑм, илтнӗ ҫӗртех калаҫайманин сайра пӗрре кӑна пулакан япала.

Это, брат, редчайший случай, коли ты все слышишь – и немой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑйӗн йӑпанӑвӗсемшӗн сайра хутра ҫеҫ мар ӑна патак та леккелесе, вӑл талӑкӗ-талӑкӗпе ахлатса ҫӳретчӗ.

Нередко за свои нежности получал он толчки, от которых охал по целым суткам.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Таврари тусен тӳписенче йывӑр та сивӗ пӗлӗтсем выртаҫҫӗ: сайра хутра кӑна рестораци тавра ларакан тополь тӑррисем ҫилпе шавласа илеҫҫӗ; рестораци чӳречисем патӗнче халӑх тӗпӗртетет.

Тяжелые, холодные тучи лежали на вершиннах окрестных гор: лишь изредка умирающий ветер шумел вершинами тополей, окружающих ресторацию; у окон ее толпился народ.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Грушницкий хӑйӗн шайкипе кашни кун трактирте шавлать, мана вӑл сайра хутра ҫеҫ пуҫ таять.

Грушницкий с своей шайкой бушует каждый день в трактире и со мной почти не кланяется.

Июнӗн 10-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫуртсен чӳречисене, чӑн та, хутран тунӑ хӑюсемпе урлӑ-пирлӗ ҫыпӑҫтарнӑ ӗнтӗ, анчах ҫӗмрӗккисем питӗ сайра тӗл пулаҫҫӗ.

Даже стекла в окнах, хотя и залепленные сетками бумажных полосок, за редким исключением, были целы.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней