Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗнси (тĕпĕ: ӗнсе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, мӗн супӗлтетет вӑл? — тет вӑл телеграфист ӗнси ҫинелле сивӗ сывлӑшпа сӑмакун шӑрши вӗре-вӗре кӑларса.

Он говорил, дыша в затылок Телеграфисту морозом и самогонкой: — Ну чего там брешет?

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Наумов чӑпӑрккипе сӗтеле ҫатлаттарса илчӗ те, урӑм-сурӑм тарӑхнипе шурса кайса, лапсӑркка ҫӑмлӑ маньчжур ҫӗлӗкне ӗнси ҫине шутарса лартрӗ.

Наумов хлопнул по столу плетью и, побледнев от бешенства, сдвинул на затылок лохматую маньчжурскую папаху.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫие вӑл хула ӗлкипе ҫӗлетнӗ пиншак тӑхӑннӑ, пуҫӗнче — ӗнси ҫинелле шутарса хӑпартнӑ сӑрӑ кӑвак тӗслӗ фетр шлепке.

В пиджаке городского покроя и сдвинутой на затылок серой фетровой шляпе.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Аксинья пӑлханса ӳкӗ тесе кӗтнӗччӗ, анчах хӳме хыттӑн кӑлтӑртатса хапхапа танлашсан, чӗтрене ернӗскер, сылтӑмалла пӑхрӗ те, Аксинйӑн виҫеллӗ хаваслӑхпа ҫуталса кулакан сӑнне курсан, тӗлӗнсех кайрӗ; уншӑн ҫакӑ ӗнси ҫинчен темле йывӑр япала анса ӳкнӗпе пӗрех пулчӗ, вӑл лӑпланчӗ, Аксинйӑна пуҫӗпе хирӗҫ сулса саламларӗ.

Он ждал, что лицо Аксиньи будет отмечено волненьем, но, когда коляска, резво шурша, поравнялась с воротами и он с дрожью в сердце взглянул направо и увидел Аксинью, — его поразило лицо ее, сдержанно-веселое, улыбающееся, у него словно тяжесть свалилась с плеч, он успокоился, кивнул на приветствие.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл карттусне лаптак ӗнси ҫине шутарса лартнӑ та тӗрленӗ ал шӑллисемпе капӑрлатса ҫакнӑ тӗкӗр патӗнче, сӗтел хушшинче, сарлакан чавсаланса ларать.

Он сидел за столом под завешенным рушниками зеркалом, широко разложив локти, сдвинув фуражку на плоский затылок.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Япӑнчӑк ҫӳҫ-пуҫлӑ, ытла та хытӑ хумханнипе палласа илмелле мар шурса кӑйнӑ Анна, ансӑр явлӑкӗ ӗнси ҫине анса ларнӑскер, винтовкине хатӗр тытса, ура ҫине сиксе тӑчӗ те, унӑн-кунӑн пӑхса илсе, юлан утлӑ казак тарса ҫухалнӑ ҫурт хыҫнелле кӑтартрӗ; улшӑнса кайнӑ, патрак сасӑпа хыттӑн: «Мӑн хыҫран!» — терӗ те, тайкаланса та такӑнса, малалла чупса кайрӗ.

Анна в сбитой на затылок повязке, растрепанная и неузнаваемая от волнения, обескровившего ее лицо, вскочила и — винтовку наперевес, — оглядываясь, указывая рукой на дом, за которым скрылся казак, таким же неузнаваемым ломким голосом крикнула: «За мной!» — и побежала неверной, спотыкающейся рысью.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Христоня, ӗнси ҫинчен темле йывӑр япала илсе пӑрахнӑ пек, кӑкӑр туллин сывласа ячӗ, Томилина туслӑн хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ:

Христоня даже вздохнул, будто гору с плеч скидывая, — хлопнул по плечу Томилина:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мигулинскипе Казански станицӑсем халӗ большевиксен влаҫӗн пусмӑрне хӑйсен ӗнси ҫинчен илсе ывӑтнӑ.

Мигулинская и Казанская станицы сбросили с себя иго большевицкой власти.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мишка ватка пиншак, атӑ, вӗҫӗсене шурӑ чӑлха ӑшне ҫавӑрса чиксе шалавар тӑхӑннӑ; карттусне ӗнси хыҫне шутарса лартнӑ та ӳсӗртсе яракан сивӗ сывлӑша, тӑварсӑр шывӑн нӳрӗ шӑршине сывласа утать.

Мишка, в ватной куртке, в чириках, с заправленными в белые чулки шароварами, шел, сдвинув на затылок фуражку, дыша наспиртованным морозом воздухом, запахом пресной сырости от воды.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫул айккипе Корниловски полк командирӗ капитан Неженцевпа Преображенски гвардейски полк командирӗ пулнӑ подполковник Кутепов иртсе пыраҫҫӗ; Кутеповӗ шинельне йӳле янӑ, пуҫӗнчи карттусне нӑкӑ-нӑкӑ ӗнси хыҫнелле шутарса лартнӑ.

Сбоку от дороги прошли командир Корниловского полка капитан Неженцев и бывший командир Преображенского гвардейского полка полковник Кутепов, в распахнутой шинели и сбитой на крутой затылок фуражке.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шурӑ ҫӗлӗкӗ ун темле кӑна ӗнси ҫинче тытӑнкаласа тӑрать.

Белая папаха чудом держалась на его затылке.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсенчен пӗри — хура мӑйӑхлӑ, хитре сӑн-питлӗ ҫамрӑк матрос, бушлатне йӳле ярса ҫӗлӗкне ӗнси ҫинелле шутарса лартнӑскер, — казаксен ушкӑннелле хӗсӗнсе кӗчӗ.

Один из них, молодой черноусый красавец, в распахнутом бушлате и сдвинутой на затылок шапке, протиснулся в середину казачьей толпы.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кук тӗриллӗ Обнозов карттусне ӗнси ҫинелле шутарса хунӑ та, сӳсмен тӑхӑнтарасса сиснӗ вӑкӑр пек, тӗреклӗ пуҫне сулкалать.

Веснушчатый Обнизов, сдвинув на затылок фуражку, мотал чубатой головой, словно бык, почуявший на шее ярмо.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпир пӗлетпӗр, Кочубей те ҫӑвар карса ларман, штурм мӗн иккенне чухланӑ, кӗтмен ҫӗртен тӑшман ӗнси ҫине сиксе ларма пӗлнӗ…

Кочубей, как известно, тоже не зевал и знал, что такое штурм, внезапность и натиск…

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем патӗнче, пӗр-пӗрне куҫ хӗссе, вӑрттӑн кулкаласа, ҫамрӑкрах казаксем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, ушкӑн варринче, кукшалса пыракан лаптак ӗнси ҫине кӗмӗл хӑюпа хӗреслентерсе тунӑ симӗс тӑрӑллӑ атаман ҫӗлӗкне пусса лартса, Пантелей Прокофьевичӑн тантӑшӗ — ватӑлма пӗлми, яланах антоновка улма пек хӗрелсе ҫӳрекен Авденч — хуторта «Брех» (суеҫӗ) тесе чӗнекен казак, чӗрне вӗҫҫӗн тайкаланса пӑхса тӑрать.

Около, перемигиваясь, улыбаясь, толпились казаки помоложе, а в середине, сдвинув на плоский лысеющий затылок синеверхую атаманскую, с серебряным перекрестом, папаху, покачивался на носках одногодок Пантелея Прокофьевича — нестареющий, вечно налитой, как яблоко антоновка, румянцем — Авдеич, по кличке Брёх.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑйӗн хура картузӗ ӗнси ҫине кайса ларнӑ.

Со сбитым на затылок черным картузом.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвелҫаврӑнӑшсем хушшипе вӗрекен вӗри ҫил пайӑрки, ун ӗнси ҫинчи ылтӑн тӗслӗ ҫӳҫ мамӑкӗн ластӑкне вӑштӑртаттарса илчӗ.

Струившийся между подсолнухами горячий ветер затрепал на шее завитки золотистого пуха.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья купа ҫумӗнче ӗнси хыҫнелле усӑннӑ тутӑрне тӳрлетсе тӑрать, хӑй ҫийӗнче пӑс йӑсӑрланать.

Аксинья стояла возле копны, поправляя сбитый на затылок платок, над нею дымился пар.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Хӳреме тыт, атте. Тӑлласа лартсан та, паян вӑййа тухатӑпах» — тесе шутларӗ вӑл, ашшӗн нӑка ӗнси ҫине куҫӗсемпе хаяррӑн пӑхса.

«Выкуси, батя, хоть стреноженный уйду ноне на игрище», — думал, злобно обгрызая глазами крутой отцовский затылок.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ну, Вакула! — чӗриклетсе илчӗ шуйттан, лешӗ тарасран хӑранӑн, тимӗрҫӗ ӗнси ҫинчен ҫаплах-ха анмасӑр:

— Ну, Вакула! — пропищал черт, все так же не слезая с шеи, как бы опасаясь, чтобы он не убежал.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней