Корпус чувашского языка

«Пӑшатан куҫ! — аса илет каллех Яка Илле Шахруна — Пампур.

«Ах, бес одноглазый! — снова принимается за Шахруна Илле. — Памбур!

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вара Яка Илле йӳнӗ хакпа тырӑ илме тытӑнать.

И Илле начнет скупать у крестьян хлеб за бесценок.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Илле вӑрӑлла пӑхкаласа ҫарамасах кӑмака хыҫне кӗрсе каять те пӗрене ҫурӑкӗнчен укҫа енчӗкӗ туртса кӑларать.

Голый, воровато озираясь по сторонам, шмыгнул он за печку и извлек из трещины в бревне енчик с деньгами.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Илле каҫ пулттипе Шупашкартан таврӑннӑ та халӗ ҫунакан кӑмака умӗнче хӗртӗнсе тӑрать.

Вернувшись из Чебоксар уже с темнотой, Илле с наслаждением уселся перед потрескивающей печкой.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗркун кӑткӑ тӑрмашнӑ вырӑна ҫатма пек яка ҫӗре, урай варрине шӑй кайса ҫинҫе туналлӑ йӗпе кӑмпа шӑтса ларнӑ.

Посредине ровного земляного пола выросла бледная поганка на тонкой ножке.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах халь ӗнтӗ Яка Илле кутӑна перет.

Но теперь заупрямился Илле Щеголь.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Илле каять.

Щеголь уходит ни с чем.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мултиер патне Яка Илле пырать.

К Мульдиеру подходит Илле Щеголь.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кусем — Чӑлах Эрнюк, Яка Илле, Хушаҫҫӗ Петӗрӗ, ҫивӗч куҫлӑ хула мещенӗ — «пулӑҫсем», тӑвӑл умӗн тинӗс херрине ҫывхарнӑ пек, урама чарӑнаҫҫӗ.

Это — Эрнюк, Илле Щеголь, Петр Велят и городской мешанин с воровскими глазами — остались за забором, словно рыбаки на рыбной ловле.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ак сана Яка Илле ачи!» — тет пӗри хыҫалтан.

— Вот так отпрыск у Щеголя вылупился! — проронил кто-то вслед.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Иллесене итлесен…»

А послушать Илле, так…

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Урайне шыв сапса уҫӑлтарнӑ ҫенӗкре Чӑлах Эрнюк, Яка Илле, кантуртан килнисем.

В сенях прямо на полу, освеженном холодной водой, сидят за низеньким столом Эрнюк, Илле, конторщики.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Иллепе хӑрах куҫлӑ Шахрун Чӑлах Эрнюк пӳрчӗ умне пырса тӑнӑ.

Илле Щеголь и одноглазый Шахрун стоят возле дома Эрнюка.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тӑпра ҫине хӗрес вырӑнне, Яка Илле хушнӑ пек, ӑвӑс шалҫа ҫапса лартрӗҫ.

Вместо креста, по велению Илле, вбили на могиле осиновый кол.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫынсен вӑрттӑн шухӑшне пӗлнӗ пекех, Яка Илле аллине кӑна сулчӗ.

Словно угадав потаенные мысли односельчан, Илле махнул рукой.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каллех Яка Илле сиксе ӳкрӗ, хӗскӗч пек аллисемпе Ярилен мӑйне пӑвса лартрӗ.

А Илле все еще недоволен, вот он коршуном налетел на старика и, словно клешами, схватил его за горло.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле ҫине пӗр тӑруках Яка Иллепе Шахрун, старастӑпа унӑн ывӑлӗ Павӑл сиксе ларчӗҫ.

На Яриле разом накинулись Щеголь и Шахрун, староста и его сын Павел.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Кала, кампа кайрӑн лаша вӑрлама?» — илтӗнет хыҫалтан Яка Илле сасси.

— Говори, с кем ходил на конокрадство? — продолжал истязать старика Илле.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Вӑрлама кайман эпӗ, — терӗ те Яриле Яка Иллен вараланчӑк аллине чуп тума хӑтланчӗ.

— Не воровал я… — Яриле попытался поцеловать грязную руку Илле.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӳртӗнчен Яка Илле тухрӗ.

Наконец появился из дома Илле Щеголь.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.