Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тулта (тĕпĕ: тулт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амӑшӗ Ленькӑпа пӗрле тухрӗ, анчах каччӑ тулта курӑнмарӗ.

Мать вышла вместе с Ленькой, но парня не было.

XIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӗсем тулта апатланчӗҫ.

Ужинали под открытым небом.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

«Кунтах ҫӗр каҫатпӑр, — терӗм эпӗ: — тулта ҫӗр ӑшӑ, арман хуҫи укҫалла пире улӑм сарса пама хушать».

«Ночуем здесь, — сказал я, — на дворе ночь теплая; мельник за деньги нам вышлет соломы».

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Ун чухне тулта ҫуркунне пулнӑ.

Весна на дворе.

I сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл ковер ҫине чӑсӑлса выртнӑ та ҫине така тирӗнчен ҫӗленӗ тӑлӑп витӗннӗ, мӗншӗн тесен тулта самаях уҫӑ пулнӑ тата Бульба килте чухне лайӑхрах витӗнсе ҫывӑрма юратнӑ.

Он развалился на ковре, накрылся бараньим тулупом, потому что ночной воздух был довольно свеж и потому что Бульба любил укрыться потеплее, когда был дома.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Шалта та, тулта та шӑплӑх тӑрать.

Наступила тишина внутри и снаружи.

IV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Тулта тӑма сивӗ.

На дворе холодно стоять.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тулта ҫумӑр ҫунӑ, кантӑксем тӑрӑх шыв ҫапӑнса юхнӑ, ҫумӑр шывӗ, ҫивитти ҫинчен ҫӗре шӑпӑртатса анса, ӗсӗкленӗ пек илтӗннӗ.

Шел дождь, по стеклам лились потоки воды, было слышно, как она течет с крыши на землю и всхлипывает.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пурте шӑп пулчӗҫ, тулта ҫерҫисем чӗвӗлтетни те илтӗнчӗ.

Стало так тихо, что слышно было, как за окном чирикали воробьи.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тулта ҫаплах ҫил-тӑман ахӑрать, кантӑк хупписем чӗриклетеҫҫӗ.

Вьюга за окнами продолжала завывать, поскрипывали ставни.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тулта каҫ пулса пынӑ, пӳлӗмре ӗнтӗ йӑлтах тӗттӗм пулнӑ.

На улице темнело, а в комнате уже было совсем темно.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗллехи вӑхӑтра, тулта ытла та сивӗ пулсан, ирхи чейрен пуҫласа апатчен ачасем пӳртре вылянӑ, е ӑшӑрах пулсан, картишне тухса, юртан шӑнтса тунӑ пысӑк ту ҫинче ярӑннӑ.

Зимой, от чая до обеда, играли в комнатах, если на дворе было очень морозно, или шли на двор и там катались с большой ледяной горы.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чӳречерен пӑхатӑп — тулта тӗттӗм, анчах анне паҫӑрах вӑраннӑ, вут хутса янӑ.

Смотрю — совсем темно, но мать уже встала и топит печь.

4. Шкула ҫӳреме тытӑнатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Тулта — сурса сурчӑк ӳкми сивӗ, ҫавнашкал сивве Донбасра ҫынсем нумайранпа курман.

На дворе был лютый мороз, какого люди в Донбассе давно не помнили.

«Хӗрлӗ ҫарпа пӗрле таврӑнӑп!» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тулта шартлама сивӗччӗ — вырӑс сивви.

Стоял крепкий русский мороз.

Юр тарӑнччӗ… // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Тулта сӗм тӗттӗм; ачасен чӗрисем епле тапни те мана илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.

На дворе было совсем темно; мне казалось, что я слышу, как бьются сердца ребят.

«Ҫамрӑк гварди» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Баянистсем, ытлашши шӑнса кӳтсе каяс мар тесе, черетленсе калаҫҫӗ: иккӗн тулта, иккӗн шкулра.

Баянисты, чтобы не замёрзнуть, играли попеременно: двое на улице, двое в школе.

Дубовичири парад // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ирхине асанне мана вӑратрӗ, анчах тулта пачах тӗттӗмччӗ-ха.

Утром бабушка меня разбудила, а это было совсем темно.

Эпир колхозран тухса кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Хӗлле пулсан, ӑна пӳрте куҫараҫҫӗ, тулта вӑл хӗллехи вӑхӑтра шӑнса вилме пултарать.

Его на зиму в дом переводят, а то он зимой совсем замёрзнет.

Тигрпа арӑслан ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Тулта ҫутӑ, унта хунарсем ҫутатаҫҫӗ.

А за окном свет, фонари.

Эпир ҫӗрле станцӑна ҫитни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней