Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Пӳрнисемпе (тĕпĕ: пӳрни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӗтрекен пӳрнисемпе анне билета пальто ӑшне ҫӗлесе хучӗ, унтан ӑна, тухса ӳкесрен, ҫиппе каркаласа тухрӗ.

Дрожащими пальцами мама зашила билет в пальто Олега.

«Ҫулу хӑрушӑ санӑн» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл пӳрнисемпе пучахран тырӑ пӗрчисене шӗкӗлчесе хӑлчӑкне тасатрӗ.

И он пальцами стал вынимать из колоса зёрнышки.

Ҫӗр айӗнчен ҫӑкӑр ӳсни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ пӑхасшӑн пулмарӑм, мӗншӗн тесен хӗрачасемпе арҫын ачасем пурте пӳрнисемпе йывӑҫ ҫине тӗллесе кӑтартаҫҫӗ.

А я не хотел глядеть, потому что все девочки и все мальчики тоже стали глядеть и пальцами на дерево показывать:

Пурҫӑн хурт йывӑҫҫи // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне урӑх нимӗн те каламарӗ, хӑлхисене пӳрнисемпе питӗрсе лартрӗ.

И мама больше ничего уже не стала говорить и заткнула уши пальчиками.

Эпир тапранса кайрӑмӑр // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне пӗшкӗнчӗ те, хӑвӑрт-хӑвӑрт ҫиме пуҫларӗ, пӳрнисемпе сӑхнӑ пек, хӑвӑрт татать вӑл.

Мама тоже на корточки присела и так начала скоро есть, как будто пальчиками клюет.

Эпир ҫырла татни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Гусева кӑкӑрӗнчен пӳрнисемпе ҫатӑрласа тытрӗ:

Вцепился пальцами в грудь Гусеву:

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Иллюминаторӑн тарланӑ кантӑкне пӳрнисемпе сӑтӑрчӗ.

Пальцами протёрла запотевшее стекло иллюминатора.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось кимӗ хӗрринчен пӳрнисемпе хыттӑн ярса тытрӗ те йывӑррӑн сывласа кӑларчӗ.

Лось только стиснул пальцами борт лодки, с трудом передохнул.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хуравласа Лось пӳрнисемпе шатӑртаттарайрӗ ҫеҫ.

В ответ Лось только хрустнул пальцами.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Йӑрӑм-йӑрӑм халатлӑ мӑнтӑркка марсиан, ҫурт пӑхса тӑруҫи, вӗткеленет, пакӑлтатать, алӑкран алӑка кӗре-кӗре тухать, пуҫ купташкине хура хӗрлӗ тутӑрпа шӑла-шӑла илет, вӑхӑт-вӑхӑтӑн чулланса хытса тӑрать те хӑнасене склерозлӑ куҫӗсемпе чармакланса тӗсет, — пӳрнисемпе вӑрттӑн мӑйракалатать, кӗскен — чикӗленсе сыхланать.

Толстяк в полосатом халате, управляющий домом, суетился, лопотал, катался из двери в дверь, вытирал коричневым платком череп, и, время от времени, каменел, выкатывая на гостей склерозные глаза, — тайно устраивал пальцами рожки, огораживался.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ку — каймалла марри — старик пӳрнисемпе хӑмсарнӑшӑн-и?

— Это не ехать — что старик-то пальцем погрозил?

Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аллине кӑларса хунӑ та утиял хӗррине пӳрнисемпе тӑрмалать.

Выпростала руку и щиплет пальцами край одеяла.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем курӑк ҫине чунсӑр михӗсем пек ним йӑнӑшмасӑр ӳкрӗҫ, суранланнисем хӑранӑ, пирки хытса ларнӑ пӳрнисемпе ҫӗре чаврӗҫ.

Они падали в траву безжизненными кулями мяса, не издав предсмертного стона, а раненые впивались в землю костенеющими от страха пальцами.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Мӑнтӑр Карабас Барабас аялалла анма ӳркенчӗ, вӑл хӑйӗн хулӑн пӳрнисемпе таркӑнсене хӑй патнелле илӗртрӗ.

Толстому Карабасу Барабасу лень было спускаться вниз, он манил беглецов пальцем, похожим на сардельку:

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗрре чупса ҫавӑрӑнчӗ, вӑл хӑйӗн кукӑр пӳрнисемпе хӑйӗнчен таракан ачана ярса илес пекех туйӑнать, тепӗр хут чупса ҫавӑрӑнчӗ, виҫҫӗмӗш хут чупса ҫавӑрӑнчӗ.

Обежал раз, вот-вот уж, кажется, и схватил скрюченными пальцами удирающего мальчишку, обежал другой, обежал в третий раз…

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино пӳрнисемпе кӑтарткаласа, ҫак ухмаха халӗ тӗттӗм те хӑрушши ҫинчен, тул ҫутӑлсан, хӗрача патне чупса кайма аван пулни ҫинчен ӑнлантарса пачӗ.

Буратино при помощи пальцев объяснил этому дуралею, что сейчас темно и опасно, а вот когда рассветёт — они побегут к девчонке.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пысӑк та самӑрскер, вӑл куҫӗсемпе аялалла пӑхса, кӑкӑр ҫинчи тутӑр ҫӳҫине пӳрнисемпе тыткаласа, пӗрпекле ӳркенчӗкӗн калатчӗ:

Большая, дебелая, она, опустив глаза и перебирая пальцами бахрому платка на груди, однообразно и лениво говорила:

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шишкинӑн чипер пичӗ сивӗ сӑнлӑ пулса тӑрать; чӗрнисем ҫумне известь ҫыпӑҫса хытса ларнӑ пӳрнисемпе хӑй сухалне тыткаласа, вӑл вӑрттӑнла япала пӗлтернӗ пек калать:

Красивое лицо Шишлина становится строгим; перебирая бороду пальцами с засохшей известью на ногтях, он таинственно говорит:

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Жихарев вара хыттӑн ӑс парса, ман асра тӑрса юлнӑ вӑрӑм сӑмах каларӗ: — Кам эсӗ? — терӗ вӑл пӳрнисемпе выляса, куҫхаршисене ҫӗклентерсе.

И Жихарев внушительно сказал длинную речь, очень памятную мне: — Кто ты есть? — говорил он, играя пальцами, приподняв брови.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ вуласа пӗтерсен Жихарев, пӳрнисемпе сӗтел ҫине шаккаса, татах каларӗ:

И снова, когда я кончил читать, Жихарев сказал, постукивая пальцами по столу:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней