Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗнси (тĕпĕ: ӗнсе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Шӑпа ун чухне, улпут майри пекех, мужик ӗнси ҫинче ларатчӗ, мужик колхоза кӗчӗ, — тет Михеич.

— Была судьба барыней — на мужике каталась, а мужик-то возьми и заверни в колхоз.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Катя аллисене ӗнси хыҫне тытса карӑнса илчӗ.

 — Катя заложила руки за голову и сладко потянулась.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Прохор, пуҫӗпе сулса, мулаххайне ӗнси ҫинелле шутарчӗ те, Григорий ҫавӑн чухне тин тусӗ яланхи пек мар мӑртӑх сӑнлине асӑрхарӗ.

Прохор кивком головы сдвинул треух на затылок, и только тогда Григорий увидел необычайно мрачное лицо Друга.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тимош хӑй картусне е ӗнси ҫинерех шутарса лартать, е ҫамки ҫинелле куҫарать.

Тимошка то сдвигал на затылок кепку, то натягивал ее на лоб.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ачасемпе калаҫаканни противогазне пуҫ айне хурса ҫаврӑнса выртрӗ, аллисене ӗнси ҫине тытрӗ.

Их собеседник повернулся и лег головой на противогаз, подложив под затылок ладони.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Таня ҫамкине бинтпа ҫыхнӑ (вӑл иртнӗ кунсенче йывӑҫ ҫинчен ӳкнӗччӗ), ӗнси ҫине хура ҫӳҫ пайӑрки явӑнса тухнӑ.

Лоб ее был перевязан бинтом (она недавно упала с дерева), на затылке торчала темная метелочка волос.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫавӑн пек планерсенчен пӗри, анса пынӑ май, Дима ӗнси ҫине тӑрӑнчӗ.

Один такой планёр, снижаясь, клюнул Диму в затылок.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Вӑл, пуҫне ӗнси ӑшне чикнӗскер, ыратакан ури ҫине килпетсӗррӗн таянса, сӑлтӑкласа, урамӑн шавлӑ юхӑмӗнчен часрах тарасшӑн, чун-чӗрене чулпа персе тӑкӑлтарнӑ пекех илтӗнекен ҫынсен вичкӗн сӑмахӗсенчен, вӗсем тӗлӗнсе пӑхнинчен хӑвӑртрах пытанасшӑн васкать.

А он, втянув голову в плечи, неловко приседая на больную ногу, торопился вырваться из шумного потока улицы, скрыться от людских взглядов и слов, что, будто камни, летели ему в душу.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Григорий выртакан пӳлӗме Прохор, Харлампий Ермаковпа кӑвак каракуль ҫӗлӗкне ӗнси ҫинелле хӑпартса янӑ, чӗкӗнтӗр пек хӗп-хӗрлӗ сӑн-питлӗ Петро Богатырев, Платон Рябчиковпа тепӗр икӗ палламан казак кӗптӗртеттерсе кӗчӗҫ.

В комнату к Григорию вошли Прохор, Харлампий Ермаков и в сдвинутой на затылок серой каракулевой папахе красный, как бурак, Петро Богатырев, Платон Рябчиков и еще двое незнакомых казаков.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫӑмӑллӑн чупать, ури ҫӗре перӗнмест темелле, куҫ харшийӗсене шӑмарнӑ, ҫӗлӗкӗ ӗнси ҫинелле шуса кайнӑ, шинель аркисене пиҫиххи айне тавӑрса чикнӗ.

Он бежит легко, почти не касаясь ногами земли, брови его сдвинуты, шапка на затылке, полы шинели подоткнуты.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий унӑн черченӗн кӗренленекен мамӑклӑрах хӑлхи вӗҫӗпе ӗнси патӗнчи сайра ҫӳҫ пайӑркисем хушшинчи сарӑрах ӳтне курчӗ те ыйтрӗ:

Григорий увидел нежно розовеющую, покрытую пушком мочку уха и в просветах между — прядями волос желтоватую кожу на затылке, спросил:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Есаул, хырса янӑ пуҫӗ ҫинчи тӳрленсе ҫитмен ҫутӑ хӗрлӗ ҫӗвӗке ҫарӑлтарса, кӗскерех касса ҫӗленӗ кубанкине ӗнси ҫинелле шутарчӗ те чалӑшса кайнӑ ҫӳллӗ атӑ кӗлисем ҫинче вӑрт кӑна калмӑк еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ.

Есаул сдвинул на затылок низко срезанную кубанку, обнажив на бритой голове малиновый незарубцевавшийся шрам, и круто повернулся на высоких стоптанных каблуках лицом к калмыку:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ромкӑ кӗрен тӑрӑллӑ кубанкине ӗнси хыҫнелле антарса лартрӗ, вӑрӑ-хурах пек ши! шӑхӑрчӗ те, кӗрт ӑшне пута-пута, пӳрт патнелле утрӗ.

Сбив на затылок кубанку с малиновым верхом, он ошалело, по-разбойному свистнул и, проваливаясь глубоко в сугроб, полез к дому.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Килти пекех ҫирӗп ларатпӑр! — терӗ вӑл, пӗлӗм пек кепкине ӗнси ҫине антарса.

— Сидим крепко, как дома! — сбивая на затылок плоскую, словно блин, кепку, проговорил он.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑмӑлу ҫапла-ҫке — ҫын ӗнси ҫинче рая кӗресшӗн!

— Такой уж характер: на чужом горбу хочешь в рай въехать!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Аксинйӑна сак ҫине лартрӗ, ӗнси ҫинелле шуса аннӑ шаль тутӑрне пуҫӗнчен салтса илчӗ, тӑрмаланнӑ ҫӳҫне ҫупӑрласа шӑлчӗ.

Он усадил Аксинью на лавку, снял с головы ее сбившуюся на затылок шаль, пригладил растрепанные волосы:

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫамрӑк путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӑвак ҫӗлӗкне вӑл ӗнси ҫине лартнӑ, шинель аркисене йӳле янӑ.

Серой смушки папаха его была сбита на затылок, шинель распахнута настежь.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ казак хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ аллипе тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ йӑлтӑркка мулаххайне ӗнси ҫинелле йывӑррӑн шутарса лартрӗ.

Багровая рука казачины трудно сдвинула на затылок искристый лисий малахай.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ Коршунов пирки пуплеместӗп, — вӑл атаманра ҫӳренӗ, ӗмӗр тӑршшӗпех ҫын ӗнси ҫинче ярӑннӑ, анчах Авдеич Бреха мӗншӗн?

За Коршунова гутарить не буду — он атаманил, весь век на чужом горбу катался, а вот Авдеича Бреха за что?

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Амӑшай путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ вӗтӗ кӑвак ҫӑмлӑ ҫӗлӗкне вӑл ӗнси ҫинелле шутарса лартнӑ, хӗрлӗ хӑмӑр пичӗ ҫине тар тапса тухнӑ.

Шапка мелкой седой смушки сдвинута у него на кучерявый затылок, на буром лице пот.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней