Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тарӑн сăмах пирĕн базăра пур.
Тарӑн (тĕпĕ: тарӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аялта, тарӑн ҫырмара, сӑрт пек кӗрт хӗвсе кайнӑ.

Внизу, в глубокой ложбине, горой лежали завалы снега.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сукмаксене тасатса пӗтерсен, Тимофей Ильич тарӑн юра ашса пахчана тухрӗ, пӑртак Кубань хӗрринче тӑчӗ, — Кубань ҫинчен ҫынсем шавлани, кустӑрмасем шакӑртатса кусни илтӗнсе тӑнӑ.

Расчистив дорожки, Тимофей Ильич прошел по глубокому снегу в сад, постоял на берегу Кубани, — от реки доносились людские голоса, цокот копыт, скрип колес.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем тарӑн та кӑпӑш юр ҫинчен ним чӗнмесӗр пычӗҫ.

Они молча шли по глубокому и рыхлому снегу.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тарӑн котлованран тимӗр-бетон стена хӑпарнине курса, Грачев ку никӗсе турбина валли хатӗрлетпӗр тенӗ пулсан та, Прохор ҫак вырӑна выртас машина кӳлепине те, пысӑкӑшне те ӑнланма пултарайман.

Он видел, как вырастала из котлована железобетонная стена, и хотя Грачев говорил, что это строится фундамент для турбины, но Прохор так и не мог себе представить ни форму, ни величину той машины, которая вскоре ляжет на этот твердый настил.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул тарӑн та кӑпӑш юр айне пытаннӑ.

Дорога пряталась в глубоком и пушистом снегу.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрланӑ михӗсем ҫинчен тарӑн шухӑша кайрӗ вӑл.

Она так задумалась о ворованных мешках,

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтах хӗррипе тан хӑйма тултарнӑ тарӑн алюмини чашӑк ларать.

Тут же стояла глубокая алюминиевая чашка, до краев наполненная сметаной.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Усть-Невински тахҫанах ҫывӑрать ӗнтӗ, унӑн пудра сапнӑ пек пас тытнӑ пӳрт ҫийӗсем ҫинче ҫав тери лӑпкӑ та шӑп, тирексем ҫинче каҫ ирттерекен кураксем ҫуначӗсемпе йывӑҫа тӗкӗнни те илтӗнсе тӑнӑ; тӳпе тарӑн та тӗм-хура, нумайччен ҫӳлелле пӑхса тӑрсан, шултра та вӗтӗ ҫӑлтӑрсем ытла та нумайран куҫ йӑмӑхса каять; Кубань енчен сивӗ шыв сулхӑнӗ туртӑнать, ҫӑра акациллӗ урамсем сарлака та пушӑ, проспектпа утнӑ пек пыратӑп, пӗччен мар тата, юратнӑ хӗрпе…

Давным-давно спит Усть-Невинская, и над ее припудренными инеем крышами разлита такая тишина, что даже слышно, как шуршат крыльями грачи, зорюя семьями на тополях; шатер неба высок и матово-черен, и над головой рассыпано столько малых и больших звезд, что рябит в глазах, если подолгу смотришь вверх; от Кубани веет изморозью, а широкая, со шпалерами акаций улица совсем пуста, и идешь по ней не один, а с любимой девушкой!

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей, машинӑсем лартмалли пӳлӗме кӗрсе, «Г» саспалли пек кукӑр, тарӑн чавнӑ котлован умӗнче чарӑнчӗ.

Сергей вошел в машинное отделение и остановился возле глубокого, изогнутого буквой «Г» котлована.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иван Алексеевич, кӑпӑшка хӑйӑр ӑшне тарӑн путса кӗнӗ, тӑхӑнса аслатса янӑ атти ҫине пӑхса, алӑ кӑна сулчӗ:

Но Иван Алексеевич, глядя на свои растоптанные сапоги, глубоко ушедшие в рыхлый песок, облегченно махнув рукой, посоветовал:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Есаул Иван Алексеевич янахӗ ҫинчи тарӑн лупашка ҫине пӑхса тӑчӗ-тӑчӗ те уҫӑмсӑррӑн кулса илчӗ:

Есаул долго глядел на глубокую ямку на подбородке Ивана Алексеевича, сказал, улыбаясь:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лагутинӑн карттус айӗнчен типтерлӗ тураса якатнӑ ҫӳҫ пайӑрки тухса кайнӑ, кӳпшек пит ҫӑмартисем ҫинче тикӗс мар шӑтса ӳснӗ сӳсленчӗк сухал тӑрмаланать, тарӑн путса кӗнӗ ӑслӑ куҫӗсем куҫ харшисен ҫаврашка пӗкечисем айӗнчен чеен хӗсӗнсе пӑхаҫҫӗ.

У Лагутина из-под фуражки виднелись гладкие зачесы волос, на пухлых щеках неровная куделилась бородка, умные с хитринкой глаза сидели глубоко, прикрытые выпуклыми надбровными дугами.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӳллӗ ҫуртсем хушшинче сарлака та тарӑн пусӑ хӑвӑлӗ майлӑ курӑнса тӑракан кил хушшине хӗвел ҫути тӳррӗн пайӑркаланса ӳкет.

В глубокий, просторный колодец двора отвесно падали солнечные лучи.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Этем ҫумне ҫӑмӑллӑн ҫыпҫӑнса, пӗтӗм салтаксем хушшинче тарӑн тымар яма пултарнипе хӑрушӑ.

Хуже в том отношении, что легче прилипает к человеку и внедряется в самые толщи солдатских масс.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тен, хӑй те пӗлсе ҫитереймест вӑл, — кулса илчӗ те Авдеич Брех, унӑн хӗрлӗ пичӗ ҫинчи тарӑн путӑксем кулнипеле пушшех туртӑнса кӗчӗҫ.

— Он, может, и сам не знает, — улыбнулся Авдеич-Брех, и от улыбки ямки на розовых щеках его стали глубже.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑнтӑрла казаксем тарӑн мар окопсенче хӗвӗшекен Австри салтакӗсем ҫине перкелесе илеҫҫӗ, каҫсерен, шурлӑх хӳттине ҫакланнӑскерсем, ыйха туртаҫҫӗ е картла ҫапаҫҫӗ.

Днем изредка постреливали по перебегавшим в неглубоких окопах австрийцам, ночью, защищенные болотом, спали или играли в карты.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вилесем айӗнчи нӳрӗ ҫӗр йӑлтах ҫӑрӑлса пӗтнӗ, сарӑхса кайнӑ таптанчӑк курӑк ҫинче ура йӗрӗсем палӑраҫҫӗ; урапасем таткаласа ҫӗтнӗ ҫерем тарӑн ланкашкасемпе ҫӗвекленсе юлнӑ.

Около трупов была густо взмешана влажная земля, виднелись следы многих ног, глубокие шрамы на траве, оставленные колесами повозки.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗрре хыҫалалла, рота стройпа йӗркеленсе тӑнӑ еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ, тепре Иван Алексеевичӑн тути айӗнчи тарӑн та ҫаврака путӑкӗ ҫинелле тинкерчӗ.

Поглядывал то назад, где строилась рота, то на крутой подбородок Ивана Алексеевича, на глубокую круглую ямку, приходившуюся как раз под срединой нижней губы.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл сулахай аллипе шинель ҫухине ҫӗклесе тытрӗ те, сылтӑммипе аркисене хупласа, шӗвӗ пылчӑкпа ҫӑрӑлакан тарӑн сукмак тӑрӑх утса кайрӗ.

Он пробирался по залитому грязью ходу сообщения, придерживая левой рукой воротник, правой запахивая полы шинели.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тарӑн путӑкра Кубань тӗксӗм йӑлтӑртатни курӑнчӗ, ун хӗррипе шӑналӑк пек сад пахчи хуралса выртать, е тӗттӗм пӗлӗт айӗнче станица курӑнса каять, унта-кунта чӳречесенче хӑй ҫути курӑнать, мӑрьесенчен тӗтӗм мӑкӑрланать.

В глубокой котловине мерцал тусклый отблеск Кубани, на берегу темнели сады, под сумеречным небом рисовался очерк станицы, кое-где еще дымились трубы и светились окна в домах.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней