Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тарӑн сăмах пирĕн базăра пур.
Тарӑн (тĕпĕ: тарӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таҫта питӗ тарӑн ҫӗрте пек туйӑнчӗ пире, ҫутӑ-ҫутӑ пӑнчӑсем чӗтренсе тӑраҫҫӗ: ку иллюминаторсен ҫутти ӗнтӗ.

Где-то очень глубоко, как нам казалось, дрожало светлое пятнышко, это был свет из иллюминатора.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Лагерь патӗнчи ҫырма тарӑн мар, пӗр метр пулӗ тен.

Река возле лагеря была неглубокая, не больше метра глубиной.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

— Демьян! — терӗ тарӑн шухӑша кайнӑ Лодька.

— Демьян… — задумчиво сказал Лодька.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Ку тарӑн шӑтӑка анас тесен чикмекпе анмалла.

В глубокую яму вела приставная лестница.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫул урлӑ пӗр тарӑн канав иртет, ун урлӑ пӗр пӗчӗк кӗпер пур.

Дорогу пересекала глубокая канава, через которую был переброшен мостик.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Вӑл шурса кайнӑ, салху, хӑй юлташне шыраса, вокзал тӑрӑх ҫӳрет, хӑй тарӑн шухӑша кайнӑ.

Помоги переводом

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Унӑн пӳрнеске пек каҫӑр сӑмсаллӑ ҫаврака пит-куҫӗ тарӑн шухӑшлӑ иккенне кӑтартать.

Его круглое лицо с вздернутым носом показывало, что он в глубокой задумчивости.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Халӗ шыв унта кӗркуннене пӗтӗмпех типет, анчах вырӑнӗ тарӑн шӑтӑк, аякранах курӑнать.

Помоги переводом

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Вӑл вырӑнта тарӑн кӳлӗ пулса тӑнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Сӗнчелсем ҫакна йӑлтах тӑван чӗлхене тӗпе хурса тӗпчеҫҫӗ, ахальтен мар-ҫке шкул чӑваш чӗлхине тарӑн вӗрентекенни шутланать.

Помоги переводом

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

Ара, вӗсем хуларисемпе ахаль те танлашаймаҫҫӗ-ҫке: пурлӑхпа техника бази айван, тарӑн пӗлӳллӗ специалистсем ҫителӗксӗр, пӗлӳ шайӗ «уксахлать».

Ведь они и так не могут сравниться с городскими: материально-техническая база низкая, специалистов с глубоким образованием недостаточно, уровень образования «хромает».

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

— Луганска, — тавӑрчӗ те Таня, Сергей темӗн кӗтмен, тарӑн шухӑша кайса пӑхнинчен тӗлӗнсе те хӑраса, каялла ҫаврӑнса тӑчӗ.

— В Луганск, — ответила Таня и отвернулась, пораженная я встревоженная сосредоточенным ожидающим взглядом Сергея.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Юрӑ шӑранма пуҫларӗ ҫеҫ, — лавсем ҫинче калаҫса пыракан казаксен сассисем харӑсах шӑпланчӗҫ, утсене нулатса хӑвалани илтӗнми пулчӗ, пин ытла лавлӑ обоз вара, тарӑн та черчен чӗмсӗрлӗхе путса, шӑппӑн малалла шуса пычӗ.

Как только зазвучала песня — разом смолкли голоса разговаривавших на повозках казаков, утихли понукания, и тысячный обоз двигался в глубоком, чутком молчании.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лаша вити кӗтессине снаряд татса сирпӗтнӗ, иккӗмӗш снаряд, ҫӑл пурине ишӗлтерсе, пусӑ тарасине ҫурмалла хуҫса, тарӑн мар ҫаврака шӑтӑк алтса хӑварнӑ.

Угол конюшни начисто снесло снарядом, второй снаряд вырыл неглубокую воронку возле колодца, развалив сруб и переломив пополам колодезный журавль.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн кӑштах кӑвакарса темле тӗксӗм сенкертерех тӗс ҫапнӑ шурӑ ӳчӗ ҫинче ҫинҫешке тарӑн шӑйрӑлчӑксем — вӑлта йӗпписен йӗрӗсем палӑраҫҫӗ.

На белом теле ее, лишь слегка посиневшем, принявшем какой-то голубовато-темный оттенок, виднелись глубокие проколы — следы крючков.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна Дарья ҫак кунсенче ытла та сӑнран улшӑнни тӗлӗнтерсе пӑрахрӗ: питҫӑмартисем тӗксӗмленсе хухнӑ, ҫамки ҫинче тарӑн пӗркеленчӗк йӗр чалӑшшӑн картланнӑ, куҫӗсем хуйхӑллӑн та шиклӗн ҫуталса пӑхаҫҫӗ.

Ее поразила перемена, происшедшая с Дарьиным лицом за эти дни: щеки осунулись и потемнели, на лбу наискось залегла глубокая морщинка, в глазах появился горячий тревожный блеск.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казак сотнисем хӑйсен тарӑн мар окопӗсенчен тухма тӑваттӑмӗш хут атакӑна ҫӗкленсе пӑхрӗҫ, тӑватӑ хутӗнче те, хӗрлисен пулемечӗсем урӑм-сурӑм вирлӗ ҫунтарнине чӑтаймасӑр, ҫӗр ҫине лӑпчӑнса выртрӗҫ.

Казачьи сотни четвертый раз вставали из неглубоких окопов и под убийственным пулеметным огнем красных залегали снова.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий тарӑн мар алтнӑ пӗчӗк окопра выртать, винтовка затворне шӑлт-шалт! туртса шутарать, ҫине-ҫинех перет; вӑл кашни пемессерен хӗрлӗармеецсем, кӗлеткисемпе каҫӑрӑлса, месерле йӑвана-йӑвана каяҫҫӗ.

Григорий лежит в неглубоком окопчике, судорожно двигает затвором винтовки, часто стреляет; под выстрелами его, запрокидываясь, падают красноармейцы.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юхрӗҫ, юхрӗҫ сенкер тӳпен тарӑн авӑрӗнче ҫилпеле хускалса кӑтӑкланнӑ шурӑ пӗлӗтсем.

Плыли, плыли в синей омутной глубине вспененные ветром облака.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий хӑяккӑн сулахай чара ҫине пӑхса илчӗ, тарӑн шӑтӑклӑ сурана, ун ӑшӗнчен хурарах ӑшӑ юн ҫӑлкуҫ шывӗ пек лӑкӑртатса тухнине курчӗ.

Григорий искоса глянул на левый пах, увидел развороченную глубокую рану, теплую черную кровь, бившую из нее родниками.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней