Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тарӑн сăмах пирĕн базăра пур.
Тарӑн (тĕпĕ: тарӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тарӑн вар хӗррипе лапӑстатса пыратпӑр.

Бредём по краю глубокого оврага.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

— Хам куҫпа хам куртӑм, Тарӑн вара анса кайрӗҫ, — хӑйӗннех перет Ҫеруш.

— Своими глазами видел, они в овраг убежали, — упрямится Серёжа.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Туйи ҫине хӗреслетсе хунӑ алли ҫумне янахӗпе тӗревленет те чылайччен тарӑн шухӑша путса ларать Партизан йысна.

Дядя Партизан упёрся подбородком в скрещенные руки и сидит, погрузившись в свои мысли.

Партизан йысна // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 57–62 с.

Ҫапла шухӑшласа илтӗм кӑна, вара те тарӑн ыйха путнӑ эп, те тӑна ҫухатнӑ…

Едва успел так подумать, как тут же провалился в крепкий сон, или потерял сознание…

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Кӗтмен хӑна ҫине ячӗшӗн куҫ ывӑтса илчӗ те тарӑн шухӑша путрӗ.

Она словно ненароком взглянула на непрошеного гостя и погрузилась в свои мысли.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Чун варлийӗн куҫ харшийӗсем хушшинче урлӑ выртакан тарӑн пӗркеленчӗкӗсенче, ҫӑвар хутламӗсенче, мӑкӑрӑлчӑк шӑммисенче темле тискертерех хаярлӑх сисӗнсе тӑрать.

Что-то суровое, почти жестокое было в глубоких поперечных морщинах между бровями ее возлюбленного, в складках рта, в резко очерченных скулах…

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, вӗсене ҫитерме тесе, ҫеҫенхир урлӑ чалӑшшӑн каҫакан тарӑн тип ҫырма тайлӑмӗнче чарӑнчӗҫ.

В полдень остановились покормить лошадей на склоне глубокого лога, наискось пересекавшего степь.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юрланӑ хушӑрах Чумаков хӗҫне кармашса илчӗ, хӑйӑра сирсе тарӑн мар шӑтӑк чаврӗ те ҫапла сӗнсе каларӗ:

Не прерывая песни, Чумаков взял шашку, вырыл в песке неглубокую ямку и тогда сказал:

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫеҫенхирти ҫакнашкал салху та тарӑн шӑплӑха Григорий ӗлӗкрех хура кӗркуннесенче ҫеҫ асӑрханӑччӗ, ҫавӑн чухне ӑна ҫил ҫеҫенхир тӑрӑх инҫете-инҫете хӳтерсе каякан хумхах тип курӑк тӗмӗсене хуллен чӑштӑртаттарса вӗҫнине те илтнӗ пек туйӑнатчӗ.

Только поздней осенью наблюдал, бывало, Григорий в степи такую грустную и глубокую тишину, когда ему казалось, что он слышит, как шуршит по сухой траве подхваченное ветром перекати-поле, далеко-далеко впереди пересекающее степь.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр хутчен ҫеҫ ҫул урлӑ сӑрӑ мӗлке шуса каҫрӗ те, Григорий пуҫне ҫӗклесе пӑхичченех пысӑк ҫунатсем йывӑррӑн авӑснӑ сасса илтрӗ: кӗл пек кӑвак тӗслӗ ҫеҫенхир кӑркки, ҫунатсен айӗнчи тӗкне хӗвел ҫутинче шуррӑн йӑлкӑштарса, хӑмӑр кӑваккӑн курӑнса выртакан тӗтреллӗ инҫетелле вӗҫсе кайрӗ, хӗвел ҫути ӳкмен тарӑн вар патӗнчи куринке ҫывӑхне анса ларчӗ.

И только раз серая тень скользнула через дорогу, и, еще не поднимая головы, Григорий услышал тяжкий мах больших крыльев: пепельно-сизый, блистающий на солнце белым подбоем оперенья, пролетел дудак и сел возле дальнего кургана, там, где не освещенная солнцем падина сливалась с сумеречно-лиловой далью.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн кӗре пичӗ тӑрӑх, питҫӑмартинчи тарӑн пӗркеленчӗксем ҫийӗн вӗтӗ шӑрҫа пек куҫҫуль пӗрчисем йӑпӑртатса юхса анчӗҫ.

По коричневому лицу ее, по глубоким морщинам на щеках катились мелкие, как бисер, слезинки.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӳнелсе кайрӗ этем революци хыҫҫӑн, — тарӑн шухӑшлӑн хушса хучӗ кил хуҫи.

Подешевел человек за революцию, — глубокомысленно вставил хозяин.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир илтнӗ ӗнтӗ, тарӑн пусӑра тӑр кӑнтӑр варринче те ҫӑлтӑрсем курма пулать тенине.

— Как вам известно, существует утверждение, что из глубокого колодца можно днем увидеть звезды.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл ман ҫине темле тӗлӗнсе пӑхса илчӗ те, пӗр сӑмах чӗнмесӗрех тарӑн шухӑша кайрӗ.

Он как-то странно посмотрел на меня, ничего не ответил и впал в глубокую задумчивость.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська, пӳрнисене хуҫлантарса, тарӑн шухӑша кайса тӑрать.

Оська задумчиво постукивал ногтем большого пальца по зубам.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Оська темле патак татӑкӗ кӑшлать, вӑл темӗн ҫинчен тарӑн шухӑша кайса куҫхаршине е хӑпартать, е антарса тӑрать.

Оська грыз какую-то палочку, то хмурил, то подымал брови, о чем-то сосредоточенно думая.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫапла-хайхи манӑн йывӑҫ шӑтӑка тарӑн вырнаҫрӗ.

Помоги переводом

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Шкулӑн пысӑк мар ҫурчӗ те тарӑн ҫырмана хирӗҫ ларнӑ.

Помоги переводом

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫав пысӑк ялта ешӗл ҫыранлӑ тарӑн ҫырма-ҫатрасем урлӑ та пирлӗ тӑсӑлаҫҫӗ, вӗсем урлӑ йывӑҫ кӗперсем хывнӑ.

Помоги переводом

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

— Эпӗ чи тарӑн ҫӗре ҫитрӗм.

— Я достиг предельной глубины.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней