Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗкрӗ (тĕпĕ: тӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хворостянкин секретаре кӑкӑрӗнчен чышкипе тӗкрӗ те кулса ячӗ.

Хворостянкин толкнул кулаком секретаря в грудь и рассмеялся.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина вӑранса Сергея тӗкрӗ.

Ирина проснулась и толкнула Сергея.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл ашкӑннӑ пекле хӗрарӑмсене куҫ хӗссе кӑтартрӗ те, кӑлкан пек малти ҫӳҫ пайӑркине сӗтел ҫинелле усса, чикаркӑ вӗҫне лампа ҫуннӑ ҫӗре пырса тӗкрӗ.

Он озорно подмигнул женщинам и, свесив над столом ковыльный чуб, ткнул конец цигарки в огонек лампешки.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Любкин Макарова чавсипе тӗкрӗ.

Любкин подтолкнул Макарова локтем.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ваня ӑна хуллен хыҫалтан тӗкрӗ.

Ваня осторожно подтолкнул его сзади.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володьӑна пуҫ тӳпинчен ҫатлаттарнӑ хыҫҫӑн, вӑл кӳрентерекене пуҫӗпе хырӑмӗнчен тӗкрӗ те, леш ҫавӑнтах пӗшкӗнчӗ: Володя хыҫалтан чупса пырса, ун ҫурӑмӗ ҫине вӑшт хӑпарса ларчӗ те, ӗнселеме тытӑнчӗ, хӑй ҫавӑнтах: — Тимӗрҫӗ Вакула шуйттан ҫинче! Илнине каялла пар, унсӑрӑн эпӗ сан ҫинче киле каятӑп! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Получив сверху «леща» по макушке, Володя успел ударить лбом под ложечку противника, отчего тот перегнулся разом в поясе, весь скрючился, а Володя, забежав сзади, ловко вскарабкался к нему на спину, колотя по шее и крича: — Кузнец Вакула на черте! Отдай, что взял, а то я на тебе домой поеду!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Марьяна Устенькӑна тӗкрӗ те, ним чӗнмесӗр, йӑл кулса, ӑна Оленин ҫине кӑтартрӗ.

Марьяна толканула Устеньку и молча, улыбнувшись, указала ей на Оленина.

XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Куҫлӑхӗ ҫийӗпе аялалла ним ҫӳҫенӳ-туртӑнусӑр тинкерсе пӑхса, Ромашов енне вӑл хӑйӗн, ҫӗрмесӗр типнӗ ӳт татӑкӗ евӗр, йӑлт пӗркеленсе пӗтнӗ, хуралса ларнӑ пӗчӗк-пӗчӗк аллине тӑсрӗ те тӳрех тутаран тӗкрӗ.

Пристально и бесцеремонно разглядывая Ромашова снизу вверх, через верх очков, она протянула ему и ткнула прямо в губы свою крошечную, темную, всю сморщенную руку, похожую на кусочек мощей.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аптраса ӳкнӗ Марийка нӑшӑклатса йӗме тытӑнчӗ, унӑн пӗтӗм шанчӑкӗ татӑлчӗ, анчах сасартӑк такам хӑйне ҫурӑмран тӗкрӗ те, вӑл ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Марийка оторопела и разрыдалась, подавленная безнадежностью, но вдруг почувствовала толчок в спину и обернулась.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Викентий пӗр-икӗ минут итлесе тӑчӗ, унтан ҫӑраҫҫине чикрӗ те майӗпен кӑна пӑрчӗ, алӑкне тӗкрӗ.

Минуты две Викентий прислушивался, потом всунул ключ в замок, легонько повернул его и толкнул дверь.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов алӑка тӗкрӗ те уҫса кӗчӗ.

Огнянов толкнул дверь и вошел.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нагульнов сулахай хул пуҫҫипе алӑка пӗтӗм вӑйран тӗкрӗ, Яков Лукича стена ҫумне сирпӗтсе ячӗ те алкумне сарлакан ярса пусрӗ.

С огромной силой Нагульнов толкнул левым плечом дверь, отбросил Якова Лукича к стенке и широко шагнул в сенцы.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӑнсӑртран Кондрат нумай пулмасть Ҫӑрттан мучи ларнӑ вырӑна пӑхса илчӗ те, шӑппӑн кулса ячӗ, Антипа чавсипе тӗкрӗ:

Случайно Кондрат глянул на место, где недавно сидел дед Щукарь, и тихонько рассмеялся, толкнул локтем Антипа:

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӗмӗр тӑршшӗпех вӑл хӑйне асаплантаракан туйӑмсене май пур таран чарса тӑма хӑнӑхнӑ, мӗнле пулсан та, ӑна сентименталлӑ тесе калама ниепле те юраман, анчах халӗ ӑна темле курӑнман вӑй тӗкрӗ те вӑл Нестеренкӑна ыталаса илчӗ, хытӑ тутисемпе секретарӗн хырман питне тӗкӗнчӗ.

Всю жизнь он был по возможности сдержан в проявлении боровших его чувств, уж в чем, в чем, но в сентиментальности его никак нельзя было упрекнуть, а тут неведомая сила толкнула его, и он крепко обнял Нестеренко и даже слегка коснулся твердыми губами небритой секретарской щеки.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл куҫне чеен хӗссе лартрӗ, Давыдова чавсипе тӗкрӗ.

Он лукаво прищурился, толкнул Давыдова локтем.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ну, мӗн шухӑша кайрӑн, ҫӗр ҫинчи моряк? — сасартӑк хастаррӑн кӑшкӑрчӗ те Нестеренко Давыдова хулпуҫҫийӗпе хыттӑн тӗкрӗ.

Ну, о чем задумался, сухопутный моряк?\! — вдруг задорно крикнул Нестеренко и увесисто толкнул Давыдова плечом.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл мана пӗрехҫех тӗкрӗ

Он только один раз и боднул…

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Автан хайхи, пурне те хӑнӑхса ҫитнӗскер, мӑйракипе ҫав тери вӑйлӑн пырса тӗкрӗ, ача айккинелле вӑркӑнса, лапах ҫӗр ҫине персе ӳкрӗ.

Но Петушок, изловчившись, наконец с такой силой наподдал рогом, что мальчик отлетел в сторону и распластался на земле.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑкӑр, хӑйӗн ҫулне пӳлме хӑйнӑшӑн тӗлӗннӗ пек пулса, чугун пек ҫирӗп ҫамкипе кивӗ картана пырса тӗкрӗ; лешӗ вара ҫатӑртатса йӑванса кайрӗ.

Удивляясь, как это ему посмели перегородить путь, бык уперся своим чугунным лбом в старенькую изгородь; та крякнула и повалилась на землю.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Пӑх-ха, кӗпине хывать, — тесе тӗкрӗ Зина Колесова Машӑна.

— Смотри, раздевается, — толкнула Машу Зина Колесова.

20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней