Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Белецкий (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗрле пулсан тин Оленин Белецкий пӳртӗнчен Марьянӑпа Устенька хыҫӗнчен тухрӗ.

Уж поздно ночью Оленин вышел из хаты Белецкого вслед за Марьяной и Устенькой.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Халех пыраҫҫӗ, — тавӑрчӗ Белецкий.

— Сейчас придут, — отвечал Белецкий.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Белецкий Устенька хӑлхи патне пӗшкӗнчӗ те ӑна тем каларӗ.

Белецкий наклонился на ухо Устеньке и сказал ей что-то.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лукашкӑна мар-и? — терӗ Белецкий, йӗркеллӗ пултӑр тесе, малтан юриех Марьянка енне ҫаврӑнса; унтан, хуравласса кӗтмесӗрех, вӑл Устенька патне пырса тӑчӗ те ӑна хӑйпе пӗрле Марьянкӑна илсе пыма каларӗ.

А не Лукашке? — сказал Белецкий, для приличия обращаясь сначала к Марьянке; и, не дождавшись ответа, он подошел к Устеньке и начал просить ее привести с собою Марьянку.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗншӗн эсир мана маларах каламарӑр? — терӗ Белецкий, — эпӗ сире Устенька урлӑ майлаштарнӑ пулӑттӑм.

— Что вы мне раньше не сказали, — говорил Белецкий, — я бы вам устроил через Устеньку.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленин ҫинчен Белецкий: унӑн йӑпанасси ҫеҫ килет, тесе шутланӑ; анчах Оленин хӑйӗн ӗҫӗ мӗнле ҫаврӑнса тухасса кӗтнӗ.

Белецкий думал, что Оленин хотел только повеселиться, а Оленин ждал решения своей участи.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленинпа Белецкий вӑйӑ картинчен Устенькӑпа Марьянкӑна мӗнле майпа уйӑрса илесси ҫинчен калаҫрӗҫ.

Оленин с Белецким разговаривали о том, как бы им отбить от хоровода Марьянку с Устенькой.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑйсем пӗчченҫиех уяв тӑватчӗҫ-и? — ыйтрӗ Белецкий.

Одни гуляли? — спросил Белецкий.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Белецкий стаканне ҫӗклерӗ.

Белецкий поднял стакан.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ерошка, Оленина куҫ хӗссе, Белецкий ҫине кӑтартрӗ:

Ерошка мигнул Оленину на Белецкого:

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫапла, — терӗ Белецкий, ҫакнашкал калаҫусене юратманскер.

— Да, — сказал Белецкий, не любивший таких рассуждений.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Белецкий, нимӗн чухлӗ те тӗлӗнмесӗр.

Белецкий, нисколько не удивляясь.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Мӗн тума вӑйӑ калама пуҫламаҫҫӗ? — кӑшкӑрчӗ Белецкий, чӳрече витӗр карӑнса.

Что же хороводы не начинаются? — прокричал Белецкий, выглядывая из окна.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Акӑ, ку аристократла ушкӑн, — терӗ Белецкий, кӗтесри чӑпар ушкӑн ҫине пирускипе тӗллесе кӑтартнӑ май йӑл кулса.

— Вот это аристократическая кучка, — говорил Белецкий, указывая папироской на пеструю группу на углу и улыбаясь.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тепӗр кунне вӑл юриех сунарта пулчӗ тата каҫпа, хӑйӗнчен хӑй тарас шутпа, Белецкий патне кайрӗ.

Следующий день он нарочно провел на охоте и вечером, чтобы бежать от себя, ушел к Белецкому.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫак вӑхӑтра Белецкий алӑка тӗртсе уҫрӗ, вара Марьяна алӑкран пӑрӑнса Оленин енне сиксе ӳкрӗ те пӗҫҫипе унӑн урине перӗнчӗ.

В это время Белецкий, толкнув, отворил дверь, и Марьяна отскочила на Оленина, так что бедром ударилась о его ногу.

XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Белецкий, уҫӑр!

— Белецкий, отоприте!

XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Белецкий хӗрсене тем пӑшӑлтатрӗ, вара сасартӑк вӗсем пурте пӳртрен пӑлтӑра чупса тухрӗҫ те алӑка питӗрсе лартрӗҫ.

Белецкий шептал что-то девкам, и вдруг все они выбежали из избы в сени и заперли дверь.

XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Хитре хӗр, — терӗ тепӗр хут Белецкий.

— Красавица девка, — повторил Белецкий.

XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫук, эсӗ ӗҫтер-ха, — хистерӗ Белецкий, Марьяна еннелле ҫаврӑнса.

— Нет, ты поднеси, — настаивал Белецкий, обращаясь к Марьяне.

XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней