Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

эрехҫӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ван-Ланд — хӑпартлануллӑ, ӗшенми сунарҫӑ, вӑйӑҫ, эрехҫӗ, ҫапкаланчӑк, инҫе ҫул ҫӳревсене вӑл хӑнӑхнӑ ӗҫ пек, ыйхӑ е апат евӗр куллен кирлӗ пек хаклать.

Это был игрок, пьяница, бродяга, страстный и неутомимый охотник, считающий далекие путешествия привычным делом, естественным, как сон или пища.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫак эрехҫӗ ҫуккишӗн, паллах, кулянмалла мар.

Жалеть об отсутствии этого пьяницы, конечно, не приходилось.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эрехҫӗ Алвиш аллине пӑтӗм вӑйран шаплаттарчӗ.

Пьяница с размаху хлопнул по руке Алвиша.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ӗҫме парӑр! — чашкӑрчӗ эрехҫӗ, хӑйӗнчен вара йӗрӗнмелле эрех шӑрши перет.

— Пить! — зарычал пьяница, от которого так и разило отвратительным запахом водочного перегара.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем ӑна хисеплӗн саламлама ӳркенмерӗҫ, мӗншӗн тесен коронӑллӑ эрехҫӗ йӑпӑлтатнине пит юратать.

Они не скупились на почтительные приветствия, зная, что коронованный пьянчуга весьма чувствителен к лести.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Яланхи пекех патша — влаҫа террор пулӑшнипе тытса тӑракан, чура сутуҫисем паракан пысӑк парне шучӗпе пурӑнакан, корона тӑхӑннӑ усал эрехҫӗ.

Обычно это был свирепый коронованный пьяница, правящий с помощью террора и существующий главным образом за счет щедрых приношений работорговцев.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Акоголик та вӑрӑ, рота командирӗнчен кӑларса ҫапнӑ Клодт штабс-капитанпа ӗмӗрлӗхех подпрапорщик текен йышри тӑсланкӑ, самаях ҫулланнӑ, ӗнтӗ кукшаланса кайнӑ вӑйӑҫ, вӑрҫӑ-харкашу хускатма та намӑс сӑмах чӗвӗртме юратакан эрехҫӗ Золотухин подпрапорщикчӗ кусем.

Это были штабс-капитан Клодт, алкоголик и вор, отчисленный от командования ротой, и подпрапорщик Золотухин, долговязый, пожилой, уже плешивый игрок, скандалист, сквернослов и тоже пьяница из типа вечных подпрапорщиков.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней