Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑхӑрттарса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Трактор айне сарнӑ улӑм ҫинче сӑмси витӗр кӗскен шӑхӑрттарса Клава ҫывӑрать.

Помоги переводом

Аслатиллӗ ҫумӑр // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 78–83 с.

— Эс манран кулма шут тытрӑн-и-ха! — тет хӑй, шӑл витӗр шӑхӑрттарса.

Помоги переводом

Радиоевчӗ // Матвей Сакмаров. Ӑшхыптармӑшсем: калавсем, сӑвӑсем, шӳтсем, пьесӑсем. — Шупашкар: и. ҫ., 1986. — 62 с. — 29–30 с.

Ҫывӑхрах ҫунат шӑхӑрттарса вашлатни илтӗнчӗ.

Помоги переводом

1 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Атте сӑмсипе кичеммӗн шӑхӑрттарса ҫывӑратчӗ.

Помоги переводом

Пӗчӗк акӑшсен ташши // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 57–75 с.

— Сӗтел хушшинчен урӑм-сурӑм тухрӗ те, арена ҫинчи сӗкме хатӗр каррида вӑкӑрӗ пек «урса кайса», сӑмсине шӑхӑрттарса сывласа, аллисене ҫурӑмӗ хыҫне хӗреслесе тытрӗ, пӳлӗмре шевро аттине чӑрик-чӑрик чӗриклеттерсе, нӑтӑр-нӑтӑр нӑтӑртаттарса, калла-малла виҫӗ хут та ҫурӑ хутларӗ.

Помоги переводом

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Юнашар садра, унӑн сӑмахӗсене илтнӗ пекех, юрӑҫ-шӑпчӑксем чӑрсӑррӑн шӑхӑрттарса юрӑ-сӑвӑ шӑрҫалама тытӑнчӗҫ.

Помоги переводом

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Куччановпа Курносов кӑмака ҫинче, паҫӑрхи пекех, пӗри хулӑннӑн харлаттарса та тепри сӑмса витӗр ҫӑмӑллӑн шӑхӑрттарса ҫывӑраҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл йӗрӗнӳллӗ тарӑхпа, шӑлӗсем витӗр ҫиллессӗн шӑхӑрттарса калаҫать:

Он говорил с гневным отвращением, с гневным присвистом сквозь стиснутые зубы:

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кайӑк кӑвакалсен кӗтӗвӗ пирӗн пуҫ тӗлӗнчен шӑхӑрттарса вӗҫсе иртсе кайрӗ, эпир вӗсем пирӗнтен инҫех те мар шыва мӗнле анса ларнине илтрӗмӗр.

Стадо диких уток со свистом промчалось над нами, и мы слышали, как оно спустилось на реку недалеко от нас.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Костя, ларкӑч ҫинчен ҫӗкленсе, кӗсменӗсемпе пӗрре малалла, тепре хыҫалалла ӳкес пекех уртӑнса ӗҫлет, такам хӑлхи патӗнчех ывӑннӑн хӑрӑлтатса сывланине илтет, анчах хӑй ҫавӑн пек йывӑррӑн, шӑхӑрттарса сывланине туйса илеймест вӑл.

Костя, приподнимаясь над банкой, почти падает с веслами то вперед, то назад, слышит, как кто-то в самые уши хрипло и надсадно дышит, и не догадывается, что так трудно, со свистом, дышит он сам.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шкипер шӑхӑрттарса сывласа илчӗ, унтан хисеплӗн: — Комендант господин, юлашки хут уҫӑлса ҫӳрени пулать ку! — терӗ.

Шкипер со свистом вобрал воздух, ответил учтиво: — Прощальная прогулка, господин комендант!

VI // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Юнашар пӳлӗмре такам паттӑрӑн харлаттарни, сӑмсине шӑхӑрттарса сывлани илтӗнет.

Из соседней комнаты неслись богатырские храпы и посвисты.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Вӑрҫса вӗҫне ҫитрӗр, так вашу мать — ҫиллине шӑнарайми шӑл витӗр шӑхӑрттарса калать кӑвак мӑйӑхлӑ та хӑмӑш пек хыткан, кӑвак ҫӳҫӗнчен пуҫласа тусанлӑ аттине ҫитичченех шупка старик-казак.

— Довоевались, так вашу мать, — сердито шамкает седоусый, дряхлый, худой, как камышинка, казак-старик, серый от седых волос и до пыльных сапог.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хӗҫҫисене шӑхӑрттарса, вутӑ ҫурнӑ пек ваклаҫҫӗ ҫынсене.

Рубили с присвистом, как колют дрова.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна шӑхӑрттарса хӑватлӑ пар тухрӗ, анчах вӑл уҫӑлса хупӑнакан трубаран мар, тӳрех хуран клапанӗсенчен тухрӗ.

Пар со страшной силой вырвался из клапанов котла.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Павел Данило ҫине ҫавӑрӑнса пӑхрӗ; лешӗ пӗр туймасӑр, ҫӑварне карса пӑрахса, сӑмсипе темӗнле те шӑхӑрттарса ҫывӑрать.

Павел оглянулся на Данилу; тот безмятежно спал, широко разинув рот, и выводил носом жуткие звуки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Стерлядников вӑл ҫунаттисене чӗтревлӗн те ҫинҫен шӑхӑрттарса вӗҫсе кайнӑ сасӑпа тӑна кӗчӗ.

Тонкий дребезжащий посвист его крыльев заставил Стерлядникова очнуться от забытья.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чарр, чарр… — ялти шӑрчӑк пекех чӑрӑлтатса шӑхӑрттарса илет электросчетчик.

Трр-трр… — совсем как деревенский сверчок свистит электрический счетчик.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хӗлӗх пек карӑнтарса пынӑ чӗлпӗр сулахай ал пӳрнисенче чӗтрерӗ, пуҫ тӑрринелле ҫӗкленӗ хӗҫ ҫивӗчӗшӗ хирӗҫ вӗрекен ҫил варкӑшне вичкӗннӗн шӑхӑрттарса ҫурса пычӗ.

В пальцах левой руки дрожали, струной натянутые, поводья, поднятый над головой клинок со свистом рассекал струю встречного ветра.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чӑнклатса-чӑнкӑртатса илчӗ те хӗҫ, ҫивӗччӗн шӑхӑрттарса, ун пуҫӗ тӑрринче ялтӑраса та ҫуталчӗ.

Она лязгнула и с резким свистом сверкнула у него над головой.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней