Поиск
Шырав ĕçĕ:
шӑппан (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Макҫӑм Ҫтаппана ҫыхнине салтма тытӑннӑ хушӑра Михха Огуречникова шӑппан систерчӗ:
XV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
«Яр тетӗп, Ивук», — шӑппан, тӑвӑррӑн пӑшӑлтатрӗ хӗр Ивук ытамӗнчен вӗҫерӗнме хӑтланса.
Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Ытти чухне яланах шӑппан утаканскерӗн, ура сасси класра хыттӑн янраса кайрӗ.
X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Вӑл кӗчӗ те: — Учитель, Конфуций килчӗ! — терӗ шӑппан.— Учитель! — войдя к нему, тихо проговорил, — приехал Конфуций!
Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.
Страницы:
- 1