Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑмарӑлса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ парас теместӗп пулсан? — хӑйӑлтатса кӑшкӑрчӗ Кавӗрле мучи, ҫилӗ килнипе шӑмарӑлса.

— А ежели я не дам? — прохрипел Гаврила, набухая злобой.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Усал та чеескер, вӑл яланах вӗтӗ юн тымарӗсемпе каркаланнӑ куҫ шуррисене кӗҫ-вӗҫ сиксе тухас пек тавӑрса, чалӑшшӑн шӑмарӑлса пӑхатчӗ, хӑй патне пӗр те пӗр хыҫалтан пырас пулсан, тапма хӑтланатчӗ, ӗҫ хыҫҫӑн каҫхине выльӑхсемпе пӗрле курӑк ҫине ярсан, кашнинчех киле тарма пикенетчӗ е — унтан та япӑх — вӑрмана е аякри тип ҫырмасене кайса ҫухалатчӗ.

Злобный и лукавый, он всегда смотрел искоса, выворачивая иссеченный кровяными прожилками белок, старался лягнуть, когда подходили к нему сзади, и всегда в рабочую пору по ночам, когда пускали скот на попас, норовил уйти домой или — что было еще хуже скрывался в лесу либо в дальних логах.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ну, мӗн-ха эсӗ пӑрлӑ пӗлӗт пек шӑмарӑлса пӑхатӑн?

Ну, чего ты как градовая туча стоишь?

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кудинов пушшех шӑмарӑлса кайрӗ.

Кудинов еще пуще нахмурился.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун хыҫҫӑн, ручкине ҫавнашкалах хӑюсӑррӑн шутаркаласа вӑйран тӑрӑшнипе тарласа та шӑмарӑлса кайса, Родин алӑ пусрӗ.

Следом за ним расписался Родин, так же неуверенно водя ручкой, потея и хмурясь от напряжения.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйӗн делегачӗсем ҫине куҫӗсене шутарса пӑхса илчӗ те Лагутин пӗрре шӑмарӑлса, унтан тата шуралса кайнине, Кривошлыков куҫне сӗтел ҫинчен ҫӗклемесӗр ларнине, Головачев тем калама хатӗрленсе чӑтӑмсӑррӑн йӑшаланнине асӑрхарӗ.

Он бегло оглядел лица своих, заметил, что Лагутин хмурится и бледнеет, Кривошлыков глаз не поднимает от стола, Головачев нетерпеливо порывается что-то сказать.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсӗ мӗскер?.. — Сотник шӑмарӑлса кайрӗ.

— Ты что?.. — Сотник нахмурился.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, тахҫан хӑйне валли хӗр ҫураҫма кайсан намӑс курнине халӗ те манайманскер, ҫилленсе шӑмарӑлса ҫӳрет.

Митька, не изживший давнего своего позора со сватовством, ходил хмурый и злой.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Такий вредный, чортяга, як разь забуде!..» — хуса ҫитрӗ ӑна тепӗр шухӑш, хуҫа ҫитрӗ те, Петька, шӑмарӑлса тутине чалӑштарчӗ.

«Такий вредный чертяка, як раз забудэ!..» — настигала мысль, и Гетько, хмурясь, кривил губы.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья, енчен енне хӑравҫӑллӑн кӑн-кан пӑхкаларӗ те, шӑмарӑлса, каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑрах, иртсе кайрӗ.

Аксинья метнула по сторонам испуганным взглядом и прошла, хмурясь и не оглядываясь.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней