Корпус чувашского языка

Сӑртлӑ ҫыран тӗлӗнче икӗ пушӑ парӑш якӑр ҫинче тӑнӑ, вӗсен ҫӳллӗ мачтисем, пӗлӗтелле хӑпарса, сывлӑшра куҫа курӑнми тӗрӗсем ҫырнӑ пек, ҫуйхануллӑн енчен енне сулкаланнӑ парӑшсен палубисем тулли хулӑн пӗренесенчен тунӑ пусмасем армак-чармак кармашӑннӑ; пур ҫӗрте те шалтӑрмасем ҫакӑнса тӑнӑ: сӑнчӑрсемпе вӗренсем сывлӑшра сулкаланнӑ; сӑнчӑр сыпписем йӑвашшӑн чӑнкӑртатнӑ…

— У горного берега стояли на якорях две порожние баржи, высокие мачты их, поднявшись в небо, тревожно покачивались из стороны в сторону, выписывая в воздухе невидимый узор; палубы барж загромождены лесами из толстых бревен; повсюду висели блоки; цепи и канаты качались в воздухе; звенья цепей слабо брякали…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.