Корпус чувашского языка

Унччен те пулмаесть, чӳпек ӑшӗнчен пӗчӗкҫеҫҫӗ ача сикет тухать.

Вдруг из хлопка вылез маленький сыночек.

Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ирсерен сивӗсем пулчӗҫ пулин те, ҫырмасемпе шыв куленчӗкӗсем ҫӳхе пӑрпа витӗнеҫҫӗ пулин те, шӑнкӑрчсем ывӑнма пӗлмесӗр хӑйсен килӗсене вӗтӗ хулӑсем, улӑм пӗрчисем, чӳпек таткисем йӑтма пуҫларӗҫ…

И хотя по утрам стояли заморозки, лужицы и ручейки покрывались хрупким молочным ледком, скворцы неутомимо таскали в свои домики прутики, соломинки, клочки пакли.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хурах!.. — кӑшкӑрчӗҫ хайхискерсем; пӑшал сасси те илтӗнчӗ; йӑсӑрланакан чӳпек манӑн ура патнех пырса ӳкрӗ.

Караул!.. — кричали они; раздался ружейный выстрел; дымящийся пыж упал почти к моим ногам.

Июнӗн 15-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964