Корпус чувашского языка

Ҫапӑх та хӑраса ӳкменччӗ.

Помоги переводом

XXV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Мӗнле лайӑх ҫынччӗ вӑл, ҫӳллӗскер, типшӗмрех — шӑлӗ пӗри те ӳкменччӗ, пилӗкшер пӑт кӗрекен тулӑ тултарнӑ икӗ миххе вылясах хулпуҫҫи ҫине хурса, вӑл ялӑн пӗр вӗҫӗнчен тепӗр вӗҫне йӑтса тухма пултаратчӗ.

Вот это был человек так человек! Высокий, сухой, — все зубы на месте, он шутя мог пронести на плечах из конца в конец через все село два мешка пшеницы, по пяти пудов каждый.

IV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Хытӑ ыратнипе вӑл макӑрса янӑ: «Телейсӗр ҫав эпӗ! Чӗркуҫ таран улӑм ҫинче чупса ҫӳресе те ӳкменччӗ, кунта, яка пӑр ҫинче, шуса ӳкрӗм», — тенӗ.

Он заревел: «Несчастный я! По колено в соломе скакал — не падал, а тут на гладком поскользнулся».

Пӑру // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.