Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗпе (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрман ӑшӗпе вӗсем чул хӳшӗ еннелле васкарӗҫ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Кирук тӗмӗ ӑшӗнчен тухрӗ те вӑрман ӑшӗпе пӗр тапхӑр утрӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Эп пулман пулсан, тыр ӑшӗпе каяттӑн-ха эсӗ!

Помоги переводом

IV // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 45–61 с.

Тӗттӗм вӑрман ӑшӗпе Пӗр юланут кустарать.

Помоги переводом

Тарни // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Пӗр кана ларса илнӗ хыҫҫӑн вӗсем каллех пӑявӗсене йӑтса тӗтре ӑшӗпе утрӗҫ.

Помоги переводом

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Тӗксӗм кивӗ шевиот карттусӗ сӗтел ҫинче ӑшӗпе ҫӳлелле выртать, карттус ҫинче — табак хупӑ ҫаврака шӑвӑҫ савӑт пекскер.

Его старое кепи из темного шевиота валялось на столе подкладкой вверх, и в этом кепи лежала круглая жестянка с табаком.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Каютӑн сулхӑн ӑшӗпе люк шӑтӑкне ҫыхӑнтаракан хӗвел ҫути вӑрӑммӑн чӗтренчӗ те палуба ҫинче ҫухалчӗ.

Солнечный свет, соединявший отверстие люка с тенистой глубиной каюты, дрогнул и скрылся на палубе.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл ак ҫак стена ӑшӗпе ҫӳлелле хӑпарать, пӳлӗмре питӗ лайӑх илтӗнет шаккани.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Юр ӑшӗпе аран ишсе лашасем лӗнчӗртетсе пыраҫҫӗ.

Трясутся лошади, с трудом одолевая сугробы.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑнпа пӗрлех ҫӗрӗн ӑшӗпе ҫийӗ пӗр пек мар, пӗтӗмӗшпех урӑхла пулмалла тесе шутла пуҫланӑ.

Вместе с тем утвердилось противопоставление внутренности Земли ее поверхности.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Пӗр пысӑк рак тухнӑ, ун хыҫҫӑн пӗчӗкҫӗреххисем ҫӑмӑллӑнах пынӑ, вара кайнӑ та кайнӑ: корзинкӑран асанне сӑкманӗ ҫине, сӑкман ҫинчен — кӗпе арки ҫине, кӗпе арки вӗҫӗнчен — ҫул ҫине, ҫул ҫинчен — курӑк ӑшне; курӑк ӑшӗпе вара нумай та каймалла пулман — шывӗ юнашарах пулнӑ.

Один рак вылез крупный, за ним более мелкие шутя выбрались, и пошло и пошло: из корзинки — на бабушкину кацавейку, с кацавейки — на юбку, с юбки — на дорожку, с дорожки — в траву, а из травы рукой подать речка.

Раксем мӗн ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 109-111 с.

Вӑрман ӑшӗпе чылай вӑрах ҫаврӑнкаласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн, вӑл Терекран юхса тухакан хӑйӑрлӑ та сивӗ шывлӑ канав патне тухрӗ, вара, урӑх аташса ҫӳрес мар тесе, ҫав канав тӑрӑх кайма шут тытрӗ.

Покружившись довольно долго, он выбрался на канаву, по которой текла песчаная, холодная вода из Терека, и, чтобы больше не плутать, решился пойти по ней.

XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах Ромашов тусан ӑшӗпе аякалла кайса пыракан Николаевӑн шурӑ, ҫирӗп ӗнсине пӑхрӗ те, ӑна сасартӑках, ун пурнӑҫӗнчен халь ҫеҫ мӗскер-тӗр чи-чи пысӑккине, чи-чи тӗппине касса тӑпӑлтарчӗҫ тейӗн, хӑйне пӗтӗм тӗнче пӑрахса хӑварнӑн, кӗтмен ҫӗртенех хӑр-пӗчченнӗн тӑрса юлнӑн туйӑнса кайрӗ.

Но когда Ромашов глядел на удаляющийся в пыли белый крепкий затылок Николаева, он вдруг почувствовал себя таким оставленным всем миром и таким внезапно одиноким, как будто от его жизни только что отрезали что-то самое большое, самое главное.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах усалсем вӑрман ӑшӗпе тарма пуҫларӗҫ.

Но все-таки они удрали, мерзавцы этакие.

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ҫур сехет те иртмерӗ — вӗсем масар ҫинчи вӑрӑм курӑк ӑшӗпе утрӗҫ.

Через полчаса они уже шагали по колено в траве за кладбищенской оградой.

9-мӗш сыпӑк. Масар ҫинче пулнӑ трагеди // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней