Поиск
Шырав ĕçĕ:
ӑнланнӑскер (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мина ӑна-кӑна хӑвӑрт тавҫӑрса илчӗ, хӗрарӑм хӗвелҫаврӑнӑш хушшине кӗрсе ҫухалма пултарасса ӑнланнӑскер, хыҫран хӑваласа тӑмарӗ, револьверӗпе тӗллерӗ те пӗррех кӗрслеттерчӗ.
2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.
— Йӑрӑм, — тепӗр хут каларӗ Граб, хӑй ҫинчи ҫын чӗнменнине, иккӗленерех ларнине урӑхла ӑнланнӑскер.— Полоса, — повторил Граб, по-своему понявший молчание и нерешительность своего седока.
4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.
Анфис аппа тӳрех ӑнланнӑскер сӗтел ҫине ӗҫме-ҫиме лартма пикенет, тем йӑтать, каскалать.Тётя Анфиса все сразу понимает и начинает накрывать стол: что-то режет, крошит, носит тарелки.
Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив
Страницы:
- 1