Корпус чувашского языка

Сурпанпа арӑм тутрин вӗҫӗсене ылтӑн тӗслӗ шӑрҫапа, хӑюпа, тӳмепе, ҫӳҫепе капӑрлатнӑ.

Помоги переводом

Ӑремпур чӑвашӗсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Сурпана катӑклӑ шурӑ чӗнтӗрпе (сайра хутра чӗнтӗрӗ хура пулнӑ) е тӗрлӗ тӗслӗ ҫипрен тунӑ ҫӳҫепе вӗҫленӗ.

Помоги переводом

Анатри чӑвашсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Ҫине кӗмӗл ҫӳҫепе илемлетнӗ кӑвак туника тӑхӑннӑ, аллисем ҫинче кӗмӗл сулӑсем, ҫамкине кӑвак ҫӑм лентӑпа ҫыхнӑ.

Ярко-голубая туника с серебряной каймой, серебряные запястья, голубая шерстяная повязка.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пахчари лапсӑркка ҫӳҫепе унӑн айӗнче хӑйӗн савнине кӗтсе тӑракан сарӑ хӗр ҫинчен.

И про вербу рясну, что стояла в огороде и под которой ждала, своего милого девка красна.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫӳлте, ҫумӑр пӗлӗчӗсем ишсе ҫӳренӗ ҫӗрте, ҫил тачка пӗлӗтсене майӗпен ҫеҫ тӗрткелесе хӗвеланӑҫне хӑвалать; хутор таврашӗнче, Дон шывӗн тӗксӗм симӗс тӳремлӗхӗпе ҫаралса юлнӑ вӑрмансем ҫинче вара вӑл ҫӳҫепе тирек йывӑҫҫисен тӑррисене ава-ава каять, Дон шарлакне айӑн-ҫийен ҫавӑрттарса пӑтратать, хутор урамӗсем тӑрӑх сарӑхнӑ ҫулҫӑсен вӗлтӗркке кӗтӗвӗсене хӑвалать.

Там, вверху, тихий ветерок лишь слегка подталкивал тучи, сплавляя их на запад, а над хутором, над темнозеленой равниной Дона, над голыми лесами бил он мощными струями, гнул вершины верб и тополей, взрыхлял Дон, гнал по улицам табуны рыжих листьев.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ик-виҫӗ чжан пек кайрӗ те ӗнте вӑл, ун кӑвакарнӑ ҫӳҫепе шур халачӗ, вӑкӑрӗпе шур хутаҫӗ ҫаплипех курӑнаҫҫӗ-ха.

На расстоянии двух-трех саженей еще виднелись седые волосы, желтый халат, черный вол и белый мешок.

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.