Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӗлӗкӗнчен (тĕпĕ: ҫӗлӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тилӗ ҫӗлӗкӗнчен хӑтартӑмӑр ӑна, Кӑтраран та хӑтаратпӑр.

Помоги переводом

Хӑтараҫҫӗ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Йыттисем пӑр ҫинче шӑва-шӑва ӳкме хӑтланса Ухтивана хавассӑн вӗрсе ӑсатаҫҫӗ, ачасем йӗкӗтӗн атти ҫине ӑмсанса пӑхса юлаҫҫӗ, ваттисем сӑнӗпе шӗвӗр ҫӗлӗкӗнчен йӗкӗт чӑваш иккенне палласа вӑл кам таврашне пӗлме тӑрӑшаҫҫӗ.

собаки незлобиво облаяли вслед Ухтивана, а ребята с завистью уставились на его кожаные сапоги. Старики по островерхой шапке определили: в их село пожаловал чуваш, но кто он — пока не признают.

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пиҫиххи ҫумне вӑл икӗ хутаҫ: пӗрне — тарпа йӗтре хума питӗ ӑста икӗ пая пайласа — мала, тепӗрне — тытнӑ кайӑк-кӗшӗке хума хыҫала ҫакса ярать, авӑрламалли мамӑка Ермолай хӑйӗн ӗмӗр иксӗлми ҫӗлӗкӗнчен илсе тӑрать пулмалла.

К кушаку привязывались два мешка, один спереди, искусно перекрученный на две половины, для пороху и для дроби, другой сзади — для дичи; хлопки же Ермолай доставал из собственной, по-видимому неистощимой, шапки.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Ковшов пуҫӗнчи ҫӗлӗкӗнчен пуҫласа ҫӑматти таранах пӑрланса ларнӑ.

Ковшов обледенел весь, от шапки до валенок.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Усал та хӑрушӑ сӑмахсем, вилнӗ пек тутасен хушшинчен пӗр шухӑшламасӑрах вӗҫсе тухнӑ сӑмахсем… ах! — масартан та, Еремейӗн хура ҫӗлӗкӗнчен те, ашшӗ хуллисенчен те, директорӗнчен хӑйӗнчен те, тӗнчере мӗнпур пек япаларан пуринчен те хӑрушӑрах сӑмахсем.

Ужасные, страшные слова, бессознательно слетавшие с помертвелых губ… ах! более страшные, чем кладбище и черная шапка Еремея, чем розги отца, чем сам директор, чем все, что бы то ни было на свете.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Лукашка, хӑйне ҫӗлӗкӗнчен ан паллаччӑр тесе, ӑна хыврӗ те чӳрече айне лӑпчӑнчӗ.

Лукашка скинул шапку, чтобы по ней не приметили его, и присел под окно.

XXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Юланутҫӑ, йӗнерӗ ҫинчен татӑлса анас пек, ман ҫине усӑнса пӑхать, ҫӑмламас хура ҫӗлӗкӗнчен ӳкнӗ мӗлке унӑн питне хупласа тӑрать.

Всадник резко склоняется ко мне с седла, лунная тень от черной косматой шапки закрывает ему все лицо.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней