Корпус чувашского языка

Халь ҫеҫ урӑ лараканскер, ухмаха тухнӑ ҫын пек, ури ҫине тилӗрсе тӑчӗ те ҫӗлӗкне шыраса тупса тӑхӑнчӗ, кӗрӗкне пӗркенчӗ, алӑк умӗнче, тем ҫухатнӑн, чарӑнса тӑчӗ — урисене такам тимӗр пӑтасемпе пӑталаса хучӗ тейӗн.

Помоги переводом

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Темӗнле тытма юраман чечеке курнӑн, ӑна ӗмӗрлӗхех ҫухатнӑн чӗре ҫунма пуҫларӗ.

Помоги переводом

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Павел Семенович машина капотне хупрӗ, кӗрсе ларсан, кабина алӑкне икӗ хут шартлаттарчӗ (кӗрӗк пиншак арки хӗсӗннӗ-мӗн), тем ҫухатнӑн ассӑн сывларӗ, моторне тапратса ярса, шухӑшне малалла тӑсрӗ:

Помоги переводом

I // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 78–94 с.

Кӳрши ҫеҫ питех те хаклӑ, питех те кирлӗ япала ҫухатнӑн ҫул ҫинче ним хускалмасӑр тӑрать.

Помоги переводом

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 73–85 с.

Ку самантра вара шанчӑка ҫухатнӑн курӑнчӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Пӗрне вӗҫлесенех Моргиана тепӗр ӗҫ шухӑшласа тупать; хӑвӑрт шухӑшласа тупаймасан, пӗр ӗҫрен теприн патне ҫийӗнчех куҫаймасан темӗн ҫухатнӑн канӑҫсӑрланма пикенет.

Окончив одно, Моргиана придумывала новое дело; если же не могла придумать так скоро, чтобы от одного занятия немедленно перейти к другому, ей становилось беспокойно, как от потери.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Эпӗ сире суймарӑм, — хуравларӑм чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн; кӑштахран ҫак хушӑра хама тӗттӗмре такӑннӑн, пӗр шайлӑха ҫухатнӑн туятӑп.

— Я не лгал вам, — ответил я после нового молчания, во время которого чувствовал себя, как оступившийся во тьме и теряющий равновесие.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Шанӑҫ ҫухатнӑн кӑшкӑра-кӑшкӑра тӗпеклӗ удод тӳпенелле хӑвӑрт вӗҫсе хӑпарчӗ, ҫунаттисемпе ҫапкалашрӗ те уй варринелле шуйханса вӗҫет.

Отчаянно голося, хохлатый удод взлетел вверх, забил крыльями и пустился наперерез поля.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Аллисемпе шанӑҫа ҫухатнӑн ҫатӑлтаттара-ҫатӑлтаттара — йӗпеннӗ ҫырӑва Варнава шыв кӳлленчӗкӗнчен вӑр-вар кӑларчӗ, унтан ҫакӑн пекскере хуҫине пани тӗлӗнмеллерех пулать терӗ-тӗр те — конверта хыпалансах ҫурчӗ, текста ҫиелтен пӑхкаларӗ те — хута чӳрече янахӗ ҫине, пуҫне хӑвӑрт пӗшкӗртнӗ капитан сӑмси тӗлнех, хучӗ, вара коридора ластӑк илме чупса тухрӗ.

Отчаянно всплеснув руками, Варнава проворно выхватил из лужи мокрое письмо, затем, решив, что адресату возвращать его в таком виде все равно странно, поспешно разорвал конверт, бегло просмотрел текст и, сунув листок на подоконник, почти к самому носу быстро нагнувшего голову капитана, побежал в коридор за тряпкой.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Илӗҫ-ши вара? — шанчӑкне пачах ҫухатнӑн каласа хучӗ Митяй.

— Разве возьмут? — безнадежно сказал Митяй.

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эпӗ вӑтӑр улттӑран иртрӗм пулсан та, партизансем ман пуҫа ҫапса ватиччен капрал пулнипех юлатӑп ӗнтӗ! — шанчӑка ҫухатнӑн каларӗ жандарм, кӳреннипе пулштуха ӗме-ӗме.

Я вот в тридцать шестом произведен, а так и останусь капралом, пока партизаны котелок мне не разобьют… — говорил с обидой жандарм, изо всех сил завинчивая флягу.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл темӗн ҫухатнӑн туйӑнать.

Как будто он чего-то потерял.

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Ҫынсене ӳркевлӗх пусса илни сисӗнет, ӗҫлес килмест, хӑнӑхса ҫитнӗ кулленхи ӗҫ хӑйӗн хакне ҫухатнӑн туйӑнать.

Людьми овладевала лень, работать не хотелось, привычный ежедневный труд как бы терял смысл.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ҫурҫӗр иртнӗ хыҫҫӑн чылай вӑхӑтран Казаков вӑранса кайрӗ те Черныш аялти кӗпе вӗҫҫӗн ларнине — хывӑннӑскер, вӑл ача пек кӑна курӑнать — тата канӑҫне ҫухатнӑн ун-кун пӑхкаланине асӑрхарӗ.

Проснувшись далеко за полночь, Казаков увидел, что Черныш сидит в нижней рубахе, — раздетый, он выглядел совсем, как мальчишка, — и беспокойно оглядывается по сторонам.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ӗнтӗ вӑл шаркку ҫинчен те паҫӑрах маннӑ, ҫӑварӗ патне пӗр икӗ-виҫӗ хутчен хутлама ӗлкӗрнӗ кашӑкӗ те, урӑх ҫӗкленме шанчӑкне ҫухатнӑн, тирӗк ӑшне тӳннӗ.

Он уже давно забыл про жаркое, и даже ложка, которую он успел поднести два или три раза ко рту, повалилась в миску, как будто потеряв надежду на то, чтобы подняться.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Элексейпе тӑрӑшса та пӑхрӑмӑр, анчах ачасем ҫуратас вӑхӑт пирӗн иртрӗ пулас, — тем ҫухатнӑн тарӑннӑн хашлатрӗ Кӗтерне.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Пробатов, темскертен вӑтаннӑ пек, куҫӗсене ҫӗклемесӗр итлесе ларчӗ, шанчӑка ҫухатнӑн тата ӗшеннӗн туйрӗ вӑл хӑйне.

Пробатов слушал, не поднимая глаз, словно стыдясь чего-то, испытывая чувство разочарования и усталости.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑрман ҫийӗнче, аялтах, шухӑша кайнӑ пек, хӑй пӗлекен ориентирӗсене ҫухатнӑн, сивӗ сывлӑшра юмахри пек йӑмӑх хӗрлӗ хӗвел йӑлкӑшать.

Низко над лесом, в раздумье, будто потеряв знакомые ориентиры, стояло сказочно-багровое солнце.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗррехинче вӑл пӗтӗм ҫемйи хӑй хыҫне пуҫтарӑнса тӑнине сисрӗ те, йывӑррӑн сывласа илсе, шанчӑкне ҫухатнӑн аллипе сулчӗ.

Как-то раз он, почуяв что за его спиной собралась вся семья, тяжело вздохнул и махнул рукой, будто потеряв надежду.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тосымҫым, ман ҫулсенче… — Вӑл юриех йӳҫенчӗклӗн те ӗмӗтне ҫухатнӑн кулса илчӗ.

Дрюг мой, в мои годы… — Он рассмеялся с деланной горечью и разочарованием.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.