Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫухалнӑскер (тĕпĕ: ҫухал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шлепке татӑкӗ — кӗтесрен мӗлтлетсе ҫухалнӑскер, — ҫакӑ кӑна.

Кусочек шляпы, мелькнувшей из-за угла — это все.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Кӗпе пурҫӑнӗ витӗр чӗр куҫҫисен ҫепӗҫ, ачаш ӑшши Гнорӑн пит ҫӑмартисем ҫумне ҫыпӑҫать; вӑл ҫак ӑшӑра рехетленет — пуҫне тачӑрах чӑмӑртаса тата тилӗрӳ куҫҫулӗ шӑваракан сӑн-питпе; ыттисемшӗн ҫухалнӑскер — нимӗн те чӗнмест.

Сквозь шелк платья нежное тепло колен прильнуло к его щеке; он упивался им, крепче прижимал голову и, с мокрым от бешеных слез лицом, молчал, потерянный для всего.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа ӑнӗн тулли ҫулӑмӗ Гнора хальлӗхе килсе ҫитеймен телейӗн хупӑ алӑкӗ умне кӑлара-кӑлара тӑратать; вӑл кунта, ҫак ҫуртра пулнине аса илкелет, кунта вӑл пурне те пӗлет, пурте унпа хӑрушла ҫывӑхлӑхра, хӑй вара ют, алӑкран ҫавӑ тухичченех ют пулса юлать; ҫавӑншӑн вӑл, Гнор, — унӑн, ҫывӑх, тӑван, ҫухалнӑскер, кӗтнӗскер, юратнӑскер.

Время от времени полный огонь сознания ставил его на ноги во весь рост перед закрытой дверью не наступившего еще счастья; он припоминал, что находится здесь, в этом доме, где все знакомо и все в страшной близости с ним, а сам он чужой и будет чужой до тех пор, пока не выйдет из двери та, для которой он свой, родной, близкий, потерянный, жданный, любимый.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫитменнине, ҫав япала тинтерех кӑна-ха пӗр-пӗр ҫӗртен ҫухалнӑскер тейӗпӗр.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сывӑ-и, таҫта ҫухалнӑскер! — терӗ вара савӑннипе.

Здравствуй, пропащий! — обрадовалась она.

9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Аслӑ помощник, мостик ҫинчен палуба ҫине сасартӑк кайса ҫухалнӑскер, кунта хӑпарчӗ, хӑй хумханнипе хӗрелсе кайнӑ.

Поднялся старший помощник, что ушел с мостика и скрылся из глаз на палубе, сам он был красным от волнения.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ҫавӑн пекех Атӑлӑн сӑртлӑ енӗ те, ӗлӗк шурӑ юрпа витӗнсе ҫухалнӑскер, халӗ хӑйӗн хӗрлӗ тӑмлӑ тата хӑйӑрлӑ ҫыранӗсемпе шыв тӗлӗнче хӑпарса тӑрать.

Тоже и горный берег Волги, раньше терявшийся в снежной белизне, теперь возвышался над водой, жёлтый от глины и песка.

Ҫӑлӑнӑҫ утравӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 77–81 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней