Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫутти сăмах пирĕн базăра пур.
ҫутти (тĕпĕ: ҫутти) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урамри хунарсен вӑйсӑр ҫутти ҫумне иллюминацин тӗрлӗ тӗслӗ хунарӗсен ҫуттисем хутшӑнаҫҫӗ.

К слабому свету уличных фонарей примешивались разноцветные, как бы желатиновые линейки иллюминации.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Е куҫа курӑнман карапсен майпен шӑвакан ҫуттисем, е курӑнман маякӑн пӗрре ҫутӑлакан, тепре сӳнекен шурӑ ҫутти?

Или движущиеся огни невидимых судов и бледные медлительные вспышки неведомого маяка?

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Уйӑх ҫуттинче хӗрачан куҫшуррисем, юр пӗрчисем пек йӑлтӑртатнӑ, ватӑ абрикос йывӑҫҫи айӗнче тӑракан каткари шыв ҫинче унӑн ҫутти кӗмӗл пек сиккелесе такамӑн шыв ҫинче ишсе ҫӳрекен вылямалли киммине ҫутатнӑ.

В лунном свете даже белки девочкиных глаз отливали каленой синевой, и такой же синевой блеснула в кадке под старой абрикосой темная вода, в которой плавала чья-то игрушечная лодочка.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, ҫулсем иртнине пӑхмасӑр, ним пӑлханмасӑр, хурлӑхан эрехӗ, ҫутти ӗҫет, апат хыҫҫӑн тата пӑлханмасӑртарах, нумайрах ҫывӑрать.

Он, несмотря на нарастающие лета, беспечно пил вино, смородиновую водку и еще беспечнее и подолгу спал после обеда.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Шыв ҫине ӳкнӗ хӗвел ҫутти куҫсене пырса хупларӗ.

Из воды в глаза ударило солнце, словно под лодку вдруг подставили зеркало.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл мӑнкун сӗтелӗ тӗлӗнче, хӗвел ҫутти ҫинче, кӗренӗн-кӑвакӑн пайӑркаланса ҫакӑнса тӑнӑ пек туйӑнать.

Казалось, это он курился сиреневыми волокнами в солнечных лучах над пасхальным столон.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ыйхӑран вӑрансан, вӑл ҫӗрлехи пӗчӗк лампа тахҫанах сӳннине тата чӳрече хупписен хушӑкӗнчен хӗллехи ирӗн кӑн-кӑвак ҫутти кӗнине курчӗ.

А когда проснулся, то он сразу увидел, что ночник уже давно погас и в щели ставней брезжит синеватый, томный свет раннего-раннего зимнего утра.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вут ҫутти йӗс каскӑсем ҫине ӳксе йӑлтӑртатать.

Огонь отражался в медных касках.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пылчӑкпа та юнпа вараланнӑ пичӗ ҫинче газ хунарӗсен ҫутти палӑрнӑ.

По лицу, грязному от пыли и крови, бежал свет газовых фонарей.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗвел ҫутти, тусанлӑ чӳречесем витӗр кӗрсе, анлӑ урай ҫине шупка лаптӑксем туса ӳкет.

Солнечный свет, пройдя сквозь пыльные стекла, лежал по всему непомерному полу бледными клетчатыми косяками.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вырӑнтан вырӑна куҫаракан лампӑсен ҫутти пӗр тӗкӗр ҫинчен тепӗр тӗкӗр ҫине куҫса ҫӳрет.

Свет переставляемых ламп переходил из зеркала в зеркало.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мачта тӑрӑх ҫӳлелле шупка сарӑ вут ҫутти хӑпарать.

Вверх по мачте полз бледно-желтый топовый огонь.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чечексен йӑлтӑртатакан ҫутти.

Слюдяной блеск лиловых иммортелей.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пушар ҫутти хӗрӗх ҫухрӑмран курӑннӑ.

Зарево было видно за сорок верст.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Таврара шӑп, сивӗ, ытлашши тӗттӗмех мар — ҫӑлтӑрсем ҫунса тӑраҫҫӗ, хӗвеланӑҫ енче Ҫурҫӗр ҫутти курӑнать.

Было тихо, морозно и не очень темно — много звёзд, и на западе — слабое северное сияние.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн пуҫ ҫийӗнчи кӑвак лампа ҫутти Катьӑна пӗтӗмпех кӑвакартса кӑтартать.

Она была совершенно синяя — над нами горела синяя лампочка,

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ эп юпитерӑн хӗрӳ ҫутти ҫинчен, хама мӗнпур тӗнчерен уйӑрса тӑракан ҫутӑ ҫинчен астумарӑм та.

На этот раз я уже не думала о жарком свете юпитера, об ослепительно молочной стене, которая отделяла меня от всего мира.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Чейне ромпа хутӑштарас теместӗр-и? — терӗм эпӗ хампа калаҫса ларакан ҫынна: — Манӑн ҫутти те пур та, Тифлисран илсе тухни, халӗ ытла сивӗрех, — терӗм.

— Не хотите ли подбавить рому? — сказал я своему собеседнику, — у меня есть белый из Тифлиса; теперь холодно.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Часах ирхи хӗвел ҫутти ӳксе ӑна вӑратрӗ.

Вскоре лучи восходящего солнца уже разбудили ее.

XVI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Икӗ кун ҫапла ним туймасӑр выртрӗ вӑл, виҫҫӗмӗш кунне ҫеҫ, хӗвел ҫутти маччари чӳречерен урайне ярӑмланса ӳксен, тӑна кӗчӗ.

Весь следующий день пробыл он в забытьи и очнулся только на третий, когда солнце уже стояло высоко и от волокового оконца в потолке через всю землянку тянулся светлый и плотный столб солнечных лучей.

17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней