Корпус чувашского языка

Икӗ хӗрарӑм Ухтиван тавра ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Обе женщины захлопотали вокруг Ухтивана.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ӗҫ уҫӑмлӑ, — хыттӑн эхлетрӗ мӑнтӑр ҫын, чӑмӑрӗсем шӑлавар кӗсйинче ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

— Дело ясное, — сказал, глухо крякнув, толстый человек, ворочая кулаки в карманах брюк.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тӗлӗнмелле те: эпӗ тӑнӑ та — пачах хускалмастӑп, куҫӑмсем кӑна ҫаврӑнкалаҫҫӗ, ҫак самантра хам утӑ капанӗсен хушшинче кулянса сӗмленекен ашакла курӑннине те тӗшмӗртместӗп.

Странно сказать, я стоял неподвижно, озираясь и не подозревая, что некогда осел между двумя стогами сена огорчался, как я.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Фраксен шурӑ хушӑкӗсем ҫийӗн пуян хуҫасен сарӑ типӗ куҫӗсем ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Над белыми вырезами фраков поворачивались желтые сухие глаза владык.

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.

Теприсем, хӑйсен кӑмӑл-туйӑмне этемрен ҫӳлерех тӑракан чӗр чунпа пайлас тенӗн, — унталла-кунталла ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Иные оборачивались, как бы ища разделить впечатление с существом выше человека.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кӗмӗл ҫӳҫ ҫилхи айӗнче хаяр та сивлек, кушӑрханӑ сӑн-пите хытса ларнӑ кулӑпа ҫутатса йӗплӗ шӑтӑксем-куҫсем ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Под шапкой седых волос, ворочались колючие глаза-щели, освещая высохшее, жесткое и угрюмое лицо с застывшей усмешкой.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ытти лётчиксен пурин те виҫӗ баклисем, вӗсем ҫӑмӑлрах ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

У всех ребят — трёхбачные машины; они более маневренны, послушны и поворотливы.

4. «ЛА 5» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫак ҫутҫанталӑк ачисенче темскер вӗҫен кайӑкӑнни пекки пур, вӗсем шухӑшсӑр, вӑр-вар ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Есть что-то птичье, бездумное, быстрое в этих детях природы.

Кайӑксемпе ачасем // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӗҫсе килеҫҫӗ те, ӑнран кайнӑ пек, ҫаврӑнкалаҫҫӗ, шӑхӑркалаҫҫӗ…

Прилетят, как шальные, вертятся, стрекочут…

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Любочкӑпа Катенька пире вӗҫӗмсӗр куҫ хӗсеҫҫӗ, хӑйсен пуканӗсем ҫинче ҫаврӑнкалаҫҫӗ тата ытла хытӑ пӑшӑрханаҫҫӗ.

Любочка и Катенька беспрестанно подмигивали нам, вертелись на своих стульях и вообще изъявляли сильное беспокойство.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чун сӗмлӗхӗнче, асӗнче унӑн тӗрлӗрен сӑмахсем ҫутӑ хӗлхемсем пек йӑлкӑшса илеҫҫӗ, пыл хурчӗсем пек ҫаврӑнкалаҫҫӗ, пӗрисем ҫухалаҫҫӗ, теприсем, чӗрӗ сыпӑкӑн сыпӑнса пырса, юрӑ пулса тӑраҫҫӗ, — Симӑн чунӗ сӳлетсе те илет, киленет те, унӑн чӗрине тӳлек савӑнӑҫ ачашласа йӑпатать.

В сумраке души, в памяти, искрами вспыхивали разные слова, кружились, как пчёлы, одни исчезали, другие соединялись живою цепью, слагали песню Симе было жутко и приятно, тихая радость ласкала сердце.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Кустӑрмасем, хура тӑпрана пӑчӗ-пӑчӗпе ҫыпӑҫтарса кӑлара-кӑлара, аран-аран ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Колеса едва поворачивались, выгребая пуды чернозема.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав хӗрлӗрех ҫутӑра арҫынпа хӗрарӑм суккӑр ҫынсем пек ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

В красноватом свете этом кружились, как слепые, мужчина и женщина.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Темӗн пысӑкӑш тимӗр скелетсем евӗрлӗ йывӑр машинӑсем тусан ӑшӗнче йывӑррӑн ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Грузные, похожие на огромные железные скелеты машины тяжко ворочались в пыли.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ҫырма шывӗ пӑтранчӑк, ҫитменнине тата хутшӑнсах пырать, йывӑр кимӗсем аран-аран ҫеҫ ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Вода в реке была мутная и все прибывала, а лодки были тяжелы, неповоротливы.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

— Пӑшкаса, хӑрӑлтатса тӑрать, кустӑрмисем аран-аран ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

«Стоит пыхтит, хрипит, тяжело ворочается.

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сӑмахӗсем пӗрпеккӗн тӑсӑлса, ҫӗленсе пыракан ҫип пек вӑрӑм сӗвем пулаҫҫӗ, унтан сасартӑк васкавлӑн вӗҫсе тухса, хура шӑна ушкӑнӗ сахӑр катӑкӗ ҫинче вӗҫсе ҫаврӑннӑ пек ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Слова однообразно вытягивались в длинный ряд, точно стежки нитки, и вдруг вылетали торопливо, кружились, как стая черных мух над куском сахара.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Типсе кайнӑ ылтӑн ҫулҫӑсем, хутланчӑк, пӗркеленчӗк хӗрриллӗскерсем, пӗчӗкҫеҫҫӗ кимӗ пек, туратсем ҫинчен шӑва-шӑва анаҫҫӗ, сывлӑшра васкамасӑр вӗлкӗшсе вӗҫеҫҫӗ, ҫӗр ҫумне ирӗксӗррӗн перӗнеҫҫӗ, вара, кӑшт ҫил тухсанах, каллех ҫӳлелле ҫӗкленеҫҫӗ, вӑрманти ҫулсем ҫийӗн ҫаврӑнкалаҫҫӗ те уй-хире вӗҫсе каяҫҫӗ.

Сухие золотые листья с подогнутыми краями, как крохотные лодки, скользили с ветвей, покачивались, неторопливо плавали в воздухе, нехотя касались земли и при малейшем ветре снова поднимались над нею, кружились над лесными дорогами, Перелетали на поля.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

пӗтерер пулӗ Степана», тесе каласса шутларӗ, анчах та вӑл типсе кайнӑ тутисене (тутисем унӑн йывӑррӑн ҫаврӑнкалаҫҫӗ) тарӑхуллӑн ҫуласа илчӗ те: — Пӗтерер ку историе… э? — тесе ҫавӑрса хучӗ.

прикончим Степана», думала, скажет, но он досадливо облизал пересохшие губы (тяжело ворочались они), сказал: — Прикончим эту историю, а?

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Калаҫнӑ сасӑсем ӗнтӗ сайра хутран ҫеҫ илтӗнкелеҫҫӗ, суту-илӳ тӑвакан хӗрарӑмсемпе арҫынсен, цыгансен чӗлхисем ӗнтӗ ӳркевлӗнрех те ерипенрех те ерипенрех ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Говор приметно становился реже и глуше, и усталые языки перекупок, мужиков и цыган ленивее и медленнее поворачивались.

V // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.