Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юланутсен (тĕпĕ: юланут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лисински тӑвайккийӗ ҫинчи юланутсен пуҫӗсем тӗлӗнче ватка пек шурӑ пӗлӗт татки курӑнса кайрӗ.

И над головами всадников на Лисинских холмах лопнуло белое, как вата, облачко.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах та ял патне ҫитесси тепӗр километр пек юлсан, Василий Иванович ҫурма сасӑпа юлашки приказсем парса пӗтернӗ вӑхӑтра, чи ҫывӑхри тӗмеске хыҫӗнчен юланутсен мӗлкисем курӑнчӗҫ.

Но когда до деревни оставалось не больше километра и Василий Иванович вполголоса отдавал последние приказания, вдруг из-за ближайшего бугра показались смутные силуэты всадников.

«Эпӗ — Чапаев!» // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Акӑ ӗнтӗ вӑрман хыҫӗнчен малтанхи юланутсен пӗчӗк мӗлкисем сиксе тухрӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн колонна пуҫӗ курӑнса кайрӗ те — разведчиксем ахлатса илчӗҫ.

И вот из-за леса вылетели, наконец, маленькие силуэты первых всадников, за ними показалась голова колонны — и разведчики ахнули!

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫинҫе антенна пекех аран палӑракан ялав ҫаплах юланутсен пуҫӗсем ҫийӗнче сулланса пырать.

Едва заметное, как тонкая антенна, древко знамени все время покачивалось над головами всадников.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӳлелле ҫӗкленнӗ тусан пӗлӗчӗсем ӑшӗнче лавсен, юланутсен, машинӑсен кӳлеписем курӑнаҫҫӗ.

В тучах поднятой пыли видны очертания подвод, всадников, машин.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл малалла та хӑй ҫулӗпех пырас пулсан, тӳрех вӗсем патне пырса тухнӑ пулӗччӗ, анчах ку ӗнтӗ ҫавӑн пек япалана курса тӑмашкӑн юланутсен паттӑрлӑх ҫитсен ҫеҫ пулма пултарӗччӗ.

Если бы он продолжал свой путь, то наехал бы прямо на них, но это, конечно, в том случае, если бы у всадников хватило мужества выдержать такую встречу.

XL сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл чӗлпӗрне карт! туртрӗ те, лавсен пӗр чӗнмесӗр пыракан юланутсен ҫумӗпе хӑвӑрттӑн юрттарчӗ, мӗн хушнине пурнӑҫлани ҫинчен начальнике пӗлтерме васкарӗ.

Он дернул повод и мимо телег, мимо молчаливых всадников быстрою рысью помчался доложить начальнику, что его приказание исполнено.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ҫӗрле поход вӑхӑтӗнче вӑл юланутсен ретӗнчен уйрӑлчӗ, лашасене улӑштарса йӗнерлесшӗн пулнӑ пек пӗр вӑхӑт чарӑнса тӑчӗ, унтан вара ут чӗрнисем чаклатнӑ сасӑсем майӗпен инҫетелле кайса шӑпланса пынине пӗр хушӑ тимлӗн тӑнларӗ те, йӗнер ҫине сиксе утланса, ҫул айккинелле ашӑпа тӗпӗртеттерсе кайрӗ.

Ночью на походе он выехал из рядов, остановился, как будто для того чтобы переседлать коней, а потом прислушался к медленно удалявшемуся, затихавшему цокоту конских копыт и, вскочив в седло, наметом поскакал в сторону от дороги.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юланутсен ушкӑнӗнчен чылайӑшӗ, Прохора ним тарӑхмасӑр ятласа хӑварса, малалла иртсе кайрӗ; теприсем ав, вырӑнтан тапраниччен ун ҫине кӑнн! тинкерсе пӑхса, ҫапла каларӗҫ:

Большинство конников, беззлобно обругав Прохора, ехало дальше, а некоторые, перед тем как отъехать, внимательно смотрели на него, говорили:

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куҫра ҫаплах асар-писеррӗн кӗшӗлтетекен юланутсен эшкерӗ чӳхенсе тӑчӗ.

В глазах копошащаяся куча конных.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗнтӗ юланутсен ҫурӑмӗсем ҫинче тӗве ҫӑмӗнчен тӗртсе тунӑ пашлӑксем уссӑр ҫапкаланчӗҫ, ҫӗлӗкӗсем айӗнче ҫамкисем тарларӗҫ, кӗрӗк пиншакпа тата ӑшӑ чекменпе ҫӳреме пӑчӑ пула пуҫларӗ.

Уже ненужными болтались на спинах всадников башлыки верблюжьей шерсти, а под папахами мокрели лбы, и жарковато становилось в полушубках и теплых чекменях.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑшкӑрнӑ сасса илтсе, Петро хӑвӑрт унталла ҫаврӑнса пӑхрӗ те, коноводсем ҫине ыткӑнса килекен юланутсен йышлӑ ушкӑнне курса, команда пачӗ:

В первый момент, как только на крик повернул голову и увидел конную лаву, устремляющуюся на коноводов, Петро скомандовал:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗксӗм сӑрӑ тӳпе ытамӗнче Григорие утсен кӗлеткисемпе юланутсен тӑлпӑвӗсем лайӑхах курӑнаҫҫӗ, малта пыраканнин вӗҫнелле кӑшт шӗвӗрӗлсерех тухакан лаптак тӑрӑллӑ кубанкине те вӑл аванах курчӗ.

Григорию снизу на фоне серого неба отчетливо видны были линии конских тел, очертания всадников, даже плоский, срезанный верх кубанки видел он на ехавшем впереди.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланутсен шинелӗсем ҫинчи юрланса пӗтнӗ пакунсене курчӗ, тумланнӑ тӑрӑх казаксем иккенне уйӑрса илчӗ.

На шинелях всадников разглядел засыпанные снегом погоны, по обличью угадал казаков.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл хӗрлӗрех курӑк ярӑмӗ хыҫӗнчен шӑвӑнса килекен юланутсен ушкӑнне бинокль витӗр аванах курать.

И теперь уже ясно видел в бинокль плывущую за рыжеватой полосой травы кучку всадников.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юланутсен кӳмерккисем те сӗмленсе курӑнакан пулчӗҫ.

Видны смутные очертания всадников.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Малтанах кая тӑрса юлчӗ те вӑл, кӗсрине кӗскен сиктерсе ҫеҫ хӑвалать, хӑйӗнчен сиккипеле айкарса пыракан юланутсен ярӑмӗн уйрӑм-уйрӑм сыпӑкӗсем ҫине тинкерсе пӑхать.

Отстав с самого начала, он ехал куцым намётом, с любопытством наблюдая за удалявшейся, разбитой на звенья цепкой скакавших.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ромашов сылтӑмалла куҫ хӳрипе ҫеҫ тинкерсе илчӗ те инҫетрен-инҫетрен, уйӑн чи вӗҫӗнчен, пӗчӗк юланутсен пысӑках мар ушкӑнӗ, сарӑрах тусана ҫӑмӑллӑн ҫӗклетсе, строй патнелле хӑвӑрттӑн ҫывхарса килнине курчӗ.

Скосив глаза направо, Ромашов увидел далеко на самом краю поля небольшую тесную кучку маленьких всадников, которые в легких клубах желтоватой пыли быстро приближались к строю.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней