Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ырататчӗ (тĕпĕ: ырат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тем пек, шултӑра кӑмӑллӑ пулсан та, Ҫеркей, Ҫтаппан Улюк кине вӑрҫнӑ хушӑра шутсӑр чӗре ырататчӗ, шутсӑр ырататчӗ.

Помоги переводом

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

— Эхх, сирӗнпе, аптӑрамалла, паҫӑр пӗрин чӗри ырататчӗ, халӗ кунӑн, — тӗкӗр умӗнче тӑракан Люба хӑй кӗлетки ҫине пӑхса вӑрр ҫаврӑнса илчӗ.

Помоги переводом

5 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Ҫак йӑмрана хӗрхеннипе манӑн чун-чӗре ырататчӗ.

Помоги переводом

Паттӑр йӑмра // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 47–48 с.

Ҫан-ҫурӑмӗ ырататчӗ унӑн, мӑйне пӑрма та йывӑрччӗ.

Тело ломило, шею было не распрямить.

XVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Тӑнлавӗнче темле йывӑррӑн, васкавлӑн янӑрани илтӗнетчӗ-ха, чӗркуҫҫи те, хулпуҫҫи те, пыр та кӑштах ырататчӗ, пырне йӗклентерсе тӑракан хӑсӑк капланса килнӗччӗ — вӑл сиксе ӳкнипе пулмалла.

Еще гудело глухим, напряженным гудом в висках, поламывало в колене, в плечах, груди и к горлу — от толчка, должно быть, — подступала горькая, щекочущая желчью тошнота.

XXIV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ырататчӗ те иртсе каятчӗ.

Поболело бы немножко и прошло.

Тӑвӑл // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Унӑн яланах варӗ ырататчӗ, вӑл вуҫех те ҫиме пултарайман кунсем те пулкалатчӗҫ; пӗчӗк ҫӑкӑр татӑкӗ ҫини те ун ӑшчиккине йӑлтах ыраттарса, хӑсас килнипе аптӑратса ҫитеретчӗ.

У него постоянно болел живот, и бывали дни, когда он совсем не мог есть; даже маленький кусочек хлеба вызывал у него боли до судорог и мучительную тошноту.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Манӑн хыттӑнах ырататчӗ, анчах эпӗ: — Парас теместӗп, часрах сыватӑр… — терӗм.

Мне было больно, но я сказал: — Не хочу, лечите скорее.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫитменнине тата, ман вӑта пӳрне ырататчӗ: пӑчкӑпа татнӑ чухне ун ҫине шурӑ резина пек хӑмпӑ сиксе тухнӑччӗ.

К тому же у меня болел средний палец: от пилы на нем выскочил беленький, точно резиновый пузырик.

«Эпӗ килнӗ! Килнӗ!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Пирӗн хваттерти пӗр ачан та ҫавӑн пек ырататчӗ.

— У нас в квартире у одного мальчика тоже вот так все болело.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Астӑватӑп, пӗррехинче ман ҫан-ҫурӑм калама ҫук хытӑ ырататчӗ.

Помню, один раз у меня были страшные боли.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хӑшпӗр чухне чӗре ырататчӗ, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑраймастӑм пулин те, нихҫан та унӑн вӗҫев планӗсене хирӗҫлесе сӑмах хушман.

Хотя подчас больно сжималось сердце и по ночам сон бежал от меня, я никогда не сказала ни слова против его летных планов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Чӑнах та, вӑл санаторири ҫынсен суранӗсене салтса ҫыхнӑ чух, айккинчен пӑхса тӑрсан та, чӗре ырататчӗ.

И на самом деле, когда она делала санаторцам перевязки, то даже мне со стороны было больно смотреть.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сергей амӑшӗ хӑй юрламастчӗ, унӑн пырӗ ырататчӗ, анчах ҫынсем юрланине вара кунӗпех итлеме пултаратчӗ.

Сама она не пела, у нее болело горло, но слушать песни могла целыми днями.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Еккине янӑ хушӑра икӗ тилхепе яврӗ, пӳрни сурса ырататчӗ пулин те, ӗҫне пӑрахмарӗ.

Он уже свил двое вожжей и, хотя давным-давно ломило пальцы, продолжал работать.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗркун, ав, ӑна йыснӑшӗ темле те хӑртса пӗтерчӗ, йӗкӗт чӗри ун чух калама ҫук ырататчӗ: халь тесен, вӑл ҫавна та йӑлтах манма хатӗрччӗ — Селимен вӑхӑтсӑр татӑлнӑ кунҫулӗпе ҫеҫ нимӗнле те кунӑҫасшӑн мар, Тухтар чӑтма ҫук пысӑк хуйха ӳкрӗ.

Однажды Шерккей сильно отругал его, и Тухтару было до слез обидно; случись это сейчас, он бы и внимания не обратил на это: что может сравниться с тем горем, какое он испытывает от потери Селиме?..

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй кӑштах халсӑрланнӑ пулин те, хырӑмӗ ырататчӗ пулин те, вӑл хӑйне хӑй пит аван туять, вӑл савӑнӑҫлӑ, тӳссе тӑраймасӑр амӑшне директор патне кайса килме хистет.

Он хотя ощущал некоторую слабость и боль в животе, но чувствовал себя прекрасно, был весел и с нетерпением гнал мать к директору.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Унӑн пуҫӗ ырататчӗ, вӑл урокне те пӗтереймерӗ.

— У него голова заболела, он не докончил урока.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ман чун ырататчӗ сан ҫине пӑхсан, ҫавӑнпа хӑвалаттӑм сана…

А когда смотрела на тебя, сердце разрывалось на куски от невыносимой боли, вот почему выгоняла тебя из нашего дома…

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ирхине унӑн пуҫӗ ырататчӗ, кӑкӑр хӗртни канӑҫ памастчӗ ӑна, салху сӑн-пичӗ ун чухне кӑвакарса каятчӗ.

Наутро болела голова, мучила изжога, лицо было бледное, скучное.

III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней