Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шурса (тĕпĕ: шур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитет! — шурса кайрӗ Горн.

Довольно! — побледнел Горн.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Анчах таврара малтанхи кахал капӑрлӑхах тӗлӗрет, шурса кайнӑ, аптӑраса ӳкнӗ ҫынна хӑйӗн савӑнӑҫӗпе сӳрӗккӗн ытамласшӑн.

Но прежнее ленивое великолепие дремало вокруг, равнодушно заключая в свои торжественные объятия растерянного побледневшего человека.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Стэнли шурса кайрӗ, пагасиссенчен хӑшӗ-пӗри пӑшалӗсене тытса вӗсем еннелле ҫаврӑннине асӑрхасанах американ куҫӗсем тилӗрӳпе ҫиҫкӗнчӗҫ.

Стэнли побледнел, но глаза американца вспыхнули, когда он заметил, что некоторые пагасисы обернулись к ним, схватившись за ружья.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Стэнли шурса кайрӗ, Гент кулать.

Стэнли побледнел, Гент усмехнулся.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ганувер шурса кайса пружина ҫинчилле вӑртах ҫаврӑнчӗ, ҫак самантрах залра пуррисем пурте куҫӗсемпе манран тирӗнчӗҫ.

Ганувер, побледнев, обернулся, как на пружинах, и все, кто был в зале, немедленно посмотрели в эту же сторону.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак ыйтӑва илтсен пурте шурса кайрӗҫ, тен, «илтетӗп» тесе каласса кӗтрӗҫ, ҫакӑн хыҫҫӑн вара аптӑраса ӳкесси паллах.

Все побледнели при этом вопросе, ожидая, может быть, потрясающего «да», после чего могло наступить смятение.

XIV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Вӗсем ан пулччӑрех, — терӗ Арколь тӑруках шурса кайса тата алӑк патнелле ыткӑнса.

— Только бы не они, — сказала, вдруг побледнев и бросаясь к дверям, Арколь.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Дюрок хӑрушла шурса кайнине курсан ҫапларах шухӑшласа сис-чӳлентӗм: акӑ халӗ пӗтӗм ӗҫ-пуҫ вӗҫленет, револьвертан хаплаттармалли вӑхӑт ҫитет, ҫавӑнпа та хатӗрлентӗм.

Видя, как страшно побледнел Дюрок, я подумал, что тут и конец всей истории и наступит время палить из револьвера, а потому приготовился.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ аса илнӗ матрос Хирте маррине, юттине йӗрӗнсе те кураймасӑр йышӑнатчӗ, унпа кам та пулин тавлашсан нӗрсӗррӗн шурса каятчӗ, вӑл сехрене хӑпартмалла кулсан вара унпа тавлашас кӑмӑл тӳрех сӗвӗрӗлетчӗ.

Матрос, о котором я говорю, относился презрительно и с ненавистью ко всему, что не было на Пустыре, и, если с ним спорили, неприятно бледнел, улыбаясь так жутко, что пропадала охота спорить.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унӑн хӑмӑр пичӗ шурса кайрӗ, вӑл кушӑхса кайнӑ тутисемпе эпир ӑнланман сӑмахсем каласа темӗн пӑшӑлтатать.

Бледность просвечивала через кожу его коричневого лица, и запекшимися губами он часто шептал что-то на чужом, непонятном наречии.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Вӑл патронташа тӳрлетсе манӑн шурса кайнӑ сӑн-сӑпатӑм ҫине пӑхса, кӗтмен ҫӗртенех йӑл кулса хытӑрах сассипе ҫапла каласа хучӗ: — мӗн Симка…

— Он поправил патронташ и, взглянув на мое побелевшее лицо, неожиданно улыбнулся и сказал грубовато: — Да что ж Симку…

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унӑн пичӗ хӑрушла шурса кайрӗ.

Ужасная бледность покрыла его лицо.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

Тӳрленсе тӑрсан тӑвалла темиҫе утӑм турӗ те шурса кайрӗ, унта, шывра… саркаланса выртакан Улӑп Чуна курать.

Встав, он прошел несколько шагов вверх, и здесь, побледнев, увидел распростертого в воде Душку Гиганта.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Сасартӑк вӑл шурса кайрӗ, — Жиль кӑмӑлӗ кӗтмен ҫӗртен килсе шӑпӑртатнӑ ҫумӑр витӗмлӗхӗпе ӑна та куҫрӗ.

Вдруг он побледнел, — состояние Жиля передалось ему с убедительностью внезапно хлынувшего дождя.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

— Жиль, Жиль! — кӑшкӑрса ячӗ Ассоль упӑшкин шурса кайнӑ питне хӑй еннелле ҫавӑрма хӑтланса; Жиль унӑн пӗчӗк аллисене пачах туймасть ахӑр.

— Жиль, Жиль! — кричала Ассоль, поворачивая к себе белое лицо мужа нечувствуемыми им маленькими руками.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Шурса кайнӑ Матиа кӗтмен ҫӗртен куҫне тӗтре карнине туйрӗ, кӑшкӑрса ӗлкӗреймесӗрех урайне тӳнклетрӗ.

Матиа, с побледневшим лицом, с внезапным туманом в голове, глухо упал, даже не вскрикнув.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Галеран шурса кайнӑ, чӗтрекен Лекана курать; вӑл Факрегед ҫине хевтесӗррӗн пӑхать, ҫавӑнтах хурав илчӗ:

Галеран увидел бледного, трясущегося Лекана, который, беспомощно взглянув на Факрегеда, получил в ответ:

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Сирӗн телейӗр, эсир — манӑн атте… — пуҫларӗ те Ван-Конет шурса кайса — тӑрас йӳтӗмпе хускалчӗ.

— Счастье ваше, что вы мой отец… — начал Ван-Конет, бледнея и делая движение, чтобы встать.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫиелтен пӑхсан лӑпкӑ курӑнакан Ван-Конет пӗр авӑк чӗнмерӗ, сасартӑк вара хӑрушла шурса кайрӗ те сӗтеле мӗн пур вӑйран чӑмӑрӗпе шаплаттарчӗ, ҫавна пула турилккесенчи чей савӑчӗсем тухса сирпӗнчӗҫ.

Внешне оставшись спокоен, Ван-Конет молчал и вдруг, страшно побледнев, хватил кулаком о стол с такой силой, что чашки слетели с блюдцев.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лаура шурса кайса ҫаврӑнса ларчӗ.

Лаура, побледнев, отвернулась.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней