Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шурса (тĕпĕ: шур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ мана пӗтерме килтӗн-и? — тенӗ шурса кайнӑ тутисемпе аран калаҫакан купец.

— И ты пришёл сюда губить меня? — побелевшими губами едва выговорил купец.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Лӳчӗркеннӗ ҫӳллӗ калпаксем айӗнче шурса кайнӑ сӑнсем.

Бледные лица из-под размалёванных высоких колпаков.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ҫӗр айӗнчи тӗттӗме тинкерсе пӑхса, Сервантес Созӑн шурса кайнӑ питне, сӑнчӑрласа лартнӑ урисене, мӑйӗнчи тимӗр мӑйкӑҫа курнӑ.

Приглядевшись к темноте внутри подземелья, Сервантес различил бледное лицо Созы, ноги, закованные в кандалы, железный ошейник на шее.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вӑл пиҫиххи ҫинчи шӑрҫисене шутаркаланӑ, ҫӳлелле тинкерсе, шурса кайнӑ тутисене пӗр чарӑнмасӑр мӑкӑлтаттарнӑ — кӗлӗ вуланӑ пулас.

Он перебирал чётки у пояса и, возводя глаза кверху, безостановочно шевелил бледными губами — видимо, читал молитвы.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Трактир алӑкӗ патӗнче — сӑнран пӑхсан выҫӑ, кунти ҫапкаланчӑк пулас, шурса кайнӑ имшеркке сӑн-питлӗ, хура ҫӳҫне каялла янӑ темӗнле ҫамрӑк ҫын тӑнӑ.

У дверей трактира стоял какой-то голодный на вид парень, видимо из здешних оборванцев, с бледным, худым лицом и закинутыми назад тёмными волосами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Унӑн шурса кайнӑ пичӗ хура камзолӑн тӗсӗ ҫинче кӑвакарнӑ пекех курӑннӑ.

Его бледное лицо на фоне чёрного камзола казалось почти синеватым.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Калаҫҫӗ, Елизавета хитре пулман, яланах хӑраса ҫӳренӗ тата шурса кайнӑскер пулнӑ, теҫҫӗ.

Говорят, Елизавета была нехороша собою, очень боязлива и всегда бледна.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вилнӗ ҫынӑнни пек шурса кайнӑ питҫӑмарти ҫине ҫеҫ пӑхса илнӗ Мигель.

Только неприятно бледные, мертвенные щёки разглядел Мигель.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вилнӗ ҫын пек шурса кайнӑ Цюрупа, аллисене ик еннелле сарса пӑрахнӑ та, ним хускалмасӑр выртать.

Цюрупа лежал на спине, раскинув руки, с мертвенно-серым лицом.

Халӑх япали // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шурса кайнӑ питлӗскерсем, ҫитса кофтӑсен ҫухавийӗсене ҫеҫ хытӑрах туртса тытаҫҫӗ пырта капланса тӑракан куҫҫулӗсене чарма.

Лишь туже стягивали ситцевые кофтёнки у горла, да бледнели лицом.

«Эп, ӗҫҫынни ывӑлӗ…» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Выҫӑпа хут пек шурса кайнӑскерсем.

С бумажно-белыми личиками, голодным блеском в глазах.

«Эп, ӗҫҫынни ывӑлӗ…» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Лешӗ ҫитнӗ-ҫитмен командӑна вӑрҫма-хӑртма тытӑннӑ, анчах матроссен шурса кайнӑ хаяр сӑнӗсене асӑрхасан, сасартӑк… пырне тем ларнӑ пек, чарӑннӑ.

Офицер прибежал, набросился на команду с бранью и… осекся. Увидел бледные, суровые лица.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Сӑну-питӳ йӑлт шурса кайнӑ.

— Лица нет на тебе.

Чунсӑрлӑх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Ан кайӑр, — аран-аран хускалкалать унӑн шурса кӑвакарнӑ тути.

— Не уходи, — слабо выговорили бледные губы.

Ванеев вырӑнӗ умӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Амӑшӗ, шурса кайнӑскер, тутине хыттӑн пӑчӑртаса тытнӑ та пӗр сӑмахсӑр, пӗр куҫҫуль кӑлармасӑр тупӑк хыҫҫӑн утать.

Мама шла за гробом, крепко сжав губы, без слёз.

Самарти кунсем-ҫулсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӑй шурса кайнӑ, тути чӗтрет.

Протянула письмо.

Мартӑн пӗрремӗшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Кӳлинене упӑшкин пичӗ шурса кайнӑн тата е кулас, е макӑрас пек пулнӑн туйӑнчӗ, ӑна-кӑна тӗплӗнех пӗлме унӑн вӑхӑчӗ пулман.

Акулине показалось, что он был бледен и лицо у него было такое, как будто он не то плакал, не то улыбался; но ей некогда было разобрать.

X // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Гаврилов, пӗлетӗн-и эсӗ ӑна, ҫак кӗтессех чакса тӑчӗ, шурса кайрӗ, хӑй нимӗн те ӑнланмасть.

Гаврилов, можешь себе представить, отступил от нее вот в этот угол, посерел лицом, ничего не понимает.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Люся кӑкшӑмне ҫӗре ӳкерчӗ, сӑнӗ унӑн шурса кайрӗ, куҫӗсем, савнӑ куҫӗсем вара хӗсӗнерех кӑна пӑхса ман ҫинелле тинкерчӗҫ.

Люся уронила кувшин на землю, и бледность разлилась по ее лицу, а глаза, милые ее глаза, сузились и с негодованием вонзились в меня.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Сержант ҫинелле переҫҫӗ, ирсӗрсем, — терӗ капитан шурса кайса.

— По нему бьют, негодяи, — прошептал капитан бледнея.

Эйзенштрассе урамӗнчи передовой // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 305–318 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней