Корпус чувашского языка

Амӑшӗ ун, Манюк аппа, пулемет шатӑртаттарнӑ пек хӑвӑрт калаҫать, ӑнланнине ӑнланса юлатӑн, илтменни ҫаплах вӗҫсе каять.

Помоги переводом

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Вӑл хӑрӑк шалча мана хуптарса пӗтӗм хула умӗнче намӑс кӑтартасшӑн пулнӑ, явӑл! — сайра та шултра шӑлӗсене шатӑртаттарнӑ Энтрей.

Помоги переводом

Хӑрушӑ тавӑру // Леонид Агаков. Агаков, Л. Я. Суя телей: сатирӑлла калавсем; худож. В. Агаков. - Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1975. — 64 с. — 12–21 с.

Каллех, шӑлсене шатӑртаттарнӑ пек ҫатӑртатса, чылай вӑхӑта чарӑнса тӑраҫҫӗ.

И снова, скрежеща, останавливались надолго.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем пулеметсемпе шатӑртаттарнӑ.

Они трещали пулеметами.

«Германи ҫарӗн хура кунӗ» // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Пӗр вӑл сасартӑк кӗскен кулса илнӗ е сасартӑках шӑлне шатӑртаттарнӑ, пӗр сулмаклӑн койкине ҫапнӑ е хашлатса сывласа илнӗ.

Короткий внезапный смех внезапно же сменялся скрежетом зубов, или звуком крепкого удара по койке, или трепетным шумным вздохом.

IX // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Вӑл шӑлне шатӑртаттарнӑ, пуҫне ҫавӑркаланӑ, аллисем ун кайӑкӑн хуҫӑлнӑ ҫуначӗсем пек, сывлӑшра лапӑстатнӑ.

Он скрипел зубами, вертел головой, его руки болтались в воздухе, точно надломленные крылья птицы.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пакурсем борт хӗррипе шуса пынӑ, вӗсем, шӑл шатӑртаттарнӑ майлӑн, пӑрахут ҫумӗпе чакӑртатса сас панӑ.

Багры скользили по борту и царапались об него со звуком, похожим на скрип зубов.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑйӗн телейне телей вырӑнне картмасӑр аркатнӑ, салатнӑ, шатӑртаттарнӑ терт.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗчӗк ачасене те хӗрхенсе тӑман: грузовика пӗрре шатӑртаттарнӑ та пурне те пӑтӑ туса хунӑ… йӑвари чӗпӗсене имӗрнӗ пекех…

И малых деток не пожалел: як тарарахнет по грузовику, так всех в одну кашу, як тех пташек в гнезде уложил…

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӑйӑр вӗт унта, хӑвӑрт кайма ҫук, нимӗҫ тӳрех ҫул тӑрӑх пулемётпа шатӑртаттарнӑ… аяла ансах пенӗ ҫав…

Песок там, быстро ехать не можно, а он, кажуть, по-над самой дорогой, як той дьявол, спустился да с пулемета и давай людей крошить…

18 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах ку тӗлте вӑл яланах урисемпе тапӑртатса илнӗ е шӑлӗсемпе шатӑртаттарнӑ та, хӑйне хӑй чышкӑпа юнанӑ.

Но тут он обыкновенно топал ногою или скрежетал зубами и грозил себе кулаком.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Хирӗҫ пулма тӗл килсен те юс хӑйӗн ҫивчӗ шӑлне хаяррӑн шатӑртаттарнӑ, тӑмана та сӑмсипе хыттӑн шартлаттарса илсе хӑйӗн ҫулӗпе васканӑ.

А если приходилось встретиться, горностай сердито стрекотал и скалил все свои страшные зубки, сова громко щёлкала клювом, и каждый скорее спешил восвояси, подобру-поздорову.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Мӑшкӑлтӑк шывӗнчен шурӑ пӑс ҫӗкленнӗ тата питех те тутлӑ шӑршӑ сарӑлнӑ; сайра хутран вӗсем Тетка ҫине ҫӑвӑрӑнса пӑхса, шӑлӗсене шатӑртаттарнӑ тата: «Эпир сана памастпӑр!» тесе хӑрлатнӑ.

От помоев шел белый пар и очень вкусный запах; изредка они оглядывались на Тетку, скалили зубы и ворчали: «А тебе мы не дадим!»

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Анчах сӑрӑ известь чулӗсенчен купаласа тунӑ стена патне ҫывхара пуҫласанах, кашни шӑтӑкран вут-хӗм пӗрӗхе пуҫланӑ: пулеметсем тӑкӑртаттарнӑ, автоматсем шатӑртаттарнӑ.

Однако едва они приблизились к стенке, сложенной из сероватых глыб известняка, чуть ли не из каждой дырки брызнуло огнем: застрочили пулеметы, ударили автоматы.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Салтакӗсем ҫиллентермен, тарӑхтарман, — вӗсем шӑнса хытнӑскерсем, анӑрасем, мӗскӗнсем ҫеҫ пулнӑ; чылайӑшӗ ҫан-ҫурӑмӗ чӗтренине ниепле те чарайман, сиксе чӗтренӗ, шӑлӗсене шатӑртаттарнӑ.

Солдаты не возбуждали злобы, не раздражали — они были просто тупы, несчастны, иззябли, многие не могли сдержать дрожи в теле, тряслись, стучали зубами.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Е тата эпӗ хама ҫиленсе шӑла шатӑртаттарнӑ пек, аллӑмри пистолетпа вагон айӗнче выртнӑ пек кураттӑм.

То видел я себя с оскаленными от злобы зубами, с пистолетом в руке, под вагоном.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

54. Ҫакна илтсе тӑнӑ чухне вӗсен ӑшчикӗ ҫурӑлас пек тулса ҫитнӗ, ҫилленсе-тарӑхса вӗсем шӑлӗсене шатӑртаттарнӑ.

54. Слушая сие, они рвались сердцами своими и скрежетали на него зубами.

Ап ӗҫс 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.