Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗриклетет (тĕпĕ: чӗриклет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Картиш енчи чӳрече хупӑлчи тем чӗриклетет — ҫил тухнӑ пулмалла.

Помоги переводом

Савӑнӑҫпа хурлӑх юнашарах // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Сӗрмен кустӑрма чӗриклетет, теҫҫӗ.

Помоги переводом

VII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пушмакӗ чӗриклетет.

Помоги переводом

XXVIII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Вӑрман шӑп, нимӗнле сас-чӗв те илтӗнмест; пӳртре кӑна, таҫта кӑмака хыҫӗнче, шӑрчӑк чӗриклетет: «Чрик! Чрик!..»

Помоги переводом

Сивве чӑтайман улӑп // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 53–56 с.

Ҫӑл шӑнкӑртатса юхни кӑшт илтӗнет, тата инҫе мар шӑрчӑк чӗриклетет.

Помоги переводом

Сывӑ пулӑр! // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Унта та кунта автансем авӑтаҫҫӗ, пусӑ тараси чӗриклетет.

Петухи наперебой горланили о наступлении дня.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хыҫалта та сӗрмен урапа сасси чӗриклетет.

Сзади тоже доносится скрип несмазанных колес.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫул ҫинче урапа чӗриклетет, лаша тулхӑрать.

Слышен скрип телеги, конское ржание.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн итлеме тӑратӑн, пур ҫӗрте те хаваслӑ кӗвӗ илтӗнет улах ӑйккинчи вӑрманта куккук авӑтать, кайӑкӗ юрлать, курӑк ӑшӗнче шӑрчӑкӗ чӗриклетет, пур ҫӗрте те ҫава чашлатать, лапатка сасси сывлӑша ҫурать.

Помоги переводом

ХХIV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Кӑмака айӗнче шӑрчӑк чӗриклетет, малти пӳлӗмри стена ҫумӗнчи илемлӗ чан сассиллӗ сехет пиллӗк ҫапрӗ, кӑмака хыҫӗнче ҫывӑракан Павлуш: «Анне! Анне!», — тесе ыйхӑ витӗр чӗнчӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫутӑ сӳнчӗ, ҫав самантрах хуп-хура сӗмлӗхре виҫӗ сефиротӑн улӑпла мӗлкисем палӑрчӗҫ; ҫак ӗлкесем чӗтреҫҫӗ, ҫутӑ кӑлараҫҫӗ — туртӑнса ҫирӗпленчӗҫ, витӗр кӗме ҫуклӑх, виҫе, ӳт, сывлав илчӗҫ; акӑ халӗ вӗсен ури айӗнче урай чӗриклетет.

Погас свет, и тотчас в глубоком мраке наметились гигантские очертания трех сефиротов; контуры эти колебались, светились — напряглись, получили непроницаемость, вес, тело, дыхание — и пол скрипнул под их ногами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Шухӑшӗ асӑннӑ аслӑ ҫынсенчен хӑйӗн ҫине куҫса ӗлкӗреймерӗ, — унӑн пултарулӑхӗ вара пысӑка хурса хаклама тивӗҫлех, — шӑп ҫав самантра алӑк чӗриклетсе уҫӑлчӗ, йышӑну пӳлӗмне тӳп-тӳррӗн, никам ҫине пӑхмасӑр, кӗленче пек тӳрӗ те яка атӑллӑ, идол сӑнлӑ мӑнтӑркка арҫын тухса тӑчӗ, унран помада шӑрши сарӑлчӗ, самӑрскер утнипе урай чӗриклетет.

Не успела мысль его от упомянутых великих людей перейти к себе, с глухой, но самолюбиво-высокой оценкой своего дарования, как дверь скрипнула, открылась, и из нее по диагонали приемной, не смотря ни на кого, направился к выходу толстейший, идололицый мужчина в сапогах бутылками, распространяя запах помады; пол шумно скрипел под толстяком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Чарӑннӑ май вакун самаях силленет; тормоз чӗриклетет.

Останавливаясь, вагон вздрогнул; скрипнули тормоза.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ункӑра ҫаврӑна-ҫаврӑна попугай хыттӑн чӗриклетет.

Попугай громко скрипел, поворачиваясь в кольце.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Халӗ пурин ӗренки те малтанхиех, авӑснӑ май кӗсмен чӗриклетет, сулахай ҫыранран ӑшӑ сывлӑш киле-киле ҫапать.

Все приняло обыкновенные размеры, мирно поскрипывали уключины, слева тянуло теплым, береговым воздухом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ватӑ Юлан вара юлашки вӑйне пухса тенӗ пек чӗриклетет.

И старушка Юлан скрипела из последних сил.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Апла та, капла та хӑтӑрса пӑрахрӗ тӑмана саранчана, анчах лешӗ хӑлхана та чикмерӗ ун сӑмахне; тӑмана пӗр самах каланӑ ҫӗре вӑл иккӗ калама ӗлкерет, чарӑнма пӗлмесӗр вӑрҫать, шавлать, чӗриклетет.

И так и эдак увещевал филин саранчу, но та его и слушать не хотела; он ей слово, она ему два; бранилась без умолку, ругательски-ругала филина, шумела и стрекотала изо всех сил.

Кушак пуҫла тӑманапа саранча ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Таҫта, хыҫалта, шӑрчӑк чӗриклетет, стена ҫинче сехет шаккать.

Где-то за стеной пел сверчок да тикали на стене ходики.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Акӑ ӗнтӗ ун умне Липинца тухса тӑчӗ, мӗнле пулнӑ ҫаплах ҫул ҫинче юр чӗриклетет, хура ҫара туратсем витӗр шурӑмпуҫ хӗрелни курӑнать, вӑрман тӗлӗнчи ҫӑхан ушкӑнӗ кӑранклатса ялалла вӗҫет, мӑрьесенчен тӗтӗм хӑпарать, инҫетре юрпа хупланнӑ вӑрман шурӑмпуҫ ҫутинче кӗрен тӗспе витӗннӗ…

И ей сразу представились Липинцы, какими они были: скрипучий снег на дороге, заря, алеющая сквозь черные голые ветви, стаи ворон, носящиеся с карканьем от леса к деревне, дым; поднимающийся из труб, замерзший журавль возле колодца, а вдали лес, окутанный снегом и розовеющий в лучах зари.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Таҫта хыттӑн пусӑ тараси чӗриклетет, вутӑ ҫурни илтӗнет.

Громко скрипит журавль, стучат топоры.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней