Корпус чувашского языка

Тата ҫӳлерехре ту ҫинчи ҫарансем ешереҫҫӗ, тата ҫын хӑпармалла мар чулсӑртсем пит чӑнкӑн ҫӳлелле хӑпарса тӑраҫҫӗ.

Еще выше зеленели высокогорные луга, и круто вздымались стены неприступных скал.

Кавказ тӑвӗсем хушшинче // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Шывалла чӑнкӑн тайлӑмланнӑ хысаклӑ сӑртсем тӗл пулаҫҫӗ; ту породисен чалӑш е горизонталь йӑрӑмӗсем ҫав сӑртсен тӑррине хӑмӑр, сарӑ, хура тата хурарах хӗрлӗ сӗмсемпе капӑрлатаҫҫӗ.

Встречались скалистые возвышения, отвесно спускавшиеся к воде; косые или горизонтальные полосы горных пород расцвечивали их поверхность бурыми, желтыми, черными и красно-коричневыми оттенками.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Сасартӑк, ҫӳлелле чӑнкӑн ҫӗкленчӗ те, ун ури чул сарнӑ ҫул ҫине пусрӗ.

И сразу, подъемом крутым, нога поднялась на мощеный каменный настил.

1 сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Акӑ пӗри Лося курчӗ, чӑнкӑн чӑмрӗ те кӗленчерен ҫӑварӗпе шатӑртаттарчӗ.

Вот, одно, увидев Лося, нырнуло и лязгнуло пастью по стеклу.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чи малтан шӑрчӑк пек тӑватӑ ҫунатлӑ, йӑлтӑркка ылтӑн тӗслӗ ансӑр сигара вирхӗнсе ҫитрӗ, чӑнкӑн вӗҫсе ҫаврӑнчӗ те карап ҫийӗн ҫакӑнса тӑрать.

Первой домчалась, описала крутой заворот и повисла над кораблём сияющая, золотая, четырехкрылая, как стрекоза, узкая сигара.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫаврака та чӑнкӑн анакан ӗнсе те, темӗн пысӑкӑш ҫамкипе пит шӑмми те каллех ҫыннӑнни евӗр.

Вполне человеческими были и круглый, крутой затылок, и короткая, почти отвесная лицевая часть, ушедшая под огромный, надвинутый на нее лоб.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Колхоз ҫӗрӗсемпе юнашар санаторисен тата хулари учрежденисен хушма хуҫалӑхӗсем тӑсӑлаҫҫӗ, леререх — кӗтӳ ҫӳремелли вырӑнсем, вӗсенчен сылтӑмарах, икӗ ту хушшине чӑнкӑн путса кӗнӗ хушӑкӑн тайлӑмӗсене, Цимбал совхозӗн тӑм пӳрчӗсем лара-лара тухнӑ.

За колхозными землями располагались подсобные хозяйства санаториев и городских учреждений, выше — пастбища, а правее их, на склонах ущелья, глухо провалившегося между двумя горами, лепились мазанки цимбаловского совхоза.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ту айнелле чӑнкӑн аннӑ май, экипаж ҫул касӑлчӑкӗсемпе шӑтӑк-путӑксенче вӑйлӑн та ҫемҫен сике-сике сулкаланчӗ.

Экипаж сильно и мягко заколебался на колеях и выбоинах, круто спускаясь под горку.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Йӑлт ӗлӗкхиех: именчӗклӗ куҫ хӑрпаххисем те (вӗсен айӗнче савӑнӑҫлӑ хура куҫӗсем йӑл-йӑл ҫунаҫҫӗ), хӑюллӑ куҫхаршийӗсем те (сӑмса тӑпсинче тӗк ҫеҫ тӑраканскерсем тӑнлав патнелле чӗтревлӗн ҫунатланса каяҫҫӗ), ҫӳхе тутисем те, йӑлтӑркка шӑлӗсем те, чӑнкӑн касӑлса тӑракан хӗвелпе пиҫнӗ пит шӑммисем те — ӗлӗкхиех.

И застенчивые ресницы, под которыми мерцал веселый блеск черных глаз, и неподвижные у тесной переносицы, вздрагивающие у висков брови, и тонкий рот со сверкающими зубами, и высоко срезанные загорелые скулы.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950