Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӑмлас (тĕпĕ: чӑмла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫими-ӗҫми енчен аптрасах кайман та-ха, ҫапах тӑварланӑ купӑстана кучанӗ-мӗнӗпех ҫатӑртаттарса чӑмлас килет унӑн тепӗр чух.

Помоги переводом

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

«ҫавах та манӑн утӑ чӑмлас килмест вӗт-ха», — шухӑшласа илчӗ Эмиль.

«Но есть сено что-то не хочется», — подумал Эмиль.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Капла та ҫӑкӑр-ҫке, капла та ҫиме пулать, анчах нумайччен чӑмлас пулать, терӗм.

А я сказал, что всё равно это хлеб, потому что можно и так есть, только очень долго.

Эпӗ тырӑ пӗрчи ҫини // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пуҫа касса татсан, ман вара мӗнле-ха ҫӑкӑр чӑмлас

Срубишь голову мне, а тогда как же я хлеб буду жевать?»

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Санӑн кашни курӑках чӑмлас марччӗ хуть! — тесе ҫилленет амӑшӗ. — Сахал-и ҫӗр ҫинче курӑк, пурне те астивсе пӗтереймӗн».

«Ты бы не каждую траву жевала! — сердилась мать. — Мало ли зелени на земле растет — всего не перепробуешь».

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла вара Обломов, пӗрмаях хӑй патӗнче пулма хушнипе, Захар кӑмӑл туртнӑ пек пурӑнма памасть: ҫынсемпе пӗрле пулас килни, ӗҫсӗрлӗхе юратни тата ӗмӗрех, нихҫан чарӑнмасӑр чӑмлас килни Захара е кумӑшӗ патне, е кухньӑна, е лавккана, е хапха умне туртать.

И так Обломов мешал Захару жить тем, что требовал поминутно его услуг и присутствия около себя, тогда как сердце, сообщительный нрав, любовь к бездействию и вечная, никогда не умолкающая потребность жевать влекли Захара то к куме, то в кухню, то в лавочку, то к воротам.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней