Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чиркӳсенче (тĕпĕ: чиркӳ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачасене Хирти Ӗнелти, Аслӑ Ҫӗрпӳелӗнчи, Аслӑ Чурачӑкри чиркӳсенче те ӑшшӑн кӗтсе илнӗ.

Помоги переводом

Туризм маршручӗ хывнӑ // В.БОРОВКОВА. http://kasalen.ru/2023/05/23/%d1%82%d1%8 ... %bd%d3%91/

Ҫулла хула ҫыннисем чиркӳсенче пӑчӑхса тӑрасшӑнах мар.

Однако не рвутся люди летней порой под сень церквей.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытти чиркӳсенче те турӑ чури Михапаршӑн ҫуртасем лартма хушӑп.

И по другим церквам попрошу за раба божия Мигабара свечки поставить.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чап сарӑлчӗ кӗҫ Атӑл тӑрӑх, — Ӑҫта ҫитсе вӑл хутӑшман, — Пуяннисем калаҫҫӗ: вӑрӑ, Пупсем чиркӳсенче — тӑшман.

Помоги переводом

XXVIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Хамӑр патшалӑх пулсан, чиркӳсенче пур ҫӗрте те чӑвашла богослужени пулать.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вара пирӗн хамӑрӑн епархи пулма пултарать, тенӗ, чиркӳсенче чӑвашла богослужени пулӗ — хамӑр хушӑран тухнӑ священниксем чӑваш халӑхне ӑнланмалла чӗлхепе тӗн йӗркине вӗрентӗҫ, тенӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Чиркӳсенче, улӑхра, вӑрманта.

В церквах, лугах и лесах.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Пур чиркӳсенче те чан ҫапнӑ.

Во всех церквах звонили в колокола.

Джордано Бруно // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Пӳлӗм чӳречисем пӗчӗк, чӳрече кантӑкӗсем ҫаврака та тӗксӗм, уҫӑлакан кантӑкне ҫӳлелле ҫӗклемесӗр вӗсем витӗр тулалла пӑхма та ҫук, — кун пек кантӑксем халӗ авалхи чиркӳсенче ҫеҫ тӗл пулаҫҫӗ.

Окна в светлице были маленькие, с круглыми тусклыми стеклами, какие встречаются ныне только в старинных церквах, сквозь которые иначе нельзя было глядеть, как приподняв надвижное стекло.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Ну-ну, пур чиркӳсенче те!

— Ну-ну, по всем церквам!

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

«Тӗн миссийӗ» чиркӳсенче хӑйӗн агентурипе тунӑ, ку ӗҫре униат духовенствин ҫыннисемпе усӑ курнӑ, халӑх влаҫне элекленӗ, итлеменнисене турӑпа хӑратнӑ, оккупантсене валли лайӑх условисем хатӗрленӗ.

«Духовная миссия» насаждала в церквах свою агентуру, навербованную из числа превелебного униатского духовенства, клеветала на народную власть, угрожала непокорным карами небесными, готовила почву для оккупантов.

12 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Римри Папа, V Пий, принца асӑнса чиркӳсенче чаплӑ кӗлӗсем тунӑ, хӑйӗн посолӗсене разведкӑна янӑ.

Папа римский Пий V, не отставая от неё, служил по принцу пышные обедни и отправил послов на разведки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Чансем те янӑрама тытӑнаҫҫӗ: чиркӳсенче кадила тӗтӗмӗсем мӑкӑрланаҫҫӗ, пупсем кӗлӗсем ирттереҫҫӗ.

Затрезвонили колокола: в церквах кадили ладаном, служили молебны попы.

Россия — ункӑра // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Чиркӳсенче ирхи кӗлӗ ирттерме те тытӑннӑ-мӗн.

В кирках ещё служили обедню, когда они вышли.

Вӑрҫа — вӑрҫӑ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ултӑ ҫул каялла Чӗмпӗрти чиркӳсенче Иккӗмӗш Александра вӗлернӗ ятпала кунӗпех чан ҫапнине аса илсе, ыйтрӗ Мария Александровна.

спросила Мария Александровна, вспомнив, что шесть лет назад в симбирских церквах целый день колокола били в набат по случаю убийства Александра II.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Христоса сӑнласа кӑтартнӑ ӳкерчӗксем тӑрӑх, ун ҫинчен каласа панисем тӑрӑх амӑшӗ Христос — чухӑнсен тусӗ — капӑр тумланманнине пӗлчӗ, анчах чухӑнсем чунӗсене лӑплантарма пыракан чиркӳсенче ӑна ылтӑнпа пурҫӑн ӑшне хупса лартнӑ, — пурҫӑнӗ чухӑнлӑха курсан йӗрӗннӗ пек пулса чӑштӑртатать.

По картинкам, изображавшим Христа, по рассказам о нем она знала, что он, друг бедных, одевался просто, а в церквах, куда беднота приходила к нему за утешением, она видела его закованным в наглое золото и шелк, брезгливо шелестевший при виде нищеты.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Андреяновпа пӗр хваттерте икӗ каҫ ҫӗр выртнӑ хушӑра Григорий ун сӑмахӗсенчен ҫакна пӗлчӗ: хӑй вӑл питӗ турра ӗненекен ҫын иккен те, чиркӳсенче тӗн йӑли-йӗркисене турра чаплӑн кӗлтуса тытса пыни ҫинчен куҫҫуль кӑлармасӑр калаҫма та пултараймасть; арӑмӗ вара, Софья Александровна тесе чӗнекенскер, — тӗнчере пур енчен те чи хӳхӗм хӗрарӑм; тахҫан ӗлӗк ӑна, наказной атаман барон фон Граббе хӑй юратса пӑрахнӑ пулнӑ та, анчах унӑн кунпа нимӗн те тухман имӗш.

За две ночи, проведенные с Андреяновым на одной квартире, Григорий с его слов успел узнать, что он очень набожен, что он без слез не может говорить о торжественных церковных богослужениях, что жена его — самая примерная жена, какую только можно представить, что зовут ее Софьей Александровной и что за ней некогда безуспешно ухаживал сам наказной атаман барон фон Граббе.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫитменнине тата, инкеке тенӗ пекех, дьякӑн, михӗре ларса ҫӳрени хыҫҫӑн, сасси пӗтсе ларнӑ та аран ҫеҫ чӗтренсе тухать; чӑн та ӗнтӗ, таҫтан килнӗ юрӑҫӑ баспа аванах юрлать, анчах тимӗрҫӗ пулнӑ пулсан, ӑҫта ӗнтӗ унта, темиҫе хут лайӑхрах пулӗччӗ, вӑл вӗт, «Отче наши» е «Иже-херувими» юрлама пуҫласан, клирос ҫине хӑпарса тӑратчӗ те, Полтавӑри чиркӳсенче юрланӑ пекех чаплӑ юрлатчӗ.

Как на беду, дьяк после путешествия в мешке охрип и дребезжал едва слышным голосом; правда, приезжий певчий славно брал баса, но куда бы лучше, если бы и кузнец был, который всегда, бывало, как только пели «Отче наш» или «Иже херувимы», всходил на крылос и выводил оттуда тем же самым напевом, каким поют и в Полтаве.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хӑш-пӗр башибузукӗсем тата христансенчен куласшӑн пулса пуль — чиркӳсенче ҫаратнӑ ылтӑн ука тумтирсене уртса янӑ.

Иные башибузуки, — быть может, желая поглумиться над христианами — надели на себя церковные облачения из золотой парчи, похищенные из клисурскнх церквей.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем урамсем тӑрӑх сапаланнӑ, хупахсенче, парксенче лараҫҫӗ, чиркӳсенче пулнӑ, кӗтессенче тӑраҫҫӗ.

Люди разбрелись по улицам, сидят в трактирах, в парке, были в церкви, стоят на углах.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней