Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чапӑр сăмах пирĕн базăра пур.
чапӑр (тĕпĕ: чапӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
нерв тытӑмӗн, сывлав ҫулӗсен, вар-хырӑм чирӗсем — матрӳшке /душица/, пӗтнӗк /мята/, чапӑр /чабрец/;

Помоги переводом

Сывлӑхшӑн паха квас // Сывлӑх. «Сывлӑх», 2016.07.20. 28№

Ҫулсеренех тӗрлӗ чечек шӑтать, тата ҫав пӗлтӗрхи-виҫӗмҫулхи чечексемех: чапӑр курӑкӗ, сар чечек…

Помоги переводом

9 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Сывлӑшра серте-пултӑран шӑршиллӗ тӗтӗмпе хутӑш чапӑр курӑк шӑрши те хӗретчӗ…

Помоги переводом

2 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Чакрӗ бригада пултарулӑхӗ, сӳнме тытӑнчӗ сирӗн чапӑр.

Помоги переводом

XXVIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Ие курӑкӗпе чапӑр саралма пуҫланӑ, чапӑрӑн тутлӑ шӑрши кӑкӑра уҫсах ярать.

Помоги переводом

Саккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Тӗрлӗ-тӗрлӗ чечексен, ытларах шӑма кӗпҫи, чавка куҫ, шӑрттан, чапӑр, ула кайӑк, эмел, чей, чӑпӑл шӑрши чун уҫҫи, ҫӑтса тӑранайми тутлӑ, шеп.

Помоги переводом

Мӑнтӑрккапа Вӑрӑмкка (е Турӑ пӳрни) // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 8–35 с.

Йӑлӑмри кӗрхи самаях чалланнӑ, сарра кайнӑ шӑкӑр хутӑш вӑрман «ҫырӑвне вула-вула», вӑхӑтне кура чал тивнӗ, чӗрӗлӗхӗ хавшанӑ упасаррине, аслати, ие, кӑчӑр, супӑнь, пыл, тикӗт, чапӑр, кӑвак, вӑрман кӗпҫи, ытти вуншар та ҫӗршер хӑрӑннӑ курӑк-марӑка вӑшӑлтаттаркаласа сиркелесе, ҫумӑрпа шӳсе йывӑрланнӑ, тӗллӗн-тӗллӗн кӑвасак шӑршиллӗ кӗрхи ҫулҫӑсемпе чӑштӑртаткаласа, патӑрка патак-шатак таврашне шӑт та шат, ҫӑт та ҫат, парт-парт хуҫкаласа, ҫурӑмӗ ҫинчи тӑктӑках кӑмпа тултарнӑ рюкзакне малалла чикӗнсе, кутекленсе, питӗрленсе йӑтса, Шупашкарпа «Ҫурҫӗр» поселока ҫыхӑнтаракан асфальт-бетон сарнӑ мӑн ҫул еннелле пӗр йӑпшакрах, ҫӑтӑ пӳ-силлӗ арҫын каптӑртаттарса утать.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Акӑ, енӗҫ курӑкӗн, чапӑр курӑкӗн шӑрши…

Помоги переводом

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 19–41 с.

— Тӳс, ку вӑл чапӑр куракӗн шӑрши, эсӗ ӑна хӑнӑхман ҫеҫ, — кил хуҫи асӑрхамалла мар систерчӗ Эверкки, Илемпи мӗн пирки пӑшӑрханнине ҫийӗнчех ӑнланса илсе.

Помоги переводом

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Кунта, вӑрӑм сӗтел ҫинче, тӗрлӗ тӗслӗ хир чӑххисем, сӑрӑ кӑвакалсемпе чапӑр чӑхсем выртаҫҫӗ; унта — кӗске хӳреллӗ, куҫне пепкелле хупнӑ сысна тушки; лере — ҫарӑк, мӑйӑр, кӑвак иҫӗм ҫырли, хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ персик.

Там на длинном столе лежали радужные фазаны, серые утки, пестрые куры: там свиная туша с коротеньким хвостом и младенчески закрытыми глазами; там — репа, капуста, орехи, синий изюм, загорелые персики.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫине вӑл сарӑ аркӑллӑ чапӑр ситцӑ кӗпе тӑхӑннӑ, ҫурӑмӗ ҫине ҫӗнӗ эрмек уртса янӑ.

На нем была пестрая ситцевая рубаха с желтой каемкой; небольшой новый армячок, надетый внакидку,

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Унӑн ҫӳле хӑпарса тӑракан хыҫне ҫав тери чапӑр кавир витнӗ.

С пестрейшим ковром на преувеличенно-возвышенном задке.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Темле техӗмлӗ те тутлӑ шӑршӑ ҫапать: те чӗкеҫ курӑкӗ, те чапӑр.

И пахнет чем-то душистым и вкусным: не то тмином, не то мятою.

II сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫӗнӗ Ыр лапӗнче чапӑр пуррине пӗлет Селиме, унтан вӑл пӗркун чей валли татса килсеччӗ, анчах кунта та пуррине пӗлмест-ха.

Селиме знает, что этой травы много в ложбине Нового Святилища, она не раз рвала ее там для чая, но чтобы чабрец рос здесь, в поле…

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элле кунта та чапӑр ӳсет-ши?

Неужто он и здесь растет?

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чапӑр шӑрши.

Это чабрец.

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑрӑш лӑсси, чапӑр курӑкӗпе армути тата пылак курӑнса клевер шӑршин сивӗ пайӑркисем, ирхи хӗвел ҫинче аялалла юхаҫҫӗ.

Потоки душистой хвои, тяжелые, медовые ручьи чебреца и полыни, струи студено пахнущей мяты и клевера бежали вниз, резвясь на утреннем солнце.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кунта пурте вӑл каччӑ пуҫпа Степан килте мар чухне килкелесе ҫӳренӗ пекех; вӑхӑт, ҫак киле сиктерсе, таҫтан урӑх ҫӗртен ҫаврӑнса иртнӗ майлах нимӗнле улшӑну та ҫук; шӑрши те пулин ҫавӑн чухнехиех: чӗрӗ хӑмла аврин йӳҫсе хӑпаракан кӑрчама майлӑ уҫӑ шӑрши, тап-таса ҫунӑ урай, тата пӑртаках, кӑшт кӑна сисӗнмелле, шанса кайнӑ чапӑр курӑкӗн шӑрши кӗрет.

Все здесь осталось таким же, каким было в то время, когда он еще парнем захаживал сюда в отсутствие Степана; почти ни в чем он не видел перемен, словно время шло мимо и не заглядывало в этот дом; сохранился даже прежний запах: пахло бражным душком свежих хмелин, чисто вымытыми полами и совсем немного, чуть слышно — увядшим чабрецом.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав кӗрӗксене пула пӗтӗм ҫеҫенхир чапӑр чечекӗсемпе витӗннӗ пек пулнӑ тесе кулаҫҫӗ!

Смеются, будто вся степь была от полушубков желтая, чисто лазоревыми цветками покрытая!

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсенчен пӗри, чикан сӑнлӑрах ҫамрӑк хӗрлӗармеец, ҫул ҫинче ухмаха тухнӑ та, ҫул тӑршшӗпех юрласа та ташласа пычӗ, хӑй татса илнӗ ырӑ шӑршӑллӑ чапӑр курӑкне чӗри ҫумне пӑчӑртаса макӑрчӗ.

Один из них, молодой цыгановатый красноармеец, в пути сошел с ума, всю дорогу он пел, плясал и плакал, прижимая к сердцу пучок сорванного душистого чабреца.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней