Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӗрлӗччӗ (тĕпĕ: хӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн сӑнсем хӗрлӗччӗ.

Помоги переводом

«Вӑхӑт пирӗн ҫирӗплӗхе тӗрӗсленӗ» // Любовь Сергеева. http://kanashen.ru/2022/01/14/%d0%b2a%d1 ... b5%d0%bde/

Эппин, эсӗ ҫӗрӗпех таҫта ҫапкаланса ҫӳренӗ; санӑн куҫусем хӗрлӗччӗ, аллусем чӗтретчӗҫ.

Значит, ты целую ночь где-то путался; глаза у тебя были красные, руки дрожали.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Ытла хӗрлӗччӗ вӑл, мана сутнӑччӗ граждан вӑрҫи вӑхӑтӗнче.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Питҫӑмартийӗсем хӗрлӗччӗ, чакӑр куҫӗсем ӑслӑн пӑхатчӗҫ, пур енчен те вӑл типтерлӗ те йӗркеллӗччӗ.

Его открытое лицо было румяно, умные глаза удивительно ясны, весь он был аккуратный, собранный.

4. Комсомол руководителӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Пы-ы-сӑкчӗ, кремӗ те шупкарах хӗрлӗччӗ.

Огромное и крем розовый.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Ман шупкарах хӗрлӗччӗ, кремлӑччӗ, халь те тӗлӗкре куратӑп.

Мое розовое с кремом мне до сих пор снится.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Вӑл пите вӗриччӗ, тӗсӗ те хӗрлӗччӗ.

Он очень горячий и красный.

Эпир колхозра апат ҫини // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл кӑштах хӗрлӗччӗ, кайран сӳнсех ларчӗ.

Она ещё немножко красная была, а потом потухла.

Газ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Куҫӗсем унӑн нӳрӗ те хӗрлӗччӗ.

Глаза его были влажными и красными.

3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Тутарӗ Усан Губайдулин ятлӑччӗ, виҫӗ арӑмлӑ старикчӗ, хӑй тӗреклӗскер, сӑнӗ-пичӗ хӗрлӗччӗ.

А звали татарина Усан Губайдулин, о трех женах был старик, ядреный такой, морда красная.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тӗрме картишӗнчи курӑк таптаннӑ та хӗрлӗччӗ… пӗтӗмпех хӗрлӗччӗ

Трава на тюремном дворе была помята и красна… совершенно красна…

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Сӑнӗ-пичӗ унӑн яка та хӗрлӗччӗ; мӑйӗ ҫирӗп те сарлакаччӗ, хулара тутӑ пурӑннӑран вӑйлӑ ҫан-ҫурӑмӗ пӗтӗмпех мӑнтӑрланса кайнӑччӗ.

Лицо у него было гладкое, румяное, загривок широкий и крепкий, и все сильное тело обложилось жиром от сытой городской жизни.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Темӗн чухлӗ кавирччӗ, анчах пӗр хӗрлӗ хунар ҫеҫ ҫунатчӗ, ҫӗнӗ пианино ҫуталса ларать, хӗрлӗ каркӑҫсемлӗ икӗ чӳрече, — пӗтӗмпех-пӗтӗмпех хӗрлӗччӗ.

Много было ковров, но горел один только красный фонарь, новое пианино блестело, два окна с красными занавесками, — все было красное.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шурӑхнӑччӗ хӑй, хӑлхисем вара — хӗрлӗччӗ, халӗ те «Тӗрӗс-и ку?» тесе ыйтсан тата хӗрлӗрех пулса кайрӗҫ.

Он был бледен, а уши — красные, и теперь, когда я спросила: «Это правда?», они стали ещё краснее.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗлӗкрех вӑл хӗрлӗччӗ, пурнӑҫ тапса тӑратчӗ унӑн, хӑй пӗрмай анекдотсем те кулӑшла историсем шухӑшласа кӑларатчӗ, командӑн чи юратнӑ ҫынниччӗ ҫав вӑл, чи йывӑр ӗҫе тытӑннӑ чухне те шӳт тӑвасса пӑрахмастчӗ, — мӗнӗ юлнӑччӗ ӗнтӗ халь ҫавсенчен!

Что общего с прежним румяным, полным жизни человеком, выдумщиком анекдотов и забавных историй, кумиром команды, с шуткой подступавшим к самому трудному делу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑнӗ унӑн, вӑл ҫав тери пысӑк хуйхӑ курнӑ пулин те, хӗрлӗччӗ.

Она была румяная, несмотря на все ее горе,

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней