Корпус чувашского языка

Ҫӑварта ӳт-тир ҫурӑлма пуҫларӗ, сывлӑшра — вӗри хӑйӑр, ура айӗнче те хӑйӑр юрлать, шӑлсем ҫинче хӑйӑр чӑкӑртатать, куҫсене тирет, пыра тулать, ну ӗнтӗ — тӳсмелле мар пулса ҫитрӗ.

Во рту кожа трескаться стала, а в воздухе горячий песок, под ногами песок поет, на зубах хрустит, в глазах саднит, в глотку набивается, ну — мочи нет.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑйӑр, хӑйӑр кирлӗ мар-и?

Песку, песку не надо ли!

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫав хиртен килекен хӑйӑр пӗлӗчӗсене «Камышин ҫумӑрӗ» тенӗ, нумай ӑрусем ҫав хӑйӑр пӗлӗчӗсенчен хӑтӑлса, уҫӑ сывлӑшпа ирӗккӗн сывласшӑн ӗмӗтленнӗ.

Эти тучи песка, приносимые из степи, называли «камышинский дождик», и многие поколения камышинцев жили мечтой остановить пески, вволю подышать чистым воздухом.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑйӑр, хӑйӑр давай!

Песок, песок давай!

Пӗрремӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

10. Анчах Израиль ывӑлӗсем тинӗс хӑйӑрӗ пекех йышлӑ пулӗҫ, хӑйӑр пӗрчине виҫсе тухма та, шутласа тухма та ҫук; «эсир Манӑн халӑхӑм мар» тесе каланӑ ҫӗрте те вӗсене: «эсир чӗрӗ Туррӑн ывӑлӗсем» тейӗҫ.

10. Но будет число сынов Израилевых как песок морской, которого нельзя ни измерить, ни исчислить; и там, где говорили им: «вы не Мой народ», будут говорить им: «вы сыны Бога живаго».

Ос 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

19. Санӑн вӑрлӑху — хӑйӑр чухлӗ, санӑн варунтан ҫуралаканнисем хӑйӑр пӗрчи чухлӗ пулӗччӗҫ; вара унӑн ячӗ Ман умран ҫухалмӗччӗ, пӗтмӗччӗ.

19. И семя твое было бы как песок, и происходящие из чресл твоих - как песчинки: не изгладилось бы, не истребилось бы имя его предо Мною.

Ис 48 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

14. Лот Аврамран уйӑрӑлнӑ хыҫҫӑн Ҫӳлхуҫа Аврама каланӑ: пуҫна ҫӗклесе пӑх-ха, халӗ ху тӑракан вырӑнтан ҫурҫӗрпе кӑнтӑр еннелле, тухӑҫпа анӑҫ еннелле ҫаврӑнса пӑх; 15. ҫак эсӗ куракан пӗтӗм ҫӗре Эпӗ сана, санӑн йӑхна ӗмӗрлӗхе парӑп, 16. санӑн йӑхна ҫӗр ҫинчи хӑйӑр пек тӑвӑп; ҫӗр ҫинчи хӑйӑр пӗрчине кам та пулин шутласа кӑларма пултарайсассӑн, санӑн йӑхна та шутласа кӑларӗҫ; 17. тӑр, ҫак ҫӗрӗн тӑршшӗне те, урлӑшне те утса тух: ӑна Эпӗ сана [тата санӑн йӑхна ӗмӗрлӗхе] парӑп, тенӗ.

14. И сказал Господь Авраму, после того как Лот отделился от него: возведи очи твои и с места, на котором ты теперь, посмотри к северу и к югу, и к востоку и к западу; 15. ибо всю землю, которую ты видишь, тебе дам Я и потомству твоему навеки, 16. и сделаю потомство твое, как песок земной; если кто может сосчитать песок земной, то и потомство твое сочтено будет; 17. встань, пройди по земле сей в долготу и в широту ее, ибо Я тебе дам ее [и потомству твоему навсегда].

Пулт 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Патшалӑхӑн кӳлӗ тата пулӑ хуҫалӑхӗн наука-тӗпчев институчӗн Чулхулари лабораторийӗ юханшыв тӗпӗнчен хӑйӑр кӑларнӑ тата ӑна тарӑнлатнӑ чухне пулӑ саппасне кӳрекен сиен кашни 1000 кубла метр хӑйӑр пуҫне вӑтамран - 5,6, кӗпер тунӑ е ӑна тӗпрен юсанӑ, шыв айӗпе пӑрӑх хывнӑ е ӑна улӑштарнӑ чухне 198 килогрампа танлашнине палӑртнӑ.

Помоги переводом

Пулӑ мӗншӗн сахалланать? // Анатолий МАКСИМОВ. «Хыпар», 2016, пуш, 11; 32№

Плато — хӑйӑр кӗрчӗсен тӑрӑхӗ, вӑл 90% яхӑн кварц хӑйӑрӗнчен тӑрать.

Плато — царство песчаных дюн, из которых около 90 % состоят из кварцевого песка.

Намиб-Науклуфт // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0% ... 1%84%D1%82

Ывӑнсассӑн, ҫыран хӗрринчи хӑйӑр ҫине чупа-чупа тухатчӗҫ те хӑйсен хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ, нимӗҫ пӑрҫи е кукуруз икерчи ҫисе пысӑкланса кайнӑ хырӑмӗсене ҫав хӑйӑрпа сапатчӗҫ.

Устав от купанья, мальчишки бежали на берег, ложились на спину и засыпали песком свои загорелые, вздувшиеся от фасоли животишки.

20 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унта хӗрлӗ хӑйӑр, сарӑ хӑйӑр, вилӗм хӑйӑрӗ.

 Там красные пески, и жёлтые пески, и серые пески, пески смерти.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Тихон ҫакӑн пек аппаланса ларни Никитӑна хулари Антонушка ятлӑ пӗр ухмаха аса илтерчӗ: ҫав ҫӑмламас, тӗксӗм сӑнлӑ, ури пӑрӑнса ларнӑ, тӑмана куҫӗсем пек ҫаврака куҫлӑ йӗкӗт хӑйӑр ҫине патакпа чӗркелесе ҫаврашкасем тунӑ, вӗсен варрине турпассемпе хулӑсенчен темле чӑтлӑхсем купаланӑ, купаласа ҫитерсен, вӗсене ҫавӑнтах урипе пусса лапчӑтнӑ та ҫиелтен хӑйӑрпа, тусанпа витсе хунӑ, ҫав вӑхӑтрах хӑй сӑмса витӗр юрланӑ:

Работа Тихона ему напоминала жуткого городского дурачка Антонушку: этот лохматый, тёмнолицый парень, с вывороченной в колене ногою, с круглыми глазами филина, писал палкой на песке круги, возводил в центре их какие-то клетки из щепочек и прутьев, а выстроив что-то, тотчас же давил свою постройку ногою, затирал песком, пылью и при этом пел гнусаво:

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Аслӑрах ачасем тростник сахӑрне аса илтерекен сарӑ хӑйӑр ҫинче йӑшӑлтатаҫҫӗ; хӑйӑрне вара кӗркуннех сапса хӑварнӑ пулмалла.

Дети постарше возились в желтом, напоминающем тростниковый сахар, песке, насыпанном, очевидно, еще с осени.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Апат-ҫимӗҫ хатӗрӗсем юлашки хут апатланнӑ каҫхи апатран пӗрре те юлмарӗҫ, майора курса ҫулҫӳревҫӗсенчен кашниех хӑйӑр ҫине чавса вырӑн турӗҫ те, янах таранах хӑйӑрпа витӗнсе, канлӗн ҫывӑрса кайрӗҫ.

Остатки провизии были истрачены на последний ужин; затем, следуя примеру майора, каждый из путешественников вырыл себе в песке постель и, зарывшись до подбородка в песчаное одеяло, отдался сну.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунсӑр пуҫне, карап хӳри палуба енчен хӑйӑрпа витӗннӗ, ҫав тӗлтех тата ҫыран еннелле хӑйӑр хывса лартнӑ.

Кроме того, со стороны палубы корма была занесена песком, и с этой же стороны, по направлению к берегу, образовалась песчаная отмель.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

«Сӑтӑрҫӑ пулас пулсан, ҫакӑн пекех тӑрӑшса ӗҫлемен пулӗччӗ, ҫитменнипе тата, хӑйӑр сапнине пула унӑн хӑйӗн те икӗ вӑкӑрӗ инкек курнӑ, — тесе шухӑшларӗ Давыдов. — Ҫук, Островнов — чӗрипе те, чунӗпе те пире парӑннӑ колхозник, ҫавӑнпа та хӑйӑрпа пулса иртнӗ ӗҫ вӑл — чуна пӑшӑрхантаракан ахаль йӑнӑш кӑна, факт!»

«Если б он был вредителем, то не работал бы так ударно, и потом ведь пара его быков тоже пострадала от этого, — думал Давыдов. — Нет, Островнов — преданный нам колхозник, и случай с песком — просто печальная ошибка, факт!»

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Чӑркӑшассине пӑрахӑр; чул йывӑр, хӑйӑр та ҫӑмӑл мар, анчах айван ҫилли вӗсенчен иккӗшӗнчен те йывӑртарах.

— Оставьте ссоры; тяжел камень, весок и песок, но гнев глупца тяжелее их обоих.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Калӑн, такам ҫав хӑйӑр тӑрӑх утса пынӑ та, ҫыран хӗрне ҫитсен, хӑйӗн чаплӑ тумне хум кӑкӑрӗ ҫине ывӑтса, шыва чӑмнӑ.

Как будто некто пришел на острие косы и погрузился в волны, бросив свои богатые одежды на грудь им.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Хӑйӑр хӗвел ҫинче ӑшшӑн йӑлтӑртатса выртать, ылтӑн пек йӑлкӑшать вӑл, ун тӑрӑх лартса тухнӑ витӗр курӑнакан ҫуртсем пир ҫине пурҫӑн ҫиппе тӗрленӗ тӗрӗсем пек туйӑнаҫҫӗ.

Песок блестит на солнце теплым, желтым блеском, и на его бархате прозрачные здания подобны тонким вышивкам из белого шелка.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

— Каҫа хирӗҫ вӑйлӑ ҫил тухмалла! — тет ватӑ пулӑҫӑ; вӑл шакӑл вӗтӗ чулсем сапаланнӑ хӑйӑр ҫинче, пысӑк чулсем хӳттинче ларать.

— К ночи разыграется крепкий ветер! — говорит старый рыбак, сидя в тени камней, на маленьком пляже, усеянном звонкой галькой.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.