Корпус чувашского языка

Пӳрт ӑшчиккине Костя Васильев ҫав тери хитре сӑрласа тунӑ: каснӑ-лартнӑ йывӑҫ пӗренесем, хушӑксенче — мӑк.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тиркевсӗр ҫерҫисем кӑна — унта-кунта хушӑксенче йӑва ҫавӑрмашкӑн ҫителӗклӗ вырӑн пулсан — кунӗ-кунӗпе чӗвӗлтетеҫҫӗ, савӑнаҫҫӗ, ҫутҫанталӑка мухтаҫҫӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Симӗс бархат ҫинче йӑлтӑртатакан ылтӑн шпагӑсем евӗрлӗ ҫутӑ хушӑксенче хӗвелӗн ҫӑра та йывӑр пайӑркисем хӗсӗнсе ларнӑ.

Густые, тяжелые лучи солнца торчали в просветах, подобно золотым шпагам, сверкающим на зеленом бархате.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Унсӑр пуҫне Хайбер тӑвӗ хушшинчи хушӑксенче машинӑран анса Пакистан ҫӗрӗ ҫине пуссанах, чикӗ хӗрринчи пӗрремӗш чиновник пире Икбал сӑввисемпе саламларӗ.

Кроме того, как только мы вышли из машины и ступили на пакистанскую землю в теснине Хайбера, первый же пограничный чиновник приветствовал нас стихами Икбала.

Маҫтӑр // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Ҫак пӗтӗм карнизсенче, ҫурӑксемпе хушӑксенче темӗн чухлӗ кайӑк-кӗшӗк ҫатӑлтатать, шучӗ те ҫук.

И все эти карнизы, все трещины, все углубления были заняты бесчисленным множеством птиц.

Кайӑк-кӗшӗк пасарӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 135–138 с.

Хальхинче вӑй илнӗ ҫил ҫекундра ҫирӗм сакӑр метр вӗҫтерет: вӑл хушӑксенче уласа йӗрет, шӑхӑрать.

Ветер теперь нёсся со скоростью двадцати восьми метров в секунду; он свистел и выл в снастях.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав хушӑксенче йывӑҫа, ҫулҫӑсене, хуйӑрсене кӑшлакан шӗкӗсем пытанаҫҫӗ, вӗсем унта хӑйсен ҫӑмартисене пытараҫҫӗ.

Там прятались со своими личинками и яичками жуки-древоточцы, листогрызы, короеды.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Ҫамки айӗнчи хӗсӗк хушӑксенче чӑрсӑртарах ҫаврака сарӑ куҫсем ҫулланса тӑраҫҫӗ.

Из узеньких щелок желто маслятся круглые с наглинкой глаза.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петртан ултӑ ҫул кӗҫӗнтерех пулин те, унтан пӗр пуҫ ҫӳллӗш ҫӳллӗрех пулнӑ, сӑмси ашшӗнни пекех — хурчканни евӗр кукӑр та усӑнчӑкрах, кӑшт чалӑшрах хушӑксенче сенкер куҫ шӑрҫисем ҫунса тӑраҫҫӗ, питҫӑмартисен лаптак шӑммисем хӗрелсе пыракан сарӑ-хӑмӑр тирпе витӗннӗ.

На полголовы выше Петра, хоть на шесть лет моложе, такой же, как у бати, вислый коршунячий нос, в чуть косых прорезях подсиненные миндалины горячих глаз, острые плиты скул обтянуты коричневой румянеющей кожей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сасартӑк Володя грузовикӑн икӗ енчи хушӑксенче, ҫутӑ пӗлӗт ҫинче ҫын мӗлкисене курчӗ.

Вдруг Володя увидел, что по обеим сторонам грузовика, четко печатаясь на фоне светлого неба, возникли человеческие фигуры.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Шухӑшлама хӑрушӑ: ӗнер ҫеҫ унпа тимлӗн те ӑшӑ кӑмӑлпа сӑмахланӑ, ҫӗр айӗнчи тӑвӑр хушӑксенче ним иккӗленмесӗр, хӑюллӑн ҫӳрекен чипер командир, халӗ, чул пек, сивӗ, хускалми пулнӑскер, паянтан пуҫласа ҫакӑнта, ҫак сӑрӑ чулсем хушшинче юлать.

Дико и страшно было думать, что вчера еще так внимательно и ласково расспрашивавший его командир, сильно и уверенно несший свое прекрасное тело в теснинах подземелья, отныне останется здесь, среди серых камней, сам неподвижный и холодный, как камень.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Тарӑн хушӑксенче ӳсекен ҫӑра ҫулҫӑллӑ тӗмӗсем ҫил кӑшт сывласа илнипех пирӗн ҫине кӗмӗл тумламсем сапаҫҫӗ.

Густолиственные кусты, растущие в их глубоких трещинах, при малейшем дыхании ветра осыпали нас серебряным дождем.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964