Корпус чувашского языка

Пӑхатпӑр та Арҫенпе — Кӗркурин аялти тути шӑп варринче, юрату вучӗ хыпса илнӗ авӑксенче этем савнийӗпе чуптӑвашмалли тӗлте, самай пиҫсе кайнӑ та хӑрӑк мӑйӑр пек мӑкӑльленсе, хӑпӑланса тӑрать, хӑй, Кӗркури, ҫӑварне хупаймасӑр нушаланса ларать.

Помоги переводом

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

Тепӗр чухне ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе куҫ хупаймасӑр нушаланать вара Сӑпани, тахҫанри тӗттӗм каҫри пек, юнашар Хӗлимун выртассӑн, унӑн ӑшши чӗри патнех ҫитессӗн, кӑкӑрӗ ҫинчи ҫемҫе ҫӑмӗ пите ачашшӑн кӑтӑклассӑнах сӗмленме тытӑнать.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл каҫпа ыйхӑран вӑранса каять те куҫне хупаймасӑр пӑхса выртать, пуҫне хӑрушӑ шухӑшсем килсе кӗреҫҫӗ.

Он просыпался ночью и, лежа с открытыми глазами, представлял себе всякие ужасы.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Голова пир пек шуралса кайрӗ; винокурне сивӗ пек туйӑнчӗ, унӑн ҫӳҫӗ, пӗлӗтелле ҫӗкленме хӑтланнӑн, вирелле тӑчӗ; писӑрӑн та сехри хӑпрӗ; теҫетникӗсем, ҫӗр ҫумне ҫыпҫӑннӑ пек, шак хытса кайрӗҫ те, пӗрре карнӑ ҫӑварӗсене хупаймасӑр, пӑхса тӑраҫҫӗ: голован хӗрпултӑрӗ тӑрать иккен.

Голова стал бледен как полотно; винокур почувствовал холод, и волосы его, казалось, хотели улететь на небо; ужас изобразился в лице писаря; десятские приросли к земле и не в состоянии были сомкнуть дружно разинутых ртов своих: перед ними стояла свояченица.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.